جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در کتاب سیاست خارجی جمهوری اسلای ایران، نویسنده دسته بندی سه گانه ای را در مورد ادبیات موجود درباره سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مطرح می کند که شامل کتاب ها و مقالات نویسندگان خارجی با تاکید بیشتر بر ایدئولوژی، بررسی های سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران از منظر انقلابی و اسلامی و سرانجام؛ تبیین های روشمند، علمی و بی طرف در این حوزه است.

اگرچه سیاست خارجی امریکا در دوران اوباما با تغییرات مشهودی در مقایسه با گذشته روبه رو شده، اما زیرساخت های بنیادین در رفتار سیاسی و سیاست خارجی امریکا وجود دارد که به عنوان عناصر نسبتا پایدار و تغییرناپذیر در حوزه سیاست خارجی محسوب می شوند. رویکرد سیاست خارجی باراک اوباما را می توان گذار مجدد به واقع گرایی امنیتی دانست. زیرساخت نظریات واقع گرایی امنیتی بر موازنه گرایی و تعادل قرار داد. وی توانست الگوی جدیدی را در رفتار سیاست خارجی مورد پیگیری قرار دهد که مبتنی بر موازنه گرایی، تعادل، همکاری، مشارکت و چندجانبه گرایی می باشد. در این مقاله تلاش خواهد شد تا سیاست خارجی اوباما در ارتباط با ایران از منظر رئالیسم و در چهارچوب الگوهایی از موازنه گرایی و تعادل مورد بررسی قرار گیرد. می توان ویژگی اصلی رئالیسم مورد نظر اوباما را عبور از «ویلسونیسم مداخله گرا» و توجه به نشانه ‏هایی از پراگماتیسم در سیاست خارجی و به کارگیری الگوهای نتیجه محور دانست.

منطقه اکو یکی از غنی ترین مناطق دنیا است که ظرفیت ها، فرصت ها و بسترهای همکاری مناسبی در حوزه های مختلف به ویژه در بخش انرژی دارد. کشورهای این منطقه در چهارچوب سازمان همکاری اقتصادی (اکو) در زمینه های تجارت، حمل و نقل و انرژی با یکدیگر همکاری دارند. ایران که از بنیان گذاران این سازمان است، به یکی از محور های اصلی و تعیین کننده در منطقه تبدیل شده است که یکی از عوامل آن جایگاه ایران در بازار انرژی جهان است. منابع چشمگیر انرژی و امکان انتقال آن به بازارهای جهانی، اهمیت و اعتبار ایران را در منطقه بسیار افزایش داده است. ایران موافقت نامه های همکاری چند جانبه متعددی را با کشور های این منطقه امضا کرده است. همه کارشناسان اذعان دارند ایران، یکی از بهترین مسیرهای انتقال انرژی از این منطقه به جهان است. در این نوشتار معادلات انرژی در منطقه اکو با در نظر گرفتن نقش و جایگاه ایران بررسی می شود.

انتقال قدرت، نظم بین المللی در حال گذار، قرن آسیایی و زوال غرب، واژه هایی هستند که این روزها در محافل آکادمیک و سیاست گذاری در حوزه روابط بین الملل بسیار گفته و نوشته می شوند.