جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: یکی از بزرگ ترین منابع تنیدگی در زندگی مدرن، تنیدگی شغلی است. خانواده نیز به عنوان واحد بنیادی و اساسی جامعه از تاثیرات منفی تنش شغلی بی نصیب نیست. از جمله مشاغلی که با تنیدگی زیاد در ارتباط است، حرفه خلبانی است. بر این اساس، این تحقیق به مقایسه سطح سلامت روانی خانواده خلبانان نظامی با افراد عادی پرداخته است.روش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی است. جامعه آماری شامل 30 خانواده خلبان نظامی (30 همسر، 47 دختر، 39 پسر؛ در مجموع 116 نفر) و 30 نفر از همسران افراد عادی بود. ابزار مورد استفاده پرسش نامه SCL-90-R و پرسش نامه مشخصات فردی و خانوادگی بوده است. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: مقایسه نتایج سطح سلامت روانی در همسران خلبانان نظامی و افراد عادی نشان دهنده آن است که بین این دو گروه از نظر شکایت های جسمانی، وسواسی- اجباری، حساسیت در روابط متقابل، افسردگی، اضطراب، پرخاشگری، ترس مرضی و روان گسستگی تفاوت معنادار وجود دارد (بین p<0.05 تا .p<0.01 مقایسه سطح سلامت روانی همسران با فرزندان خلبانان نظامی نیز بیان گر تفاوت معنی دار (از p<0.05 تا p<0.01 بین آنها از نظر شکایت های جسمانی، وسواسی- اجباری، افسردگی، اضطراب، ترس مرضی و روان گسستگی است.نتیجه گیری: وجود تفاوت معنی دار از نظر سلامت روانی بین همسران خلبانان با همسران افراد عادی نشان دهنده تاثیر تنیدگی های شغل خلبانی در خانواده است. این نتیجه، توجه بیشتر مسوولین نسبت به آثار و پیامدهای نامطلوب تنیدگی های شغلی به ویژه تنیدگی های شغل خلبانی روی خانواده را گوشزد می نماید.

در پژوهش هایی که اندیشمندان حوزه علوم اجتماعی صورت می دهند، توجه به رویکردهای تاریخی جامعه شناسی شهر، نقطه اشتراک مطالعات جامعه شناسی با علوم دیگری نظیر تاریخ، جغرافیا، انسان شناسی و باستان شناسی است. از این منظر مطالعه سیر تحول تاریخی شهر در بستر زمان و بررسی تغییرات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی جامعه شهری، زمینه مناسبی برای انجام تحقیقات علوم میان رشته ای چون مطالعات اجتماعی و باستان شناسی محسوب می شود. عموما انسان شناسی و به طور اخص باستان شناسی از جمله علومی هستند که به بازسازی تحولات اجتماعی و شناسایی رفتارهای پیچیده انسانی بر اساس بقایای مادی و ملموس گذشته می پردازند.پهن دشت گرگان به عنوان یکی از مراکز مهم تمدن در شمال ایران، از دوران پارینه سنگی جدید تا به امروز همواره زیستگاه انسان بوده است. شهر قدیم گرگان واقع در بخش مرکزی دشت گرگان، مهم ترین بخش این پهن دشت فرهنگی به شمار می آید. این شهر در عصر ساسانی به صورت قلعه ای نظامی با برج و باروهای بلند آرایش یافته بود و از قرون اولیه اسلامی تا دوره ایلخانی به طور مداوم در قالب "شهر" از مراکز مهم سلسله های اسلامی زیاریان، علویان، سامانیان و سلجوقیان به شمار می آمده است.مقاله حاضر برآن است تا با استفاده از یافته های باستان شناسی و روش تحلیل تاریخی، بازتاب تحولات اجتماعی را در فضاهای شهری گرگان دوران اسلامی مطالعه کند و از ترکیب جمعیتی محلات و طبقه بندی آن ها برحسب موقعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی سخن بگوید.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف روشن ساختن نقش میانجی گر سبک های مقابله با تنیدگی در بررسی رابطه بین استرس تحصیلی و بهزیستی ذهنی انجام گرفت. روش: در نمونه ای متشکل از 415 آزمودنی (165 پسر و 250 دختر)، پرسش نامه استرس زندگی دانشجویی(SLSI) ، پرسش نامه مقابله با موقعیت های استرس زا (CISS) و مقیاس های بهزیستی ذهنی (SWS) ارزیابی شد. با استفاده از مدل های تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی، نقش میانجـی گر سبک های مقابله در بررسی رابطه بین استرس تحصیلی و بهزیستی ذهنی مورد مطالعه قرار گرفت.یافته ها: از بین سبک های مقابله، تنها سبک مقابله مساله مدار به طور معنی داری رابطه منفی بین استرس تحصیلی و مقیاس عاطفه مثبت و تنها سبک مقابله هیجان مدار به طور معنی داری رابطه منفی بین استرس تحصیلی و مقیاس عاطفه منفی را کاهش دادند. سبک های مقابله مساله مدار و هیجان مدار، به طور معنی داری رابطه منفی بین استرس تحصیلی و مقیاس رضایت از زندگی را کاهش دادند.نتیجه گیری: توجه به نقش میانجی گر سبک های مقابله در بررسی رابطه بین استرس تحصیلی و بهزیستی ذهنی ضروری است.

