جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نیایش دوم صحیف? سجّادیه، که حاوی درود وصلوات خداوندی بر پیامبر اعظم(ص) می باشد، از یکسو مارا با کمالات ودرجات رفیع? رسول مکرّم اسلام(ص) آشنا می کند، واز دیگرسو، برخی زحمات و مجاهدت های عظیم آن بزرگوار را؛ درطریق ابلاغ رسالات الهی و هدایت و تربیت امّت گوشزد، و ضرورتِ شکر این نعمت عظمی را یادآوری می کند.پیامبر اعظم (ص) از دیدگاه این نیایش، دارای جایگاهی رفیع، نزد پروردگار –جلّ جلاله- و بنده برگزیده او است. او منّتِ علیا و نعمتِ عظمائی است، که خداوند، امت اسلامی را به آن، کرامت ویژه بخشیده و بحق برآنان منت نهاده است!... شخصیتی که امین وحی خدا، نجیب ترین برگزیدگان، وپاکیزه ترین بند? (راستین) از میانِ بندگان؛ امام رحمت، پیشوای خیر، کلید برکت؛ نجات بخش بشریت ...است.امام سجاد(ع) در مقام بیان سیره پیامبر(ص)؛ در قیام به اجرای فرمان و ابلاغ رسالت الهی نیز، به اوصاف و رفتارهایی قابل ستایش ومجاهدت‌ هایی عظیم از آن حضرت، اشاره فرموده است : ایشان، جسم و جان خود را در طریق انجام وظیفه الهی سخت به زحمت انداخت. در راه کسب رضای خداوند با خاندان وقبیل? خود به کارزار پرداخت و با غریبه های دور– لیکن مومن- راه نزدیک شدن و مهرورزی را پیشه کرد!. به شهرهایدور هجرت فرمود؛ تا دین خدا را عزیز گرداند و برای سرکوبی ستیزه جویان کافر و سربلندی دین خداوند یاری بجوید ...هدف اصلی : این نوشتار برآن است تا محتوای این نیایش را بررسی کرده، اوصاف و مجاهدت های پیامبر رااستخراج و مویداتی نیز؛ از قرآن و روایات در این راستا – در حد مقدور- ارائه نماید.روش اجرا : نیایش یادشده – باتوجه به محتوا- به بخش های مختلفی تقسیم، و در راستای موضوع پایان نامه، ویژگی ها و مجاهدتهای رسول خدا(ص)، ازآن استخراج و آیات و روایات مویّده نیز بر پای? آن تنظیم شده است. نتایج : در بار? اوصاف پیامبر(ص) مواردی چون: نعمت وجود، بعثت، خاتمیت وشریعت کامل? او، و در زمین? مجاهدت ها به تحمل سختی ها در ابلاغ رسالت، ساماندهی دوستی ها و دشمنی ها بر محور محبت ورضای خداوند ، هجرت، جهاد و ... پرداخته شده است. توجه به انحطاطی که امروزه عالم را فراگرفته و انبیاء الهی(ع)،خصوصا شخصیت پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) سخت مورد بی مهری قرار گرفته اند، محتوای این پژوهش در راستای تآمین نیاز های قطعیِ بشر امروز می باشد و اهمیت آن، بیش از پیش آشکار می گرددد. امید آنکه حضرتِ حق را مقبول افتد .