جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شکر و سپاس گزاری در بینش و منش انسان ها امری ضروری در نظام هستی است که از طبیعت و فطرت آدمی‌نشأت می‌گیرد. هر انسانی به حکم عقل به این نتیجه می‌رسد که می‌بایست در برابر افرادی که به گونه ای کاری و یا نعمتی را به وی می‌دهند شکر کند. با دقت و تفحص و تتبع در آیات قرآن و سنت معصومین(?) به روشنی به دست می‌آید که شکرگزاری یک اصل مهم در دین اسلام است زیرا اسلام می‌خواهد افراد به درجه ای از یقین برسند که در هر حالی اعم از آرامش و یا روی آوردن مصائب شکر خدا را بجای آورند. نگارنده در این تحقیق با پرداختن به اهمیت طرح موضوع به تعریف شکر، انواع، مصادیق و موانع آن پرداخته و سپس مبانی نظری شکر را از منظر قرآن کریم و سیره پیشوایان تبیین نموده و در آخر شاخص های شکر را که از آموزه های دینی به دست می‌آید با استناد به شواهد نقلی و دلایل عقلی تحلیل نموده است و در نهایت به این مهم پرداخته است که از مهمترین راه های سعادت دنیوی و اخروی سپاسگزاری نسبت به منعم است.کلیدواژگان: شکر، شکرگزاری، مبانی شکرگزاری، شاخصه های شکرگزاری.