نابرابری اجتماعی در فضای شهری حاصل دسترسی افتراقی نواحی شهر به منابع ارزشمند اجتماعی چون ثروت مادی، قدرت، منزلت و سرمایه فرهنگی است. نتایج محاسبه دو نوع نابرابری درآمدی و تحصیلی با استفاده از شاخص ضریب جینی در نواحی چهل گانه شهر مشهد که داده های اولیه آن از پیمایش وسیع اجتماعی در شهر مشهد در سال 1387 گرفته شده، نشان می دهد: اولا میزان نابرابری درآمدی و تحصیلی شهر مشهد به ترتیب برابر 0.355 و 0.267 است. ثانیا بر مبنای دو سنجه نابرابری درآمدی و تحصیلی می توان نواحی چهل گانه شهر مشهد را به سه خوشه یا دسته کاملا متمایز تقسیم کرد. در خوشه های اول تا سوم به ترتیب 12 (30%)، 23 (57.5%) و 5 (12.5%) ناحیه از نواحی شهر عضویت پیدا می کنند. ثالثا در بین خوشه های سه گانه نواحی، نظمی سلسله مراتبی از لحاظ برخورداری از درآمد خانوار، تحصیلات سرپرست و همچنین شدت نابرابری های درآمدی و تحصیلی برقرار است، اما این نظم در مورد دو دسته متغیر مذکور، برعکس است: در حالی که سطح برخورداری خوشه ها جنبه نزولی دارد، در مورد شدت نابرابری عکس این وضعیت صادق است. این وضعیت به روشنی حاکی از توسعه نامتوازن فضایی شهر مشهد است. به علاوه، اگر ملاک منصفانه بودن توزیع منابع در بین نواحی، مزیت توزیع برای محروم ترین نواحی منظور شود، در این صورت وضعیت موجود توزیع درآمد و تحصیل در بین نواحی چهل گانه شهر مشهد دلالت روشنی بر وجود نابرابری غیرمنصفانه در این شهر دارد.

مقدمه: پژوهـش حاضر به بررسی اثربخـشی روش آمـوزش جرات ورزی و ایمن سازی در مقابل تنیدگی بر احساس غربت دانشجویان دختر، با توجه به ویژگی شخصیت و سبک دلبستگی آنان پرداخته است.روش: 249 دانشجوی دختر سال اول مراکز تربیت معلم، با محدوده سنی 17 تا 35 سال، از طریق پرسش نامه های احساس غربت، سبک دلبستگی و ویژگی های شخصیت مورد ارزیابی قرار گرفتند. 90 دانشجو بر اساس اکتساب نمره بالاتر از میانگین (1 واحد انحراف معیار بالاتر) و 30 نفر بر اساس اکتساب نمره پایین تر از میانگین (1 واحد انحراف معیار پایین تر) در پرسش نامه «احساس غربت» انتخاب شدند. سپس گروه نمونه (کسانی که نمره احساس غربت آنان 1 واحد انحراف معیار بالاتر از میانگین بود)، به طور تصادفی به 3 گروه دسته بندی شده و در دو گروه آزمایش به مدت 12 جلسه تحت شیوه های آموزشی قرار گرفتند. پس از آموزش، احساس غربت 3 گروه مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج آزمون t نشان داد که شیوه های آموزشی به کار رفته در تغییر احساس غربت دانشجویان موثر بوده است. احساس غربت با ویژگی های نوروزگرایی بالا و برون گرایی پایین تعیین گردید. میان سبک دلبستگی و احساس غربت تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: برنامه های آموزش جرات ورزی و ایمن سازی در کاهش احساس غربت و استرس ناشی از حادثه انتقال موثر است.

