مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

‫چکيده : نوشتار حاضر، از منظري قرآني به تشريح برخي صفات و سجاياي اخلاقي ذاتي و نفسي درسه مرتبه الهي، نبوي و انساني مي‌پردازد و نمونه‌هايي از فضايل اخلاقي ذکر شده در قرآن براي پيامبر اسلام و ساير انبيا و انسان‌هاي صالح به عنوان نمونه و الگوي ديگران را شرح مي‌دهد. نويسنده مي‌کوشد در چهار فصل ابعاد تربيتي سجاياي اخلاقي ذکر شده در قرآن کريم را تجزيه و تحليل کند. وي در مقدمه به بررسي مفهوم لغوي و اصطلاحي مُثل پرداخته و از دو منظر مادي و الهي به آن‌ها نگريسته است. در فصل اول برخي اسما و صفات الهي مانند عليم، غني، هادي، رحمان و کرم را از لحاظ لغوي، اصطلاحي، قرآني و روايي معنا کرده و به همين مناسبت به تشريح مفهوم علم، فرق بين علم خدا با علم بندگان، فرق بين غناي الهي و غناي انسان‌ها، انواع هدايت، هدايت فطري و آثار هدايت براي انسان، مفهوم رحمت الهي، مصداق رحمانيت خداوند در دنيا و آخرت، معناي کريم براي خدا و فرق بين کرم خدا و کرم بندگان خدا مي‌پردازد. فصل دوم به پاره‌اي صفات مخصوص پيامبر اسلام(ص) که در قرآن کريم به آن‌ها اشاره شد، همچون: يقين، صبر، استقامت، اخلاص و حکمت و... اختصاص دارد، که در اين زمينه نيز نگارنده به بحث درباره انواع يقين، درجات يقين، آثار يقين در انبياي الهي، اقسام صبر، اهميت صبر در زندگي انسان، درجات استقامت، آثار استقامت در حيات ايماني افراد، حقيقت اخلاص، شروط اخلاص و آثار حکمت در زندگي انسان پرداخته است. در فصل سوم بعضي فضايل اخلاقي ذکر شده در کتاب خدا، مانند وفا به عهد، مساوات بين مردم، ايثار، اعتماد به حق و... همراه با مفهوم لغوي، اصطلاحي و قرآني آن‌ها را مي‌خوانيم. در فصل چهارم نيز برخي فضيلت‌هاي اخلاقي مذکور، بر انبيا و اولياي الهي تطبيق شده و ديدگاه قرآن کريم درباره اوصاف اخلاقي پيامبران بيان گرديده است.

‫انبياي الهي به‌عنوان پيام‌آوران عدالت و آزادي، صلح و رستگاري در طول تاريخ الگو و اسوه براي جهانيان بوده‌اند. راه نجات بشر و سعادت او نيز در پرتو هدايت‌اين انسان‌هاي بزرگ ميسر است، و روشن است که آنان نيز اين راه را با استفاده از شيوه‌هاي تبليغي به جهانيان معرفي نموده‌اند؛ پژوهش حاضر با استفاده از آيات قرآن کريم، به بررسي راه‌هاي تبليغ انبيا و تبيين قواعد، تعليمات و رفتارها و گفتارهاي آنان پرداخته است. تبليغ از نگاه آيات قرآن، پيامبران، اهل بيت( و دانشمندان اسلامي جايگاه ويژه‌اي دارد که در يک تقسيم‌بندي کلي، به دو دسته الهي و شيطاني تقسيم مي‌گردد. از اين ديدگاه، يک مبلغ الهي بايد مجهز به علم، عمل، ايمان، عدالت، سعه صدر، توکل، تواضع، روحيه انتقادپذيري و بيان زيبا باشد. انبياي الهي در دعوت به توحيد و نفي شرک، شناساندن معاد و جهان پس از مرگ، عبوديت خداوند، توجه به قسط و عدل، اصلاح جامعه، امر به‌معروف و نهي از منکر، توجه انسان‌ها به زکات و نماز، و توجه به مکارم اخلاقي، اهتمام بسياري داشته‌اند. آنان با شيوه بشارت و انذار، يادآوري نعمت‌هاي الهي، بصيرت، و آگاهي دادن و بيدار کردن وجدان خفته انسان‌ها به تبليغ و ارشاد مي‌پرداختند. اما والاترين شيوه تبيلغي پيامبران، تبيلغ عملي ايشان بود به‌گونه‌اي که آنان اسوه حسنه‌اي براي مردم محسوب مي‌شدند. بر اسا آيات قرآن کريم، خداوند در مورد پيامبراسلام( و حضرت ابراهيم(، و در بررسي زندگي حضرت نوح، موسي و عيسي( به اين امر اشاره دارد که بشر مي‌تواند با پيروي و الگوگيري از آنان قله‌هاي سعادت را فتح نموده و به موفقيت‌هاي زيادي دست يابد. بنا بر اين، عالمان و مبلغان ديني بايد بکوشند تا با آگاهي از شيوه‌هاي تبليغي انبيا، و انتقال فرهنگ صلح و دوستي پيامبران به انسان‌هاي اين زمان، سعادت نويد داده شده را براي همه محقق گردانند.

‫چکیده الکترونیکی در پیوستها موجود می باشد