جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف از پژوهش حاضر بررسی تجربی تاثیر سر و صدای مداوم، سر و صدای متناوب، بوی خوشایند و بوی ناخوشایند بر حل مسئله بود. آزمودنیها شامل 156 نفر از دانشجویان ترم دوم رشته های مختلف تحصیلی از 6 گروه آموزشی دانشگاه اصفهان بودند که به صورت نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به صورت تصادفی در گروههای پنجگانه آزمایشی: سر و صدای مداوم، سر و صدای متناوب، بوی خوش، بوی ناخوشایند و ترکیب سر و صدای متناوب و بوی ناخوشایند و گروه گواه قرار گرفتند. از ماتریسهای پیشرونده ریون، پاره آزمون مسئله های آزمون هوش و کسلر و مسئله های انتخابی به عنوان مسئله استفاده شد. متغیرهای مستقل سر و صدای متناوب، بوی خوشایند، بوی ناخوشایند و همچنین ترکیب سر و صدای متناوب و بوی ناخوشایند برای هر یک از گروههای آزمایشی به صورت جداگانه در یک طرح آزمایشی پس آزمون چند گروهی با گروه گواه ارائه شد. زمان و مکان انجام آزمایش برای همه گروهها یکسان بود. نتایج نشان داد که گروههای آزمایشی سر و صدای متناوب، بوی خوش و ترکیب سر و صدای متناوب و بوی ناخوشایند نسبت به گروه گواه عملکرد ضعیفتری در آزمون حل مسئله داشتند (p<0.05) تعامل جنس و سر و صدا، جنس و بو، رشته تحصیلی و سر و صدا و رشته تحصیلی و بو معنادار نبود.

پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین جهت گیریهای مذهبی با میزان تنیدگی در دانشجویان دانشگاه تهران می پردازد. برای بررسی فرضیه فوق ابتدا از بین دانشجویان دانشگاه تهران به روش نمونه گیری تصادفی ساده 100 نفر انتخاب شدند. در نهایت 30 نفر که جهت گیری مذهبی درونی و 30 نفر که جهت گیری مذهبی برونی داشتند به عنوان دو گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش «پرسشنامه تنیدگی مسلیچ» و «مقیاس جهت گیریهای مذهبی آلپورت» می باشد به منظور آزمون فرضیه تحقیق، از آزمون ضریب همبستگی گشتاوری پیرسن و آزمون z استفاده گردید. نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهند که بین جهت گیری مذهبی درونی با کاهش تنیدگی و بین جهت گیری مذهبی برونی با افزایش تنیدگی همبستگی معنی داری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که جهت گیری مذهبی به عنوان یک تعدیل گر تنیدگی عمل کرده و افراد با جهت گیری مذهبی درونی تنیدگی کمتری را تجربه می کنند.

پژوهش حاضر به بررسی ارتباط بین جهت گیریهای مذهبی با میزان تنیدگی در دانشجویان دانشگاه تهران می پردازد. برای بررسی فرضیه فوق ابتدا از بین دانشجویان دانشگاه تهران به روش نمونه گیری تصادفی ساده 100 نفر انتخاب شدند. در نهایت 30 نفر که جهت گیری مذهبی درونی و 30 نفر که جهت گیری مذهبی برونی داشتند به عنوان دو گروه نمونه انتخاب شدند. ابزار اصلی پژوهش «پرسشنامه تنیدگی مسلیچ» و «مقیاس جهت گیریهای مذهبی آلپورت» می باشد به منظور آزمون فرضیه تحقیق، از آزمون ضریب همبستگی گشتاوری پیرسن و آزمون z استفاده گردید. نتایج آزمون فرضیه ها نشان می دهند که بین جهت گیری مذهبی درونی با کاهش تنیدگی و بین جهت گیری مذهبی برونی با افزایش تنیدگی همبستگی معنی داری وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که جهت گیری مذهبی به عنوان یک تعدیل گر تنیدگی عمل کرده و افراد با جهت گیری مذهبی درونی تنیدگی کمتری را تجربه می کنند.

تحقیق حاضر، رابطه بین اهداف پیشرفت تحصیلی و جهت گیریهای مثبت و منفی دوستان نسبت به درس و تحصیل را در 200 نفر از دانش آموزان دختر و پسر پایه سوم راهنمایی شهر همدان در سال 1377 که به صورت تصادفی انتخاب شده اند، مورد بررسی قرار می دهد. به منظور سنجش جهت گیریهای دوستان و جهت گیریهای هدفی، از پرسشنامه محقق ساخته که با توجه به پرسشنامه الگوهای انطباقی یادگیری، ساخته مر، میگلی و اوردان (1993) تنظیم شده بود، استفاده شد. جهت گیریهای هدفی شامل هدفهای تکلیف مدار، هدفهای توانایی نسبی، هدفهای بیرونی و هدفهای اجتناب از تلاش است. برای سنجش پیشرفت تحصیلی، میانگین نمرات دروس دانش آموزان در نظر گرفته شد. نتایج تحقیق نشان داد که: 1) جهت گیریهای مثبت دوستان، بهترین متغیر پیش بینی کننده اهداف تکلیف مدار است. 2) جهت گیریهای منفی دوستان بهترین متغیر پیش بینی کننده اهداف بیرونی و اهداف اجتنابی است. 3) دانش آموزان با هدف توانایی نسبی، پیشرفت تحصیلی بالاتری دارند. به طور کلی نتایج تحقیق حاضر، حاکی از اهمیت توجه به تاثیر دوستان در اتخاذ جهت گیریهای هدفی دانش آموزان و عملکرد تحصیلی آنان است.

هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه ابهام و تعارض نقش با خشنودی و دلبستگی شغلی در کارمندان مرد شرکت ملی نفت، مناطق نفتخیز – منطقه خارک می باشد. نمونه این پژوهش 292 نفر از کارمندان مرد دارای مدرک دیپلم و بالاتر این شرکت بودند که شامل کلیه افراد جامعه پژوهش بود. جهت جمع آوری داده ها از مقیاس تعارض و ابهام نقش، پرسشنامه خشنودی شغلی و مقیاس دلبستگی شغلی استفاده شد. طرح پژوهش از نوع همبستگی می باشد. در این پژوهش شش فرضیه ذکر شده است که کلیه فرضیه ها تایید شدند. سطح معناداری در پژوهش حاضر 0.05 در نظر گرفته شد. شواهد نشان می دهد که بین هر یک از متغیرهای ابهام تعارض نقش با هر یک از متغیرهای خشنودی شغلی و دلبستگی شغلی رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین شواهد نشان می دهد که رابطه چند متغیری ابهام و تعارض نقش با هر یک از متغیرهای خشنودی شغلی و دلبستگی شغلی از رابطه ساده هر یک از متغیرهای ابهام و تعارض نقش با هر یک از متغیرهای خشنودی شغلی و دلبستگی شغلی بیشتر است.

روش تنش زدایی عمیق عضلانی که با الهام از روشهای جاکوبسن (1983)، ریم و ماسترز (1974)، ولپی ولازاروس (1966) توسط موریس و همکاران (1983) برای کودکان فراهم شده متغیر مستقل این تحقیق است و تاثیر آن بر اضطراب، حافظه شنیداری – کلامی (به عنوان شاخص توانایی شناختی) و معدل نمرات ثلث سوم آزمودنیها (به عنوان معیار پیشرفت تحصیلی) به منزله متغیرهای وابسته، بررسی شده است. از مناطق 19 گانه آموزش و پرورش تهران، منطقه 4 به صورت تصادفی انتخاب و از بین مدارس پسرانه نمونه مردمی سابق این منطقه نیز 4 مدرسه و در هر مدرسه دو کلاس چهارم و پنجم به تصادف برگزیده شد. سپس بر اساس نتایج آزمون اضطراب رینولدز، کلاسها همتا شدند و 4 کلاس به عنوان گروه گواه (140 نفر) و 4کلاس به عنوان گروه آزمایشی (146 نفر) در نمونه تحقیق قرار گرفتند و آزمون حافظه شنیداری – کلامی ری (RAVLT) نیز به اجرا درآمد. معلمان گروه های آزمایشی پس از طی دوره آموزش روش تنش زدایی عمیق عضلانی، این روش را به دانش آموزان آموزش دادند و سپس در خلال ثلث اول تا سوم به مدت 5 ماه و 120 جلسه، شاگردان روزانه یک بار در ساعات تدریس با هدایت معلم، تمرین می کردند. پس از جمع آوری داده ها در موقعیت پس آزمون، برای تجزیه و تحلیل آنها، افزون بر روشهای توصیفی آماری از تحلیل واریانس یک طرفه، روشهای آماری t برای دو گروه مستقل و وابسته استفاده شد. نتایج تحقیق، افزون بر آنکه تاثیر متغیر مستقل را بر کاهش اضطراب گروه آزمایشی نشان دادند این نکته را نیز برجسته کردند که آموزش تنش زدایی عمیق عضلانی به عنوان یک شیوه مهارگری بر افزایش کارآمدی دانش آموزان سطوح مختلف اضطرابی موثر است و با تاثیر بر مجموعه به بهبود سطح سازش یافتگی گروه عمده ای از افراد منجر می شود. اما اثر بخشی آن برحسب چارچوب زندگی روانی کودک به عنوان یک نظام درهم تنیده و در حال تحول تغییر می کند. درمجموع، یافته های این پژوهش همسو با بسیاری از پژوهشهای دیگر، بر نقش عمده مدرسه در تامین بهداشت روانی دانش آموزان صحه می گذارند و بر لزوم آموزش روشهای خود مهارگری در سطح پیشگیری اولیه تاکید می کنند.