جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

یکی از میراث‌های پوزیتیویست‌های منطقی در فلسفۀ علم، آموزۀ علم رها از ارزش است که مستلزم آموزۀ دوپارگی واقعیت/ارزش می‌باشد. هر دوی این آموزه‌ها در دهه‌های اخیر مورد انتقاد فیلسوفان و جامعه‌شناسان علم قرار گرفته‌اند و برای ردّ آنها، موردکاوی‌های مختلفی انجام شده است. در علوم اجتماعی مخالفان علم رها از ارزش و دوپارگیِ واقعیت/ارزش پُرتعدادتر و سرسخت‌تر هستند. جیمز بوهمن و چارلز تیلور را می‌توان از مخالفان سرسخت این آموزه‌ها در علوم اجتماعی به‌شمار آورد. بوهمن بر این باور است که کارکرد نظریه‌های اجتماعی صرفاً تبیین (معطوف به واقعیت) نیست، بلکه کارکرد (حتی اصلیِ) آنها، نقد ارزش‌های رایج در جامعه است. تیلور نیز بر این باور است که علوم سیاسی را نمی‌توان خالی از ارزش دانست، بلکه نظریه‌های مختلف در علوم سیاسی نقدهایی را مطرح می‌کنند که محصول چارچوب‌های تبیینی آن نظریه‌ها هستند و با آن چارچوب‌های تبیینی درهم‌تنیده‌اند. در این مقاله تلاش شده است تا با نقد دیدگاه‌های بوهمن و تیلور نشان دهد که چرا نقد نمی‌تواند بخشی از علم باشد؛ همچنین چگونه می‌توان نقش نظریه‌های علمی در نقد ارزش‌های اجتماعی را نتیجه فناورانۀ آن نظریه‌ها دانست، نه بخشی از خودِ آن نظریه‌ها.

ترجمه ماشینی : این پروژه تلاش می‌کند به دعوت چارلز تیلور، که در عصر سکولار انجام شده، برای «برنامه‌های سفر جدید و بی‌سابقه» پاسخ دهد که می‌تواند جویندگان را به سوی ملاقات با خدا راهنمایی کند. امروزه بسیاری از غربی ها اعتقاد به خدا را اگر غیرممکن نگوییم دشوار می دانند. این مقاله با مروری بر روایت سکولاریزاسیون تیلور آغاز می‌شود و علل و فشارهایی را که باور به امر متعالی را مشکل‌ساز کرده است، بررسی می‌کند. برای پاسخ به احضار تیلور برای برنامه های سفر جدید، در فصل های 2-4 به کار فیلسوف ویلیام دزموند می پردازم. پس از معرفی خوانندگان با دزموند و قرار دادن او در منظره‌ای تحت تسلط پدیدارشناسان، فلسفه متافیزیکی دزموند را معرفی می‌کنم و استدلال می‌کنم که این اندیشه او را می‌توان به‌عنوان شکلی از تمرین معنوی تلقی کرد که قادر به بیدار کردن مجدد حس متعالی است. در فصل‌های 3 و 4، من با کار پیر هادوت همکاری می‌کنم تا نشان دهم که فلسفه دزموند چگونه می‌تواند برای تغییر روش درک جهان عمل کند. در این چارچوب بخوانید، من معتقدم متافیزیک متاکسولوژیک دزموند مجموعه ای از تمرینات معنوی را فراهم می کند که در عصری که به طور فزاینده ای سکولار نیاز است. در این منظر، فراخوانی به فلسفه‌ای تبدیل می‌شود که باید از آن مطلع شد تا فلسفه‌ای که بتواند خوانندگان را برای درک دوباره واقعیت شکل دهد. در فصل 5، من برخی از مفاهیم الهیاتی را برای این تفسیر از کار دزموند ترسیم می کنم. در پایان، پروژه را بررسی می‌کنم و آنچه را که به‌عنوان دستاورد الهیاتی پروژه دزموند و فرصت‌های بالقوه برای تعامل آتی با کار او می‌دانم، نشان می‌دهم.

