جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
  • تعداد رکورد ها : 3
بازخوانی تفسیر آیات پایانی سورۀ شعرا در مذمّت شاعران
نویسنده:
حامد شریفی نسب
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
چکیده :
آیات پایانی سورۀ شعرا، پیروان شاعران را گمراه و شاعران را سرگردان و رفتار آنان را بر خلاف گفتارشان معرفی کرده است. البته در ادامه این آیات، مؤمنان صالح و کثیر الذکر، از این دسته شاعران ، استثنا شده‌اند. اینکه مقصود از مذمّت شاعران و پیروان آنان در این آیات چیست و این نکوهش‌ها در حق چه گروهی از شاعران بوده، مسئله‌ای است که تحلیل‌های متفاوتی از آن ارائه شده است. این پژوهش، با هدف تبیین مقصود این آیات، آرای گوناگون در تفسیر این آیات را گرد آورده و تلاش کرده است با تکیه بر فرهنگ و باورهای رایج عصر نزول و با ملاحظۀ سیاق آیات سابق، مناسب‌ترین تحلیل را از این آیات به دست آورد. نتیجۀ به دست آمده، آن است که این آیات در مذمّت شاعرانی نازل شده که با ادعای ارتباط با جن و شیاطین، اشعار خود را الهامات غیبی مطرح می‌کردند و عدّه‌ای، مضامین آن اشعار را به‌منزلۀ معارف آسمانی می‌پذیرفتند. آیات پایانی سورۀ شعرا، با گمراه نامیدن پیروان این دسته از شاعران، جهل و سرگردانی آنان را در مسائل مختلف غیبی و عمل نکردن‌شان را به آنچه خود می‌گویند، دو نشانه بر جهل شیاطین به معارف غیبی آسمان‌ها و دروغگو بودن شیاطین و شاعران دانسته و در نتیجه، پیروی کردن از آنان را گمراهی معرفی کرده است.
صفحات :
از صفحه 81 تا 102
تحلیلی انتقادی بر دیدگاه مترجمان و مفسران در ترجمة آیة «فَأْتِیا فِرْعَوْن‌...»
نویسنده:
حمید نادری قهفرخی
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
چکیده :
بر اساس آیة 16 سورة شعراء، خداوند بعد از ابلاغ رسالت موسی و هارون(ع) فرمود: «فَأْتِیا فِرْعَوْنَ‌...». بررسی حدود چهل ترجمة فارسی و هشتاد تفسیر قرآن نشان می‌دهد که با وجود پنج دیدگاه در تفسیر این آیه، تقریباً همة مترجمان و طیف وسیعی از مفسران، آیه را این‌گونه معنا کرده‌اند: «پس نزد فرعون بروید». با توجه به اینکه ریشة مادة «أتی» به ‌معنای آمدن است، این سؤال مطرح می‌شود که این محققان با توجه به چه قرینه‌ای، معنایی کاملاً متضاد با این ماده را در این آیه در نظر گرفته‌اند؟ بازخوانی دیدگاه مفسران در این زمینه برای روشن شدن نقاط مثبت یا مبهم آنها و اصلاح ترجمه‌های احتمالاً نارسا، ضرورت بررسی این دیدگاه‌ را روشن می‌کند. بررسی تحلیلی ـ انتقادی دیدگاه مفسران و سایر شواهد نشان می‌دهد که این ترجمه با وجود کثرت طرف‌دارانش، موجب از بین رفتن قسمتی از معنای آیه و نادیده گرفتن بلاغت قرآن خواهد شد؛ ازاین‌رو معنای دقیق آیه این‌گونه است: «پس نزد فرعون بیایید [من آنجا حاضرم‌]» یا «با سهولت و آسانی نزد فرعون بیایید [آنجا حضور دارم]». این ترجمه، برخلاف ترجمة مشهور، دارای نقاط قوتی است، از قبیل «هماهنگی با معنای لغوی مادة أتی»، «رعایت بلاغت» و «رعایت حالت روانی موسی و هارون(ع) هنگام دریافت دستور».
صفحات :
از صفحه 139 تا 156
تفسیر جامع - جلد 5 (سوره فرقان - سوره والصافات)
نویسنده:
سید ابراهیم بروجردی
نوع منبع :
کتاب , آثار مرجع , کتابخانه عمومی
وضعیت نشر :
تهران - ایران: انتشارات کتابخانه صدر ,
چکیده :
تفسیر جامع اثر سید ابراهیم بروجردی از تفاسیر روایی معاصر و به زبان فارسی که از زاویه حدیث به تفسیر نگریسته و معانی آیات را با جستجو در روایات دنبال کرده است. این تفسیر در حقیقت، گردآوری شده روایات تفاسیر امام عسکری، عیاشی و قمی است نه جامع در معانی و روش‌های تفسیری. به همین دلیل باید تفسیر جامع را ترجمه این چند کتاب روایی دانست؛ زیرا مؤلف در این تفسیر جز ترجمه و نقل روایات و دیدگاه‌ها، در نقد و بررسی و تحلیل کلمات سخنی و توضیحی از خود نیاورده است. این تفسیر، احکام فقهی را به تفصیل بیان می‌کند و از قصص قرآن تا آنجا که اخبار و روایات نقل کرده‌اند آورده و نظرات مفسران شیعه را بیان می‌کند. مؤلف در ابتدای کتاب، دیدگاه خویش را این گونه بیان می‌کند: «کتاب‌های زیادی به نام تفسیر به زبان عربی و فارسی از طرف خاصه و عامه نگاشته شده، لیکن در حقیقت بیشتر آنها را نمی‌توان تفسیر نامید؛ زیرا اکثر آنها تفسیر به رأی بوده و تفسیر به رأی حرام است؛ چنانچه بعد از این شرح داده خواهد شد. در قرآن کریم خداوند عظیم فرموده تأویل قرآن را نمی‌داند کسی غیر از خدا و راسخون در علم که ائمه اطهار (ع) می باشند و تفسیر منحصراً بیان ائمه و روایات رسیده از آنهاست و اینگونه تفسیر معدود و آن هم بیش از چند تفسیر نیست و در بعضی از آنها هم به ذکر ادبیات و اِعرابِ قرآن پرداخته و از معانی صرف نظر شده و در اطراف قشر دور زده و از لُبّ قرآن دور گشتند.»
  • تعداد رکورد ها : 3