جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از نظر مرلو- پونتی شگفتی وجود فیلسوف را مجذوب می کند و به سوی خود می کشاند. شگفتی وجود مبتنی بر چیزی است که مرلو- پونتی آن را عدم ضرورت می نامد. حقیقت وجود عاری از هر گونه ضرورتی است. وجود هیچ چیز در این عالم، از جمله وجود انسان، واجب و ضروری نیست و همین عدم ضرورت است که انسان را به موجودی تبیین ناپذیر و آزاد تبدیل ساخته است. انسان با استفاده از آزادی خود دست به خلق معنا می زند و ارزش می آفریند. او محکوم به خلق معناست زیرا فقط از این طریق است که می تواند به حیات خود ادامه دهد. فیلسوف به دنبال رسیدن به پاسخ نهایی مساله وجود نیست. او می داند که جهان شروع شده و با همه ابهامش در حال پیشرفت است، اما نمی داند چرا و چگونه، و نمی تواند در خصوص برطرف ساختن شگفتی و ابهام آن در آینده هیچ تضمینی بدهد. فیلسوف فقط می تواند شگفتی وجود را نظاره و تا اندازه ای توصیف کند اما نمی تواند آن را تبیین کند، زیرا هر گونه تبیین، شگفتی را نابود می سازد. انسان ها در طول تاریخ کوشیده اند تا با توسل به امور مطابق شگفتی وجود را برطرف کنند اما از نظر مرلو- پونتی رسالت فیلسوف حفظ شگفتی وجود و محافظت از آن در برابر هر گونه کوشش برای نابود کردنش از طریق توسل به امور مطلق است.

توحید مفضل بن عمر ترجمه علامه مجلسی به زبان فارسی است که در سال ۱۰۹۴ ق به دست ایشان ترجمه شده است. مصحح این کتاب آقای باقر بیدهندی می‌ باشد و پاورقی‌ های آن توسط آیت‌ الله محمدتقی شوشتری انجام گرفته است. در این کتاب به بیان شگفتی‌ های آفرینش انسان و جهان هستی پرداخته‌ اند و از این راه به اثبات آفریدگاری حکیم و دانا پرداخته‌ اند. در واقع این کتاب املای امام صادق علیه‌ السلام بر مفضل بن عمر جعفی کوفی، یکی از اصحاب سرشناس و بزرگ آن حضرت می‌ باشد.