ترجمه ماشینی : تقریباً در پنجاه سال گذشته، متکلمان مسیحی عمدتاً وظیفه رویارویی و درک دیگران دینی را بر حسب یک یا چند نوع الهیات دین درک کرده‌اند: تلاش برای توضیح اینکه چگونه خداوند اجازه می‌دهد، ایجاد می‌کند، با آنها ارتباط برقرار می‌کند و/یا مشارکت می‌کند. وضعیت تنوع مذهبی این الهیات معمولاً خدا را به عنوان نقطه شروع خود می گیرند و سپس دیدگاه های خود را در مورد طبیعت الهی به وضعیت انسانی تعمیم می دهند. در مواجهه با داده‌های واقعی زندگی و تجربیات مذهبی‌های گوناگون، این نوع رویکرد کلامی کوتاه آمده است. تلاش‌های مختلفی برای بیان الاهیات از «پایین به بالا» انجام شده است، یعنی با داده‌های موقعیت بشری و استنباط این داده‌ها به تفاسیر پیام‌های الهی، روابط الهی با انسان‌ها، یا دیگر انواع تعاملات الهی-انسانی حاصل شده است. در تنوع دینی بالفعل، اما در درجه اول گرفتن جنبه انسانی دین عمدتاً حوزه علوم اجتماعی بوده است. در دو دهه گذشته، متکلمان به طور فزاینده‌ای روش‌های علوم اجتماعی را به عنوان ابزاری برای غلبه بر بن‌بستی که در الهیات ادیان با آن مواجه شده‌اند، پذیرفته‌اند. این منشأ، هدف، و ابزار انواع الهیات است که من در اینجا تحت نام آنها بحث می کنم: الهیات تطبیقی. هدف این پروژه نشان دادن راه هایی است که دو تن از اولین و فعال ترین الاهیات تطبیقی، جیمز فردریک و فرانسیس ایکس. کلونی، در نشان دادن راهی فراتر از بن بست الهیات ادیان موفق بوده اند، اما روش شناسی آنها، همانطور که در حال حاضر استفاده می شود، اگر قرار است در نهایت در پیشبرد گفتگوهای الهیاتی موفق شوند، ناقص هستند. استدلال من این است که از آنجایی که این الهیات با وضعیت تنوع انسانی آغاز می‌شوند، بیان کامل‌تر معنای انسان بودن از اولین عناصر ضروری برای حرکت به سمت بالا و جلوتر الهیات تطبیقی ​​است. بیان چنین زمینه‌های انسان‌شناختی به زبان مفهومی قوی‌تری نیاز دارد. من موردی را مطرح خواهم کرد که فیلسوف چارلز تیلور دقیقاً چنین زبانی را ارائه می‌کند و کار او برای پروژه‌های این الهیدانان مقایسه‌ای در سطوح مختلف مناسب و مفید است. تأملات انسان‌شناختی تیلور از همین جا شروع می‌شود: نیاز به بیان درکی که داده‌های موقعیتی واقعی زندگی انسان‌ها را به‌طور کامل‌تر در بر می‌گیرد. او همچنین به بسیاری از دغدغه‌های الهیاتی کلونی و فردریک می‌پردازد: به گرایش به دینداری که به نظر می‌رسد برای انسان‌ها جهانی است و امکانات منحصربه‌فردی که سنت‌های مذهبی خاص به دلیل تاریخی بودنشان وجود دارد، اشاره می‌کند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه با عنوان «از «مقدس» تا «سکولار»؟ آینده هرمنوتیکی دین در اندیشه جیانی واتیمو و چارلز تیلور» با هدف تحلیل ساختارشکنانه دین و سکولاریسم به منظور بررسی مفاهیم پست مدرن و پساسکولار آن است. این نشان می‌دهد که فلسفه‌های دین و سکولاریسم واتیمو و تیلور، نمونه‌ای از ویژگی‌های کلیدی یکی از ویژگی‌های تعیین‌کننده جهان پست مدرن هستند. بحث آنها در مورد «حساسیت مذهبی و فرهنگی نوظهور» متضمن تأیید مجدد دین پسا مدرن، پست سکولار و هرمنوتیکی است. فلسفه واتیمو به‌عنوان برخاسته از اصل «اندیشه ضعیف» خود ارائه می‌شود که خود یک اصل عرفی‌کننده است. در مقابل، تامل تیلور در مورد بنیاد سکولاریسم در چهار بخش ارائه می‌شود: 1) رویکرد تاریخی به مفهوم سکولاریسم، 2) تلاش او برای غلبه بر معرفت‌شناسی و پیامدهای آن برای درک سکولاریسم، 3) ارزیابی مجدد از سکولاریسم. منابع فلسفی او از سکولاریته، و 4) توسعه مفهوم سکولاریته قابل مقایسه با پذیرش مفهوم غیر مذهبی از دین. این تز مستلزم یک تبادل تطبیقی ​​و گفت و گوی بین واتیمو و تیلور در مورد درک آنها از تعامل پساسکولار با دین است. این تز پیشنهاد می‌کند که تعامل گفت‌وگوی آنها با سکولاریسم و ​​دین بیان می‌کند: 1) فرآیندی از ارزیابی مجدد انعکاسی هرمنوتیکی، 2) راهی برای ارزیابی مجدد استعلایی، و 3) یک مفهوم غیر متافیزیکی دوباره کار شده از متعالی. علاوه بر این، این تز نشان می دهد که گفتمان دیالکتیکی آنها در مورد دین از ماهیت پایان ناپذیر دین و ظرفیت آن برای بیش از خودش بهره برداری می کند. من استدلال خواهم کرد که نتیجه فلسفی ساختارشکنی هرمنوتیکی آنها از هر دو دین و سکولاریسم مدرن (این دو کاملاً متحد هستند) به عنوان: 1) توسعه یک برداشت غیر دینی از دین، 2) یک دین بازیابی شده از وجود برای- ارائه خواهد شد. دیگری، 3) تقدم انفاق بر حقیقت، و 4) درک انتقال از مقدس به سکولار به عنوان یک فرآیند هرمنوتیکی "خروج" و "یک گذار". این تز یک ساختارشکنی هرمنوتیکی از «بازگشت دین» ارائه می‌کند. با انجام این کار، هم جنبه هایی از یک سنت فلسفی و هرمنوتیکی جاری را درگیر می کند و هم آن را آشکار می کند. گرچه این تز اساساً در سنت فکری قاره‌ای قرار دارد، اما به پاسخگویی به بیان دوگانگی‌های سکولار و دینی در سنت‌های دیگر نیز توجه دارد تا به بازاندیشی دین و مشکلات سکولاریته در طیف گسترده‌ای از افق‌های فلسفی قوت بخشد.

