جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این پژوهش درصدد است که در بخش اول پژوهش، یک خوانش تحلیلی از تاریخ تفسیر نزد مستشرقان ارائه دهد و نگاه مستشرقان به این دوره را توصیف و نقد کند. بخش دوم پژوهش، توصیف و نقد مطالعات استشراقی با تمرکز بر روی یک اثر است و تحلیل آرای آنها در مورد تفسیرکشاف زمخشری با هدف نمونه سازی برای رویکردها و تحلیل‌های آنها انجام می‌شود. مسئله پژوهش این است که مستشرقان چرا و چگونه به بررسی دوره میانه تاریخ تفسیر اسلامی پرداخته‌اند و آیا در رویکرد مسلمانان و مستشرقان به این دوره اختلافی وجود دارد یا خیر؟ اگر هست به چه شکلی است و در چه نمودهایی دیده می‌شود؟ پرواضح است که در تبیین این اختلاف رویکردها، مبانی هر یک استخراج شده و چه از جهت روش و چه از جهت محتوا به توصیف و تحلیل پرداخته می‌شود که نتیجه کار این رساله پُر کردن شکاف‌های تاریخ‌نگاری تفسیر قرآن از طریق نقد دیدگاه‌های خاورشناسان است.

مقاله حاضر با هدف تبیین مصادیق عهد و میثاق الهی با پیروان ادیان آسمانی و آثار مترتب بر آن در جهت شناخت مبنایی از مسئولیت پذیری اجتماعی و جهت دادن صحیح اعتقادات پیروان ادیان آسمانی در این زمینه تدوین شده است. روش تحقیق حاضر، توصیفی- تحلیلی با بهره گیری از آراء مفسران فریقین (باتاکید بر آراء تفسیری: شیخ طبرسی، علامه طباطبایی، فخررازی و زمخشری) در تبیین مصادیق و متعلقات عهد و میثاق های الهی نسبت به مسلمین، مسیحیان، بنی اسرائیل و آثار مترتب بر آن می باشد. یافته های پژوهش حاضر حاکی از آن است که عهد و میثاق های الهی با پیروان ادیان چه به صورت عهد و میثاق عام و چه به صورت عهد و میثاق خاص عهدی تشریعی است که عهد و میثاق با مسلمین شامل ایمان به خدا، اطاعت از پیامبر اسلام (ص)، و به‌ویژه تعهد به ولایت امام علی(ع) و عهد و میثاق با بنی اسرائیل شامل تعهداتی مانند یکتاپرستی، احسان به والدین، و رعایت دستورات الهی و میثاق‌ با علمای اهل کتاب است و عهد و میثاق با مسیحیان شامل اعتراف به نبوت حضرت مسیح (ع) و همه پیامبران خدا است که به طور خاص به بررسی نمونه‌هایی از میثاق‌های الهی با مسلمانان، بنی‌اسرائیل و مسیحیان، پرداخته و دیدگاه‌های مفسران فریقین را پیرامون این میثاق‌ها تبیین می‌کند. که نهایتا موجب استحکام نظام اجتماعی و نیز تقویت اعتقادات دینی و تعهدات اخلاقی می گردد.