مردم، از نظر مفهومی و وابستگی به ارزش ها و نظام ارزشی، برداشت های مختلفی از عدالت دارند. بر این اساس، برای آنکه نظریه عدالت بتواند سرمشق و راهنمای نظام سیاسی قرار گیرد و در عمل با توفیق همراه شود، علاوه بر راهبردهای اساسی اعتقادی و تدوین آن ها در قالب نظریه راهبردی، نیازمند توافق ذهنی مردم یا همراهی بدنه اجتماع در درک از عدالت نیز هست. بنابراین، برای فراهم آوردن نظریه ای درباره عدالت که مورد توافق عموم باشد، در تحقیقی تجربی در سطح شهر مشهد کوشیدیم تا به دیدگاه های مردم دست یابیم. یافته های این تحقیق نشان می دهد که مردم عدالت تک محوری مبتنی بر یکی از اصول استحقاق یا نیاز را تصدیق نمی کنند، بلکه معتقدند نظریه عدالت باید ترکیبی از هر دو اصل باشد. این یافته در سطح شهر مشهد به دست آمده، ولی با درنظرگرفتن ملاحظاتی، می تواند قابل تعمیم به جامعه ایرانی باشد.

مقدمه: هدف این مطالعه مقایسه میزان اثربخشی مداخله شناختی- رفتاری فردی و گروهی در کاهش نشانگان روان شناختی زندانیان است.روش: تعداد 48 نفر زندانی مرد به طور تصادفی نظام دار از بین زندانیان مرد انتخاب و سپس به طور تصادفی در سه گروه با حجم مساوی قرار گرفتند. 16 نفر از این افراد، در جلسات روان درمانگری «شناختی- رفتاری» فردی و گروهی (درمان هم زمان) و 16 نفر فقط در جلسات روان درمانگری «شناختی- رفتاری» فردی (درمان فردی) شرکت داده شدند. 16 نفر دیگر نیز در فهرست انتظار قرار گرفتند (گروه کنترل). جهت بررسی وضعیت روان شنـاختی آزمودنی ها قبل و بعد از اعمال مداخله از GHQ و SCL-90-R و مصاحبه تشخیصی توسط روان پزشک بر اساس ملاک های DSM-IV-TR استفاده شد. داده ها نیز با استفاده از آزمون تحلیل واریانس چند متغیری مورد تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: بعد از مداخله، زندانیان هر دو گروه «درمان هم زمان» و «درمان فردی»، نسبت به زندانیان گروه کنترل، در شاخص های آزمون های GHQ و SCL-90-R کاهش نشان دادند (P<0.001).نتیجه گیری: اگرچه هر دو رویکرد «درمان همزمان» و «درمان فردی» بر کاهش نشانگان روان شناختی زندانیان مرد تاثیر دارد، اما میزان اثربخشی درمان هم زمان بیش تر از درمان فردی است. نتایج پیگیری 8.5 ماه پس از خاتمه درمان حاکی از پایداری اثر مداخلات صورت گرفته روی زندانیان هر دو گروه بوده به طوری که طی این مدت هیچ یک از آنها به خاطر انجام مجدد جرم به زندان بازنگشتند.