ترجمه ماشینی : گرچه مطالعات میان رشته ای زیادی پیرامون تأثیر عقاید کاتولیک رمان نویسان مختلف بر آثار آنها وجود داشته است، بحث نسبتاً کمی در مورد ماهیت ایمان که در رمان های آنها ظاهر می شود، وجود داشته است. به عنوان مثال، آیا ایمان اساساً به عنوان تأیید گزاره های مفهومی اعتقاد به تصویر کشیده می شود؟ این پایان نامه استدلال خواهد کرد که ایمان، همانطور که توسط رمان نویسان کاتولیک مختلف به تصویر کشیده شده است، اساساً جهت گیری تخیلی فرد برای اعتماد و امید به حضور فیض خداوند در خلقت و زندگی انسان است. من به این موضوع از طریق مقوله عدم قطعیت، به‌ویژه رابطه عدم قطعیت با ایمان، برخورد خواهم کرد، زیرا این رابطه در رمان‌های فرانسوا موریاک، گراهام گرین، فلانری اوکانر، موریل اسپارک، مری گوردون و شوساکو اندو ظاهر می‌شود. من رمان های آنها را از دریچه دو پارادایم بررسی خواهم کرد: تجربه عدم قطعیت به عنوان یک کاتالیزور برای ایمان مسیحی و تجربه عدم قطعیت به عنوان چالش و نقد احتمالی یک ایمان مسیحی قبلی. بحث من بر اساس افکار مارتا نوسبام، دیوید تریسی، کارل رهنر و چارلز تیلور است تا نوع «تفکر» و تصور درباره ایمان را که از طریق ژانر رمان ارائه می‌شود، در نظر بگیرم. آنچه در این تحقیق آشکار خواهد شد، لزوم عدم قطعیت به عنوان وسیله ای برای ایجاد تغییر جهت، هم قبل و هم بعد از پذیرش آگاهانه باور دینی است. بعلاوه، این تجربه عدم قطعیت از طریق جذابیت عاطفی ادبیات که هم ابهام عواطف و هم ابهام خود ایمان را آشکار می کند، در رمان ها متجلی می شود. به این معنا که ایمان در رابطه ای پویا و وجودی با عدم قطعیت تلقی می شود، به گونه ای که ایمان را نه به عنوان موافقت اولیه گزاره ای و فکری، بلکه باید به عنوان تسلیم میل بیش از حد انسانی به یقین در مواجهه با کشمکش های زندگی درک کرد. ، تراژدی ها و بی ثباتی ها، تسلیم شدنی که مؤمن را به سوی دیدی تخیلی از واقعیت غایی سوق می دهد که با امید و اعتماد به راز الهی زندگی می کند.

