جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این نوشتار به بررسی مقاله «غلوّ» در دانشنامه قرآن: یک دایرة‌‌المعارف، ویراسته پروفسور الیور لیمن می‌پردازد. خانم دکتر اسما افسرالدین از اعضای هیئت تحریریه این دایرۀالمعارف، آن را نگاشته است؛ اما با تحلیل و ارزیابی این مقاله می‌توان آن را تلاشی ناقص در جهت تبیین موضوع غلو در قرآن دانست. این مقاله از حیث ساختاری و محتوایی دارای نقصان‌های زیادی است. تعریف ناقصی از غلوّ ارائه کرده، به انواع غلو، علل پیدایش و مصادیق و نشانه‏های آن نپرداخته، کاربردهای واژه غلوّ در قرآن را بررسی نکرده و در مورد آیات مربوط به این موضوع و بررسی مصادیق غلو در قرآن که رسالت اصلی این مقاله بوده، کار علمی خاصی انجام نداده است. از طرفی مطالب بیان شده در این مدخل نسبتاً کوتاه، نقدهای پژوهشی متعددی نیز دارد که تطبیق ناصواب در مصادیق غلو و تاریخ پیدایش آن، عدم توجه به آراء شیعیان و غلو پنداشتن مقامات ائمه (ع)، غلو دانستن رجعت و تکرار تهمت‌های مخالفان شیعه ازجمله آن‌هاست.

قرآن­پژوهان مسلمان، باید شناخت دقیقی از دیدگاه­های خاورشناسان درباره مطالعات قرآنی داشته باشند تا بتوانند این دیدگاه­ها را به بوته نقد گذارند. تحقق این امر، مستلزم آشنایی پژوهش­گران با مستشرقان قرآن­پژوه و آثار آنان است. مقاله حاضر، بعد از بیان مقدمه در ضرورت این شناخت و نیز معرفی برخی منابعی که به زندگی­نامه علمی و آثار آنان اشاره کرده­اند، به معرفی اجمالی شش خاورشناس قرآن­پژوه معاصر و آثار آنان درباره مطالعات قرآنی به ترتیب حروف الفبای فارسی می­پردازد. همچنین دیدگاه هریک از آن­ها درباره یکی از مباحث قرآنی بررسی شده است. در این مقاله، نام­های خاورشناسان قرآن­پژوه برجسته­ای چون: برینر، سلز و ونزبرو به چشم می­خورد. بررسی آثار مستشرقان درباره مطالعات قرآنی، نشان می­دهد که برخی از آنان یا اثری مستقل درباره قرآن­پژوهی به‌جای گذاشته­اند یا در کنار مباحث اسلام­شناسی، به بحث مطالعات قرآنی پرداخته­اند.