روایات تفسیری امام علی علیه السلام در تفسیر الکشف نقش مهم و حیاتی دارد، زیرا این روایات جزء لاینفک و جدایی ناپذیر میراث اسلامی و فرهنگی است که مسلمانان در طول قرون و اعصار حفظ کرده اند. این روایات درک عمیقی از قرآن کریم و مفاهیم دینی و معنوی را به همراه دارد. هدف این پژوهش شناسایی روایات تفسیری امیرالمؤمنین علیه السلام در تفسیر الکشاف و معانی و خطبه ها و فهم احکام فقهی و اخلاقی و فضایل آن است. سوره ها و آیات و نیز شناخت اعجاز گرافیکی از طریق قرائت و تبیین و تبیین مفاهیمی که آیات شریفه آورده و بیان و مضامین آنها را بیان کرده است.روایات امام علی علیه السلام. زمخشری در تفسیر خود، علیرغم اینکه عقیده معتزله را دارد، به این روایات استناد می کند، سندها و راه های انتقال روایات امام علی علیه السلام، چگونگی استخراج حدیث از منابع را مشخص می کند. جستجوی صحت سند و نیز ثقه بودن راویان و تشخیص روایات صحیح از روایات. روش مورد استفاده در این پژوهش، رویکرد توصیفی و تحلیلی است که از طریق آن به تحلیل روایات مندرج در تفسیر الزمخشری که به تبیین آیات اعتقادی، اخلاقی و فقهی ذکر شده در خصوص امام علی علیه السلام پرداخته و روایات معتبر از آن حضرت می پردازیم. زنجیره انتقال. در این تحقیق، یک سوال اصلی را مطرح کردم که نقش روایات تفسیری امیرالمؤمنین علیه السلام در تفسیر الکشاف چیست؟ از طریق این سؤال، سؤالات فرعی برای حصول نتیجه منشعب شد که برجسته ترین آنها این بود - معلوم شد که الزمخشری به ذکر فضیلت اهل بیت و روش هایی که الزمخشری دنبال می کرد بسنده نمی کند. روایات را منتقل کند معلوم شد که به وحی اهمیت نمی دهد، زمخشری به انتقال روایات به جنبه ادبی و زبانی اهمیت می دهد. الزمخشری به جمع آوری روایات امام علی (ع) که شامل قرائات بود، تکیه کرد و در تفسیر معانی و استنباط احکام و نیز آشکار ساختن قرائات از آن بهره برد تا عملکرد لفظی کلام را حفظ کند. قرآن کریم را از تحریف حفظ کند و سلسله صحیح انتقال را که به فرزند بزرگوار محمد (ص) متصل است حفظ کند. با تحقیق و تحلیل بینش زمخشری، مشخص شد که حضرت علی علیه السلام همان پیامبر اعظم است و همان صفات و اخلاقیات را دارد که رسول خدا آورده است و با این بینش روشن می شود که امام علی علیه السلام معصوم است. و شماری از منابعی که به دست من افتاد، اعم از چاپی یا خطی. در این مطالعه تعداد زیادی آیات قرآنی و احادیث نبوی که حاوی حقایق در مورد امام علی علیه السلام است یافتم و مانند دیگران در مورد آن حضرت متحیر شدم، چه کسی می تواند او را در نگارش و تحقیق برآورده کند؟ قرآن کریم آیات فراوانی را بیان کرده است که در آنها به مقام علی علیه السلام و میزان فضیلت آن حضرت برای امت، انسانیت به طور عام و اسلام به ویژه اشاره کرده است.

بازگشت به دنیای برخی از انسان‌ها پس از ظهور امام زمان (عج) و قبل از روز قیامت، که در اصطلاح رجعت نامیده می‌شود،یکی از اعتقادات راسخ در مذهب شیعه است. این در حالی است که چنین باوری در میان اهل سنت وجود ندارد.در قرآن کریم، آیاتی به داستان بازگشت به زندگی در امت‌های پیشین اشاره دارند. برای نمونه، زنده شدن هفتاد نفر از قوم حضرت موسی، زنده کردن مردگان توسط حضرت عیسی و زنده شدن حضرت عزیر از جمله این موارد هستند که مورد تایید مفسران شیعه و سنی قرار گرفته‌اند. این موضوع نشان می‌دهد که رجعت در آینده نیز می‌تواند رخ دهد و هیچ دلیل عقلییا نقلی برای رد آن وجود ندارد.برخی از آیات قرآن نیز به طور خاص به رجعت در آخرالزمان اشاره دارند، اگرچه تفسیر و تأویل این آیات بین مفسران مختلف، محل بحث است. به عنوان مثال، مفسران امامیه و علمایی مانند آیت‌الله جوادی آملی، آیه83 سوره نمل را که در آن خداوند می‌فرماید: «روزی که از هر امتی گروهی را محشور می‌کنیم»، به رجعت به دنیا تفسیر کرده‌اند.در مقابل،مفسرانی نظیر فخر رازی،زمخشری و آلوسی،این آیه را به حشر اخروی و قیامت مربوط می‌دانند. هدف این تحقیق، بررسی آیات مرتبط با رجعت و تبیین دیدگاه‌های مختلف تفسیری پیرامون این موضوع است درتفاسیر مکاتب امامیه و اشاعره و معتزله با محوریت تفسیر فخر رازی، زمخشری، آلوسی و تسنیم به روش تطبیقی مورد نظر قرار گرفته است.