ترجمه ماشینی : مسئله رابطه بین تجربه دینی و اعتقاد مسیحی به خدا در الهیات و فلسفه دین معاصر به شیوه های کاملاً متفاوتی مطرح می شود. به منظور ایجاد پاسخی که از دام های «مدل ادراک تحلیلی» (آلستون، یاندل، سوینبرن) و مدل «بیش زبانی» برای تفسیر تجربه دینی مسیحی (تیلور، لیندبک) اجتناب کند، این پایان نامه رویکردی را ارائه می دهد که ترکیبی از یک پدیدارشناسانه است. بررسی احساسات، بررسی مفهومی خداگفتاری و «باور» مسیحی و نیز دیدگاه‌های الهیاتی، جامعه‌شناختی و انسان‌شناختی. در مرکز تفسیر توسعه یافته در اینجا، مقوله پدیدارشناختی «احساسات وجودی» است که باید به عنوان یک جنبه الهیات و فلسفی مرکزی از تجربه دینی مسیحی در نظر گرفته شود. با استفاده از این مفهوم معاصر، خوانشی بدیع از مفهوم «احساس» اف. شلایرماخر پیشنهاد می‌شود و انواع مختلفی از تجربه‌های مسیحی تفسیر می‌شود (مانند تجارب «هیبت»، «معجزه هستی»، «بدبختی» و «جامعه رستگارشده» ). این مطالعه از طریق درکی فلسفی از اعتقاد مسیحی به خدا، تفسیری انتقادی از مفهوم «باور دینی» ویتگنشتاین متأخر ارائه می‌کند و بینش‌های ویتگنشتاینی را با مفهوم «ایمان پویا» پل تیلیش ترکیب می‌کند و علیه «گرامرگرایان» و «ویتگنشتاینی» استدلال می‌کند. گزارش های بیانگر باورهای مسیحی در مورد خدا معمولاً راهنمای زندگی هستند، اما با این وجود مشکوک هستند. ماهیت خداگفتار مسیحی دوباره با ترکیب بینش ویتگنشتاین متأخر در مورد نقش‌های دستوری و بیانی خدا-گفتار با تأکید مرلوپونتی بر نوآوری زبانی و دیدگاه رومن یاکوبسون در مورد کارکردهای زبان تفسیر می‌شود. در نهایت، ادعایی که رشته‌های پدیدارشناختی، مفهومی و الهیاتی این مطالعه را به هم پیوند می‌دهد، به رسمیت شناختن «کشش دعوت‌کننده اعتقاد دینی» تجربه مربوطه است. شکل‌گیری و شکل‌گیری مفهوم دینی مسیحی را می‌توان ناشی از احساسات وجودی «فوق‌العاده» دانست، جایی که باورهای حاصل از خدا عمدتاً اما به طور کامل به معانی سنتی محدود نمی‌شوند.

ترجمه ماشینی : بخش اول پایان نامه گفتمان فلسفی پساسکولار بین یورگن هابرماس و چارلز تیلور را تشریح می کند، در حالی که بخش دوم رمان های آلمانی و آمریکایی معاصر را که در آنها بنیادگرایی مذهبی برجسته است، تحلیل می کند. پیدایش تأملات هابرماس در مورد دین در فلسفه کلی او نشان داده می شود و سپس با دیدگاه های تیلور مقایسه و تضاد می شود. مفاهیم مربوط به آن‌ها از «ترجمه» و «تلفیق» در تلاشی برای برجسته کردن کاستی‌ها در مفاهیم رایج سکولار استنباط شده است. تحلیل ادبی فتح، پیترز و آپدایک به بررسی روشی می‌پردازد که نویسندگان به‌طور زیبایی‌شناختی پویایی شکاف دینی-سکولار را به تصویر می‌کشند، در نتیجه تأمل انتقادی در مورد درک دین، سکولاریسم و ​​دوگانگی مفروض یا ظاهری آنها را تقویت می‌کنند. هم گفتمان های فلسفی و هم ادبی با این پرسش اساسی هدایت می شوند که هنجارگرایی چگونه به وجود می آید - هم در درون سوژه فردی و هم در جمع های اجتماعی.