بر اساس چهارچوب مفهومی مقاله، پس انداز، در اکثر حالت ها، خودداری از مصرف در زمان حال است. پس مطالعه مصرف و تغییرات آن برای بررسی امر پس انداز، مدخلیت تام دارد. بنابراین، پس از چندین مرحله مصاحبه عمیق و گسترده با افراد مصاحبه شونده درباره شیوه های مصرف و پس انداز و دلایل و شیوه های تصمیم گیری شان و رفت و برگشت های متعدد میان مشاهدات و تحلیل های نظری و به تبع آن، ایجاد تغییرات در شیوه های مشاهده واقعیت و بعد از آن، حصول اطمینان از رسیدن به حد اشباع، به مرحله تحلیل نهایی و نگارش رسیدیم. مشاهدات شیوه مند، حاکی از این بودند که مصاحبه شوندگان معمولا دو تا چهار "خواسته نداشته" دارند که مهم ترین آن ها، خواسته ای بوده که رفع آن بیشترین حد از "رضامندی و تثبیت و آرامش" را برای مصرف کننده به همراه داشته است. این خواسته ها، با توجه به نظام ترجیحات مصرفی اشخاص، اولین ها محسوب می شوند. به این معنی که گام اول در پلکان "نظام ترجیحات" آن ها محسوب می شود. اگر درآمد شخص افزایش یابد، بیش از نیم آن را در گام اول پس انداز می کنند و وقتی بخواهند به مصرف اختصاص دهند، یکی از شکل های اصلی آن، "افزایش کیفیت های ناپیدا"ست. همچنین اگر درآمدهای شخص با کاهش روبه رو شود، دفاع از استانداردهای سبک مصرف، عکس العمل رایج در بین مصاحبه شوندگان بوده است. انگیزه مصاحبه شوندگان برای پس انداز کردن، ایجاد احساس توانایی و تامین خواسته ها بوده است. آن ها این کار را از طریق ایجاد تعهد درونی و الزام بیرونی و دور از دسترس نگه داشتن پول انجام می دهند. الگوی تصمیم گیری غالب برای شیوه پس اندازکردن، الگوی "حذف از طریق جنبه ها" بوده است و در این میان، اولویت را به ویژگی های تناسب و نفع می دهند.

مقدمه: اغلب بیماران دارای بیماری های مزمن از جمله بیماری نارسایی قلبی، دارای عملکرد و کیفیت زندگی پایین تر از حد معمول جمعیت هستند. از آنجا که زندگی با بیماری نارسایی قلبی بسیار زجرآور است و بر فعالیت های معمول زندگی بیمار اثر قابل ملاحظه ای می گذارد. هدف این مطالعه ارزیابی تاثیر اجرای مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی بود.روش: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است که روی 52 بیمار نارسایی قلبی انجام شد. تاثیر اجرای مدل مراقبت پیگیر بر کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی با استفاده از پرسش نامه استاندارد مینه سوتا مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: اجرای مدل مراقبت پیگیر، موجب ارتقای کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی در گروه آزمون در تمام ابعاد جسمی (P<0.001)، عاطفی (P<0.001) و عمومی (P<0.001) بعد از 2 و 3 ماه شد.نتیجه گیری: با توجه به عدم درمان قطعی بیماری های مزمن، اجرای مدل های مراقبتی اثربخش، نظیر مدل مراقبت پیگیر، می تواند در افزایش کیفیت زندگی بیماران نارسایی قلبی تاثیر مثبت داشته باشد.

تحقیقات نشان رضوی (ثامن) نشان می دهد که منطقه مذکور به لحاظ فراوانی وقوع بسیاری از جرایم به نسبت جمعیت، رتبه اول یا دوم شهر مشهد را به خود اختصاص داده است. همچنین بالابودن شدت محکومیت در احکام قضایی برای مجرمان این بافت (در دو مجازات رایجِ حبس و شلاق) به نسبت مجرمان سایر نواحی، حاکی از شدت بزه ارتکابی در این بافت است.با تقسیم ویژگی های اصلی بافت فرسوده ثامن به سه دسته کالبدی، جمعیتی و اجتماعی، و با تکیه بر نظریات ارائه شده درباره انحرافات اجتماعی و رابطه جرم و مکان، می توان علل بالابودن میزان جرم در این بافت را تبیین کرد. به لحاظ کالبدی: ریزدانگی، نفوذناپذیری و ناپایداری املاک فرصت فیزیکی مناسب برای ارتکاب جرم و نیز کاهش امکان کنترل رسمی را فراهم می کند. به لحاظ جمعیتی: ورود و خروج میلیون ها زایر در سال، مهاجرت ساکنان اصیل و جایگزینی گروه های ناهمگون اجتماعی و افزایش نسبت سال خوردگان، به کاهش امکان کنترل غیر رسمی و افزایش جرم می انجامد. همچنین به لحاظ اجتماعی: فقر و احساس محرومیت نسبی و نیز پیدایش گروه های کجرو در این بافت، از طریق رضایت بخش شدن کجروی و افزایش تماس های انحرافی به عضویت افراد بافت در گروه های کجرو و افزایش جرم منجر می شود.