تفسیر قرآن کریم به عنوان یکی از مهم‌ترین رشته‌های علوم اسلامی همواره محل توجه و تحقیق علما و محققان بوده است. از میان تفاسیر مختلف، تفسیر المیزان نوشته علامه طباطبایی و تفسیر الکشاف اثر زمخشری به عنوان دو تفسیر برجسته و معتبر در جهان اسلام شناخته شده‌اند. هر دو تفسیر با روش‌ها و رویکردهای خاص خود به تبیین و تفسیر آیات قرآن می‌پردازند و دیدگاه‌های متفاوتی را نسبت به موضوعات مختلف دینی و اعتقادی ارائه می‌دهند. یکی از مسائل مهمی که در هر دو تفسیر به آن پرداخته شده است، موضوع عذاب اخروی است. عذاب اخروی به عنوان یکی از اصول اعتقادی مهم در اسلام، همواره محل بحث و تحلیل بوده است. درک صحیح از مفهوم عذاب اخروی و تفسیر آن می‌تواند تأثیر بسزایی بر باورها و نگرش‌های دینی مسلمانان داشته باشد . عذاب اخروی از جمله مباحثی است که از دیرباز در برنامه تربیتی تمامی انبیاء و اوصیای الهی بوده است همه ی آنان بعد از ایمان به خدا ایمان به معاد را مطرح کرده اند و آن را لازمه ی ایمان به خدا دانسته اند لذا بحث از بهشت و جهنم و عذاب‌های جهنم و فلسفه ی عذاب‌های اخروی از دیرباز مورد توجه پیروان ادیان مختلف بوده است و همواره چالشهای بسیاری در این زمینه مطرح شده است با توجه به قانون عقلی که دفع خطر احتمالی لازم و ضروری است اهمیت این مبحث را میرساند که بررسی تطبیقی دیدگاه‌های مختلف در تفسیر قرآن، به‌ویژه در مورد موضوعی به‌حساسیت و اهمیت عذاب اخروی، می‌تواند به درک بهتری از معانی و مفاهیم آیات قرآنی منجر شود. این بررسی کمک می‌کند تا تفاوت‌ها و شباهت‌های موجود در تفسیرهای مختلف آشکار شود و تفسیرهای عمیق‌تر و دقیق‌تری از آیات فراهم گردد. همچنین بررسی تطبیقی دیدگاه‌های مختلف در مورد عذاب اخروی می‌تواند به رفع ابهامات و پاسخگویی به شبهات دینی کمک کند. با شفاف‌سازی و تحلیل دقیق دیدگاه‌های مفسران مختلف، می‌توان به فهم بهتری از آموزه‌های قرآنی دست یافت و پاسخ‌های منطقی و مستدل به پرسش‌ها و شبهات دینی ارائه داد. و در نهایت تفسیرهای مختلف از عذاب اخروی می‌توانند تأثیرات مستقیمی بر دیدگاه‌های فقهی و اخلاقی داشته باشند. فهم بهتر از این موضوع می‌تواند به اصلاح و بهبود نگرش‌های فقهی و اخلاقی در جوامع اسلامی منجر شود و به ایجاد اصول و قوانین دینی منطبق بر مفاهیم قرآنی کمک کند.

آیات 31 نور، 53 و 59 أحزاب به عنوان آیات حجاب مشهور است. پژوهش حاضر درصدد بررسی روش تفسیر آیات فوق از دیدگاه صاحبان تفاسیر الکشاف و المیزان است. بر پایه ترتیب نزول و ظاهر آیات، خدای متعال ابتدا در آیه 53 احزاب به مردان مؤمن دستور می دهد که مواجه آنها با همسران پیامبر| «من وراء حجاب» باشد. سپس در آیه 59 از زنان مؤمنه می خواهد خود را با «جلباب» بپوشانند، تا مورد آزار نامحرمان قرار نگیرند. سرانجام در آیه 31 نور با ذکر جزئیات مسئله حجاب، حد و حدود آن را ترسیم می فرماید. در این میان زمخشری گاهی با استناد به روایات ضعیف، تفسیر غیر قابل قبولی را از آیه مورد بحث ارائه داده است که در هنگام مقایسه نظرهای ایشان با نظرهای علامه طباطبایی و ارزیابی دلایل و مستندات ایشان، برخی نظرهای زمخشری مانند: «سبب نزول آیه 53 احزاب ناراحتی و غیرت خلیفه دوم از رفت وآمد مردان اجنبی به منزل پیامبراکرم| است» به طور قطع قابل خدشه است. همچنین هر دو مفسر گاهی بدون دلیل، دست از ظاهر آیه برداشته و تفسیری خلاف ظاهر ارائه کرده اند.