ترجمه ماشینی: این کتاب نقدی به موقع، قانع کننده و چند رشته ای از مجموعه مفروضات عمدتاً ضمنی تأمین مالی مدرنیته در غرب ارائه می دهد. مشارکتی بین مایکل پولانی و اندیشه چارلز تیلور نوید بخشیدن به اشتباهات گذشته را در پرتو جدیدی می دهد، با مهربانی نشان می دهد که چگونه می توان این خطاها را اصلاح کرد، و نقشه مشخصی از چگونگی بررسی مسئولانه و معنادار احتمالات جدید برای اخلاق ارائه می کند. ، جامعه سیاسی و مذهب در مدرنیته پست مدرن.

ترجمه ماشینی: این کتاب به بررسی «نظریه اجتماعی تیلور»، منابع، ویژگی‌های اصلی و تأثیر آن می‌پردازد. فراروایت چارلز تیلور از سکولاریزاسیون در غرب، که به‌ویژه در اثر اصلی او «عصر سکولار» (2007) آمده است، بینش جدیدی در مورد عوامل اجتماعی و فرهنگی که در چنین فرآیندی مداخله کرده‌اند، نقش عامل انسانی، و به‌ویژه در شرایط معاصر اعتقادی در آمریکای شمالی و اروپا. این مطالعه به بحث می‌پردازد که رویکرد تیلور چه چیزی را به بحث علمی در مورد سکولاریزاسیون غربی که عمدتاً در قالب‌های جامعه‌شناختی انجام شده است، ارائه می‌کند. مک کنزی دیدگاه های تیلور را به گونه ای تفسیر می کند که یک نظریه اجتماعی اصیل ارائه می دهد. چنین تفسیری با کمک «نظریه ریخت‌زایی» مارگارت آرچر جامعه‌شناس و با استفاده حداکثری از درک خاص تیلور از روش علوم اجتماعی و دیدگاه‌های فلسفی او درباره انسان، دانش و مدرنیته امکان‌پذیر است. نویسنده پس از کاوش در منابع فلسفی و جامعه‌شناختی که به نظریه اجتماعی تیلور اطلاع می‌دهد و مفاهیم اساسی و رهنمودهای هرمنوتیکی آن را ارائه می‌کند، آن را با دو نظریه رایج سکولاریزاسیون مقایسه می‌کند: روایت «ارتدوکس» که اکنون رو به زوال است و نظریه‌ای که توسط محققان نظریه انتخاب عقلانی ارائه شده است، که به‌ویژه در این نظریه رایج است. ایالات متحده. با انجام این کار، این کتاب نشان می‌دهد که در چه راه‌هایی نظریه اجتماعی تیلور جایگزین آن‌ها می‌شود، چه مسائل جدیدی را وارد بحث‌های علمی می‌کند، و چه مشکلاتی ممکن است توسعه آینده آن را محدود کند.

اصیل بودن، مفهومی با پیشینه گسترده در فرهنگ مدرن است که طرح آن در فضای فکری و فرهنگی کشور ما نسبتاً نوظهور بوده است. خوانش های متعددی از این مفهوم وجود دارد که می توان خوانش فردگرایانه و جمع گرایانه را دو خوانش مهم در پیشینه فلسفی آن دانست. هدف از پژوهش حاضر، نخست، شرح و بیان خوانش چارلز تیلور به عنوان خوانشی موجّه از پدیده اصالت است که هر دو بُعد فردی و اجتماعی اصیل بودن را مورد توجه قرار داده است. روش پژوهش در بخش بیان و تحلیل مفاهیم، تحلیل مفهومی و در بیان دلالت¬ها، استنتاج عملی بوده است. در نهایت، دلالت های التزام به خوانش مورد پذیرش این پژوهش در تعریف یکی از ارکان تربیت، یعنی معلم اصیل، مورد اشاره قرار گرفته است. دلالت های استنتاج شده عبارتند از: «الزام به بُعد فعال از اصیل بودن»، «الزام به بُعد منفعل از اصیل بودن»، «الزام به دیالکتیک معلم اصیل – دانش‌آموز اصیل» و «الزام به واقعیات اجتماعی».