جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : به نظر می‌رسد سارتر از آغاز تا پایان فلسفه‌پردازی‌اش، نگران «بد نیت» بوده است - تمایل «طبیعی» ما برای فرار از آزادی و دروغ گفتن به خود. عملاً هیچ جنبه ای از سیستم یادبود او توجه بیشتری را به خود جلب نکرده است. با این حال سوء نیت دچار سوءتعبیر و سوء تفاهم شده است. در عین حال، مفاهیم همبستگی سارتر از «حسن نیت» و «اصالت» مورد غفلت یا توجه ناکافی قرار گرفته اند، یا توسط محققان سارتر، حتی خود سارتر، اشتباه گرفته شده و به اشتباه شناسایی شده اند. رونالد ای. سانتونی چالش تمایز این مفاهیم و نشان دادن اینکه آیا هر یک یا هر دو "نگرش" وجودی امکان رهایی از جهنم بد ایمانی سارتر را دارند، می پذیرد. او اولین تحلیل، بازسازی، و تمایز این شیوه‌های وجود را در مقیاس پر کردن ارائه می‌دهد که در آثار اولیه سارتر (1937-1947) توسعه می‌یابند. اگرچه سانتونی تلاش می‌کند تا مفهوم ناچیز سارتر از حسن نیت را بازخرید کند، اما سانتونی هشدار می‌دهد که نباید به جای اصالت به آن نگاه کرد. علاوه بر این، سانتونی در یکی از قدیمی‌ترین و پایدارترین مطالعات کتاب‌های سارتر برای یک اخلاق موجود به زبان انگلیسی، نشان می‌دهد که چگونه یادداشت‌های منتشر شده پس از مرگ سارتر برای «اخلاق نجات» تمایز و استدلال او را تأیید می‌کند. سانتونی اصرار دارد که راه خروج از جهنم سارتری اصالت است - زندگی "با وفاداری" به آزادی غیرقابل توجیه خود و به عهده گرفتن مسئولیت آن.

ترجمه ماشینی : موضوع در سوال بینش جالبی از بحث بین دو تن از مشهورترین فیلسوفان قرن بیستم - ژان پل سارتر و ادموند هوسرل - در مورد مفاهیم کلیدی تجربه آگاهانه و خود ارائه می دهد. «تعالی نفس» سارتر که در سال 1937 منتشر شد، متنی مهم در سنت پدیدارشناسی است و مسیر بسیاری از کارهای بعدی او را تعیین می کند. موضوع مورد سوال اولین مطالعه کامل درباره این اثر مشهور و تأثیر آن بر فلسفه قرن بیستم است. همچنین رابطه بین ایده‌های سارتر و آثار قبلی دکارت و کانت را بررسی می‌کند. جلد کتاب -- عنوان -- مطالب -- پیشگفتار -- اختصارات -- هوسرل و نفس متعالی -- نظریه حضور رسمی من -- نظریه حضور مادی من -- نتیجه گیری -- یادداشت ها -- انتخاب کتابشناسی -- فهرست.

ترجمه ماشینی : آگاهی پیش انعکاسی: سارتر و فلسفه ذهن معاصر به رابطه بین بحث های تحلیلی کنونی درباره آگاهی و بحث هایی می پردازد که در فلسفه قاره ای در قرن بیستم و به ویژه در حوالی زمان سارتر و در آثار مهم او صورت گرفت. این جلد با بررسی بازگشت مسئله سوبژکتیویته در فلسفه ذهن و این ایده که آگاهی پدیداری را نمی توان به ویژگی های عملکردی یا شناختی تقلیل داد، شامل بیست و دو مشارکت منحصر به فرد از محققان برجسته در این زمینه است. پرسیدن سوالاتی مانند: چرا باید فکر کنیم که خودآگاهی غیر انعکاسی است؟ آیا ذهنیت اول شخصی است؟ آیا آگاهی نیاز به خودآگاهی دارد؟ آیا ما به خودآگاهی پیش انعکاسی نیاز داریم؟ آیا اختلالات نفسانی در روان پریشی یک اختلال در خودآگاهی پیش انعکاسی است؟ چگونه دوگانگی دکارتی بین بدن و ذهن در تصورات سارتر از آگاهی قرار می گیرد؟

ترجمه ماشینی : مفهوم تکنیکی و چند وجهی ژان پل سارتر از جادو برای درک عناصر اساسی فلسفه اولیه او (1936-1943)، به ویژه درک او از ایگو، احساس، تخیل و ارزش، مرکزی است. دانیل اوشیل رشته جادو را در سراسر آثار فلسفی اولیه سارتر دنبال می کند. اولاً، کار سارتر در مورد ایگو (1936) شکل شخصی و بازتابی از آگاهی را نشان می‌دهد که به طور جادویی در سطح ماقبل بازتابی قرار می‌گیرد. ثانیاً، عاطفه (1938) ذاتاً برای سارتر جادویی است، زیرا ویژگی‌های عاطفی در اشیاء به وجود می‌آیند و در نتیجه دنیای عمل‌گرایی را به دنیایی از اسارت تبدیل می‌کنند. ثالثاً، تحلیل‌های The Imaginary (1940) نشان می‌دهد که هر چیزی که ما تصور می‌کنیم، ایجاد خودبه‌خودی آگاهی است که این قدرت را دارد که ما را مسحور و غوطه‌ور کند، حتی تا حدی که تصاویر بر ما تأثیر می‌گذارند. اوشیل که با نظام هستی‌شناختی وجود و نیستی سارتر (1943) به اوج می‌رسد، استدلال می‌کند که سارتر این مفهوم را کنار نمی‌گذارد، بلکه در واقع ریشه‌های هستی‌شناختی را برای آن فراهم می‌کند. این امر در تحلیل های سارتر از ارزش، مالکیت و زبان بیشتر مشهود است. بخش دوم نشان می دهد که چگونه چنین جادوی سارتری برای تعدادی از مطالعات موردی مشخص: هنر، تبلیغات، نژادپرستی و حماقت، و نمونه های خاصی از آسیب شناسی روانی بسیار مرتبط است. اوشیل نشان می‌دهد که وجود جادویی سارتر برای هر انسان‌شناسی فلسفی معاصر مهم است، زیرا اساساً در قلب بسیاری از مهم‌ترین تجربیات ما، چه خلاق و چه آسیب‌رسان، کار می‌کند.