علوم زبانی از مهم ترین علومی است که مفسّران در تفسیر و تحلیل متن قرآن از آن بهره مند شده اند و برمطلوب آن ایستاده اند و به اهداف آن دست یافته اند تا با سایر زمینه ها یک بنای تفسیری یکپارچه تشکیل دهند. دو مفسّر (زمخشری و علامه طباطبائی) در دو تفسیر خویش از مباحث زبانی مانند نحو، صرف و بلاغت استفاده کرده اند. آن ها در استفاده از آن مباحث اختلاف کردند و هدف شان تفسیر متن قرآن و رسیدن به معنی است. توجه داشته باشید که رویکرد تفسیری که علامه طباطبائی در تفسیر خود (المیزان) دنبال می کند، روش تفسیر قرآن در قرآن است، اما این امر او را از استفاده از مباحث زبانی در تفسیر خود باز نمی داشت. اما زمخشری در تفسیر (الکشاف)، بیشتر اوقات سعی می کند این مباحث را در خدمت مذهب اعتقادی خود قرار دهد. این دو مفسّر در سطح نحوی بیشتر بخش های نحوی واژگان و تراکیب را به کار گرفته و بخشی از آن ها را ترک کردند. و در آن تفاوت داشتند. زمخشری در بخش واژگان بیشترین کاربرد را داشت، و علامه طباطبائی به دلیل اهمیتی که در انسجام متن قرآنی دارند بیشتر از سبک ها و جملات استفاده می شد. و در سطح صرفی با وجود تعداد زیادی از مباحث صرفی، اما دو مفسّر محدود به مباحث خاصی بودند. علامه طباطبائی در استخدام آن بر زمخشری برتری داشت. آن مباحث به مصدر و مشتقات ومعنی ساختارصرفی آن اختصاص دارد. در سطح بلاغی، مباحث بلاغی در سه فصل آن سهم قابل توجهی نزد دو مفسّر داشتند. و آن علم معانی، بیانی وبدیع است. طباطبائی بیشتر از زمخشری برای آن مباحث به ویژه در مجاز ها، استعاره ها و کنایه ها مورد استفاده و استخدام قرار گرفت. به ویژه آن است که درباره معنی می چرخند که خود را در انسجام معنی تحمیل می کند.

تفسیر کشاف از مهمترین تفاسیری است که مورد توجه اکثر مفسران قرآن قرار گرفته است..از دیدگاه زمخشری علم معانی و بیان مهمترین و ضروری ترین دانش برای تفسیر قرآن به شمار می آید .از نظر او نه تنها به مدد این علم وجوه اعجاز بلاغی قرآن شناخته می شود بلکه لطائف و زیباییهای قرآن تنها در پرتو این دانش دانسته می شود.از نظر زمخشری لطیف ترین و دقیق ترین مباحث علوم بلاغی، صنعت تخییل است، که بدون آن تأویل و فهم آیات قرآن مقدور نمی باشد .صنعت تخییل نوعی تشبیه مرکب است که برای به تصویر کشیدن معانی شگرف و مفاهیم وصف ناشدنی به کار می رود که با توصیف ساده نمی توان آن را تبیین نمود. زمخشری ضمن آنکه آیات قرآن را در غایت اعجاز و فصاحت و بلاغت می داند اما همه آیات را در یک سطح و مرتبه از بلاغت نمی شمرد نیز .زمخشری با استفاده از سیاق آیات قرآن کوشیده است ضمن تفسیر آیات به نوعی به اثبات حقانیت مذهب خود بپردازد. زمخشری افق جدیدی را در مبحث بلاغت قرآنی گشوده و توانسته نکات و مطالب جدیدی را بر موضوعاتی که را عبد القاهر جرجانی (متوفی 471 هـ.ق.) در باره بلاغت و معانی اعجاز قرآن ابداع نموده ؛ بیافزاید.

