جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اهل حق فرقه ای هستند دارای مذهب باطنی که در بین طوایف لر، کرد و ترک و غیره پیروانی دارد و بعضی از آنها دارای عقاید و آداب و رسوم خاصی هستند. اهل حق به حلول خدا در جسم علی (علیه السلام) معتقدند و علی (علیه السلام) را مظهر ذات خدا می دانند. لازمه ی حلول خدا در انسان آن است که خدا جسم باشد. نتیجه ی تحقیق اعتقاد به حلول را رد کرده چون صفات سلبیه ی خداوند مانند جسمانیت، در آیات و روایات رد شده است. غلوّ، طرف دیگر سکّه حلول است، زیرا حلول ذات الهى در شخص مستلزم اعتقاد به الوهیت آن شخص و عین غلوّ است. اهل حق با غلو در حق حضرت علی (علیه السلام) به الوهیت او قائل اند. قرآن در سوره نساء آیه ۱۷۱ و مائده آیه ۷۷ از غلو نهی کرده است. اهل بیت (علیهم السلام) نیز پیروان خود را از غلو بر حذر داشته اند و اهل غلو را کافر معرفی کرده اند. اهل حق در بحث معاد معتقد به تناسخ ( دونادون) هستند. اهل حق معتقدند روح انسان هزار و یک دون یا جامه عوض می کند و با گردش در جامه های مختلف جزای اعمال گذشته ی خود را در این دنیا خواهد دید. بنابر آموزه ی تناسخ، روح انسان در این دنیا کیفر مى‏بیند و پاک مى‏شود و آن‏گاه به سراى دیگر مى‏رود. تناسخ از دیدگاه قرآن و روایات اهل بیت (علیهم السلام) نیز رد شده است؛ چون بنا بر آیات و روایات، روح انسان پس از مرگ به برزخ می رود تا زمان قیامت که روح به جسم بر می گردد و به پاداش و کیفر اعمال خود می رسد. آیات ۹۹ و۱۰۰ سوره ی مومنون دلیل بر عدم بازگشت شخص مرده و رد تناسخ است. هدف این تحقیق آن است تا اعتقادات اهل حق در مورد غلو، حلول و تناسخ را از دیدگاه قرآن و روایات نقد و بررسی کند. روش این تحقیق توصیفی و تحلیلی و منابع مورد استفاده ی این تحقیق: قرآن، تفاسیر، سایر کتب دینی و روایی، نرم افزارهای قرآن و حدیث، و همچنین کتب اهل حق و کتب و مقاله درنقد این فرقه بوده است.