جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در طول تاریخ بشر هرگاه کشف، اختراع یا نظریه‏ ای انقلابی و غیرعادی پدید آمده، ابتدا بر آشفتگی منظومه معرفتی و ارزشی زمانه خویش را در پی داشته است. مساله شبیه سازی انسان نیز شاید قابل قیاس با چنین وضعیت هایی باشد که دیر یا زود در زمینه معرفتی و ارزشی زمانه، جای مناسب خود را (البته همراه با تاثیر و تاثر متقابل) خواهد یافت. چشم انداز ساخت انسان از طریق فناوری شبیه سازی، نگرانی ها و دغدغه های گسترده ای را در میان اندیشمندان دین، اخلاق و حقوق ایجاد کرده است. شبیه سازی عبارت است از تولید مثل و ایجاد موجودی مشابه نسخه اصلی به طریقه ای غیر جنسی. آنچه در این مقاله بدان توجه شده، بحث «نسب» در شبیه سازی انسانی است. دو دیدگاه تاکنون پیرامون نسب در شبیه سازی از سوی فقهای معاصر ابراز شده است. دیدگاه نخست بیان می دارد که به دلیل عدم لقاح طبیعی یا ترکیب اسپرم و تخمک یا همان سلول جنسی زن و مرد، نسب در شبیه سازی انسانی موضوعیت ندارد و منتفی است و بدین طریق قائل به فقدان نسب است. طرفداران دیدگاه دیگر به دلیل فهم عرف و صدق عرفی عنوان تولد، به وجود نسب در شبیه سازی باور دارند و در نتیجه معتقدند اگر صاحب سلول مذکر باشد پدر کودک کلون شده به حساب می آید و اگر صاحب سلول مونث باشد مادر به حساب خواهد آمد. نظر مختار این است که اولا نسب در شبیه سازی وجود دارد، ثانیا پدر و مادر صاحب سلول به عنوان پدر و مادر فرزند کلون شده و به بیان دیگر، صاحب سلول و فرزند حاصل از صاحب سلول، دوقلوی هم محسوب می شوند.