علم مفردات دانشی است که درباره واژه های قرآن از نظر ریشه، اشتقاق لغوی، معانی و نوع کاربرد آن در قرآن بحث می کند. این علم یکی از ابزارهای پیش نیاز مفسر است، چون به وسیله آن، شرح مفردات الفاظ و معانی آنها روشن می گردد. کمتر تفسیری را میتوان پیدا کرد که در آن نیم نگاهی هرچند سطحی به مفردات قرآن و ارائه معنایی از آنها نشده باشد. و این علم که بر بنياد موادّ اصلى كلمه سامان داده شده، نخست ماده را با معناى حقيقى‌اش مى‌آورد، آنگاه مشتقات آن را ياد مى‌كند، سپس معانى مجازى را با تبيين علاقۀ حقيقت و مجاز عرضه مى‌دارد ویکی ازراههای دسـتیابی به معنای مفـردات قرآن کریم ، تطبیق و مقایسه صاحب نظران در امرلغت و مفهوم شناسی آن است . در این تحقیق نظرات علامه طباطبایی ؛ طبرسی و زمخشری دربـاره مفردات سـوره نور و زمر اسـتخراج شده و به بررسی نقاط اشـتراک و افتراق نظراتشان می پردازیم و نتایج به دست آمده این بود که مجمع البیان بیشتر به بحث ها ی لغـوی و ریشه شناسی کلمه و نقل شـواهد از اشعار و کـلام عرب پـرداخته است ؛ کـشاف هم معمولا به بـحث های نظری کمتر وارد شده مگر بصورت جزئی و علامه طباطبایی( ره ) در تفسیر آیات قرآن تاکید بسیاری بر معانی مفردات آیات داشته و تلاش کرده تـفسیری که از آیه بیان می کند با معنی لغوی آیه تناسب داشته باشد.

گام نخست برای فهم صحیح کتاب آسمانی قرآن و درک درست از مفاهیم آن، شناخت معنای دقیق واژگان است. برخی واژگان به کار رفته در قرآن تکامد هستند. از سویی دیگر کلماتی درمتن قرآن وجود دارد که تحت عنوان کلمه غریب (مشکل) بیان شده‌اند و منظور از آن‌ها همان کلماتی است که افراد آشنا به زبان عربی به سادگی معنای آن را درنمی‌یابند. این واژه‌ها به دلایلی نظیر سابقه‌ی ذهنی و تحولات احتمالی در زبان و ... مشکل و پیچیده جلوه کرده ‌است؛ از این رو می‌توان گفت که غریب بودن برخی واژه‌ها امری نسبی است. هدف از این پژوهش که به روش تحلیلی توصیفی صورت گرفته، یافتن معنای صحیح ومنطقی برای چنین واژگانی است که در«سوره قصص» آمده تا با بررسی ترجمه‌ی آن‌ها در معاجم کهن و اولیه و همچنین در برخی تفاسیر مد نظر این پژوهـش، در نهایت ترجمه‌های دقیق برای آن واژگان ارائه دهیم. دستاوردهای پژوهش بیانگر آن است که: اغلب مفسران روش معنایی را در ترجمه‌ی این واژگان تک‌کاربرد داشته‌اند. برخی از ایشان از ترجمه واژگان تکامد صرف نظر کرده‌اند وبه آوردن عین کلمه در ترجمه اکتفا نموده‌اند و می‌توان گفت نقش آن کلمات را مد نظر نگرفته‌اند. در برخی موارد نیز مفسران علی رغم تلاش برای بیان نمودن معنایی واضح برای چنین واژگانی با توجه به کاربرد آن‌ها در جمله نتوانسته‌اند معنای صحیح که معادل واژه تکامد باشد بیابند. برخی نیز به تبیین معنای واضحی برای این کلمات دست یافته و معنای آن واژگان را برای خواننده روشن نموده‌اند. واژگان تکامد در تقسیم‌بندی به سه صورت: فعل و اسم (با ریشه‌‌ی ثلاثی و یا ریشه‌ی رباعی) و حرف و اداوات بیان گردیده‌اند که در «سوره قصص» از این بین یک مورد تکامد حرفی به‌کار رفته (ویکَأنّ ،ویکَأنّه/82) و هشت مورد مابقی اسمی و فعلی می‌باشند.