جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : کلر اورتیز هیل در جستجوی منشأ برخی از اساسی‌ترین مشکلاتی که در قرن گذشته گریبانگیر فیلسوفان کشورهای انگلیسی‌زبان شده است، معتقد است که فیلسوفان در حال درمان علائم بیماری‌هایی هستند که علل آن در تاریخ مدفون است. موانع زبانی قابل توجهی دسترسی به اندیشه گوتلوب فرگه و حتی آثار برتراند راسل را برای رفع مشکلاتی که در آن یافت مسدود کرده است. ترجمه‌های گمراه‌کننده مفاهیم کلیدی مانند قصد، محتوا، ارائه، ایده، معنا، مفهوم و غیره، فلسفه تحلیلی را از ریشه‌های آن جدا کرد. هیل استدلال می کند که وقتی موانع زبانی و تاریخی از بین رفتند، مطالعه انتقادی ادموند هوسرل درباره منطق فرگه در فلسفه حساب او در سال 1891 بینش های مهمی را در مورد مسائل موجود در فلسفه اکنون ارائه می دهد. او نتایج خود را با تجزیه و تحلیل آثار فرگه، هوسرل، و راسل، از جمله Principia Mathematica، و با تحلیل های زبانی مفاهیم اصلی فلسفه تحلیلی پشتیبانی می کند. او پیوندهایی را که بین افکار انگلیسی و قاره ای وجود داشت دوباره برقرار می کند تا تخصص هوسرل را به عنوان فیلسوف ریاضیات و منطق که دستیار وایرشتراس بوده و مدت ها با کانتور، هیلبرت و زرملو حفظ کرده بود، نشان دهد.

ترجمه ماشینی : ادموند هوسرل بنیانگذار پدیدارشناسی و یکی از مهمترین فیلسوفان قرن بیستم بود. این مجموعه بهترین مقالات هفتاد سال گذشته درباره اندیشه هوسرل را در یک مکان در دسترس قرار خواهد داد. مجموعه‌ای از نوشته‌ها را گرد هم می‌آورد، که بسیاری از آنها در غیر این صورت غیرقابل دسترس هستند، که به عنوان کمک اساسی نه تنها در درک این فیلسوف بزرگ، بلکه در توسعه پدیدارشناسی او نیز شناخته شده‌اند.

ترجمه ماشینی : پروژه پدیدارشناختی هوسرل در قرن بیستم، سنگ بنای فلسفه مدرن اروپایی است. جایگاه اخلاق برای میراث و مطالعه مداوم خود پدیدارشناسی اهمیت دارد. اخلاق و نیت عملی هوسرل یکی از مداخلات عمده جدید در این زمینه رو به رشد دانش پژوهی هوسرل را تشکیل می دهد و با تمرکز بر مجلداتی که هنوز به انگلیسی ترجمه نشده اند، دیدگاهی بی رقیب را در مورد مسئله اخلاق در فلسفه هوسرل ارائه می دهد. این کتاب چشم‌انداز تازه‌ای درباره بحث‌های اخلاقی راکد ارائه می‌دهد که حول مفاهیم نسبی‌گرایی و جهان‌شمولی می‌چرخند و بر اخلاق پدیدارشناختی فراتر از دوگانگی رایج روشن می‌شود.

ترجمه ماشینی : تفاوت‌های اصلی بین سنت‌های فلسفی معاصر که به‌طور آشکار به‌عنوان فلسفه تحلیلی و پدیدارشناسی شناخته شده‌اند، همگی به موضوع اصلی تأثیر متقابل بین پیش‌بینی و ادراک مربوط می‌شوند. نقد فرگه از روان‌شناسی منجر به این باور در سنت تحلیلی شده است که فلسفه می‌تواند با جدا کردن منطق و معناشناسی از هرگونه وابستگی به شهودهای ذهنی، به بهترین وجه از عقلانیت در برابر نسبی‌گرایی دفاع کند. بر اساس این تفسیر، تحلیل منطقی باید رابطه حس با ارجاع را بدون توسل به توصیفی از چگونگی شناسایی جزئیات از طریق ویژگی‌های درک شده آن‌ها توضیح دهد. تأکید هوسرل بر اولویت و اهمیت عینی ادراک، و بر تداوم بین مفصل بندی های اعتباری و تبعیض های ادراکی، این اعتقاد را در سنت پدیدارشناختی به وجود آورده است که تحلیل منطقی باید همیشه با توصیف شهودهای پیش اعتباری تکمیل شود. این تفاوت های روش شناختی به تفاوت های گسترده تری در پروژه های فلسفی تحلیل و پدیدارشناسی مربوط می شود. این دو سنت در واکنش به نقد فلسفه باستان و قرون وسطی که توسط بیکن، دکارت و هابز در آغاز دوران مدرن آغاز شد، مواضع متفاوتی اتخاذ کردند. رویکرد تحلیلی عموماً ترجیح مدرن برای عقلانیت محاسبه‌گر را تأیید می‌کند و به مقوله‌های پیشامدرن، مانند علیت صوری و شهود عیدتیک، مشکوک باقی می‌ماند. هدف آن ارائه گزارشی از هوش انسانی است که با تفسیر مدرن از طبیعت به عنوان مجموعه ای از موجودات و روابط قابل سنجش سازگار باشد.