جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این نوشتار به بررسی معجزات حضرت عیسی (ع) در قرآن و عهد جدید پرداخته شده و معجزه امریست خارق العاده، که با اراده ی خداوند بدست مدعی نبوت، همراه با تحدی انجام گیرد و نشانه ی صدق ادعای رسالت پیامبر باشد. از دیدگاه قرآن حضرت عیسی(ع) چهارمین پیامبر اولوالعزم، صاحب شریعت، کتاب آسمانی انجیل و از انبیاء بنی اسرائیل بیان شده است. با وجود اینکه قرآن بعد از انجیل نازل شده، اما تصدیق کننده ی معجزات و سخنان مسیح در انجیل است. قرآن کریم به بیان بعضی از معجزات حضرت عیسی (ع) و عنایات خداوند به ایشان و مادر پاکدامن شان پرداخته است. این معجزات به اذن خداوند برای صدق رسالت الهی ایشان به او اعطاء شده تا مردم به او ایمان آورند و رسالت ایشان را بپذیرند. از دیدگاه اناجیل نیز مسیح معجزات متعددی انجام داده و هر یک از چهار انجیل به بیان معجزات ایشان پرداخته و اناجیل معجزات عیسی را مکاشفه ای می دانند که ایمان شخص در اثر آن تقویت شده و عیسی به کمک ایمان افراد توانسته آنها را شفا دهد یا زنده کند. معجزات حضرت عیسی (ع) در قرآن و عهد جدید از نظر تعداد با هم اختلاف داشته، اما تعدادی از معجزات ایشان در هر دو منبع به صورت مشترک ذکر شده است. در این نوشتار با استفاده از منابع کتابخانه ای و رویکرد توصیفی - تحلیلی به بیان و بررسی معجزات حضرت عیسی(ع) در قرآن و عهد جدید پرداخته می شود.

ترجمه ماشینی : Q 10: 21-22 معروف "یوهانین صاعقه" است، قطعه ای که مفهوم و نقش دقیق آن در Q مدتهاست که توسط دانشمندان عهد جدید مورد بحث قرار گرفته است و ظاهراً تا به امروز اتفاق نظری حاصل نشده است. این تفسیر اساسی، دعای شکرگزاری از عیسی را به خوانندگان ارائه می‌کند که به‌ویژه در زمینه کنونی خود در Q بازسازی‌شده، گیج‌کننده به نظر می‌رسد. در دعای خود، عیسی به نظر می‌رسد که از خدایی که او را پدر می‌خواند، برای چیزی که با هدف اصلی در تضاد است، سپاسگزاری می‌کند. بلافاصله قبل از سخنرانی رسالت (س 10: 2-16). در یک چرخش تکان دهنده از وقایع، به نظر می رسد که عیسی از افشای انتخابی خدا برای گروهی که «فرزندان» نامیده می شود خوشحال است و بر حق خود برای آشکار کردن پدری که می خواهد تأکید می کند. قرار دادن س 10:21-22 در پایان گفتمان رسالت، منشأ ترکیبی ثانویه آن را نشان می دهد. همانطور که در حال حاضر قرار داده شده است، به نظر می رسد دوبیتی تفسیری را ارائه می دهد که شکست مأموریت را - یک موضوع اصلی ویرایشی در Q - بخشی از قصد اصلی خدا نشان می دهد. با این حال، در هیچ جای دیگر سند چنین تغییری در گذشته نگر به نمایش گذاشته نشده است. علاوه بر این، به شدت با نکوهش معمولی تر ویرایش از مخالفان بر این فرض ظاهری که پیام گروه کیو باید درک می شد، در تضاد است. در زمینه مطالعات Q، کار جان اس. کلوپنبورگ وضعیت کنونی Quaestionis در تاریخ ترکیب و ویرایش سند را تشکیل می دهد. با کار با طبقه بندی سند توسط کلوپنبورگ، من یک مورد ادبی-انتقادی برای تخصیص مجدد Q 10:21-22 از محل فعلی آن در لایه اولیه ویرایش (Q2) به آخرین لایه سند (Q3) ایجاد می کنم. در این فرآیند، من س 10:21-22 را با داستان وسوسه هماهنگ می‌کنم تا یک منطق الهیات جدید برای قشر Q3 پیشنهاد کنم.

ترجمه ماشینی: عیسی ناصری مسلماً مشهورترین و تأثیرگذارترین انسانی است که تاکنون روی زمین زندگی کرده است. در فرهنگ لغت تاریخی عیسی، نویسنده، دانیل جی. هرینگتون، منابع ادبی باستانی درباره عیسی، روش‌های مدرن نزدیک شدن به این منابع، رویدادهای مهم زندگی عیسی، افراد و مکان‌های مرتبط با او، شکل و محتوای تعالیم او را بررسی می‌کند. چه می توان در مورد مرگ او و ادعای برانگیختن او از مردگان و کمک های دانشمندان بزرگ مدرن در جستجوی عیسی تاریخی گفت. این کتاب از سه بخش تشکیل شده است: مقدمه ای بر موضوعات اصلی مربوط به عیسی به عنوان یک شخصیت تاریخی. فرهنگ لغت با ارجاع متقابل حاوی 400 مدخل در زمینه موضوعات مختلف، از جمله کارهایی که عیسی انجام داد و گفت، منابع باستانی داده های تاریخی، و تحقیقات و تفسیرهای مدرن. و کتابشناسی که برخی از مهم ترین کتاب های مربوط به عیسی و دنیایی که در آن زندگی می کرد را فهرست می کند. این اثر مرجع مختصر و عینی مقدمه ای روشن و دقیق برای مطالعه عیسی به عنوان یک شخصیت تاریخی فراهم می کند.

ترجمه ماشینی: عبارت "زیرا مسیح نیز برای شما رنج کشید" در اول پطرس 2:21b به معنای مرگ جانشین مسیح تفسیر شده است. مشکلی که در این درک ایجاد می‌شود، نتیجه مقایسه‌ای است که بین مسیح و بردگانی که دعوت شده‌اند از الگوی مسیح پیروی کنند. بنابراین این مطالعه به دنبال تعیین کارکرد رنج مسیح در اول پطرس 2:21b و ماهیت مثالی بود که به بردگان سپرده شد. روش. دستور زبان یونانی و سبک ادبی pericope تجزیه و تحلیل شد. اسنادی که در مورد رابطه برده و ارباب در قرن های اول قبل از میلاد صحبت می کردند. و A.D مورد مطالعه قرار گرفتند. و کتاب ها و مقالات و پایان نامه هایی در مورد پریکوپ و موضوع مصائب مسیح مورد بررسی قرار گرفت. از این تحقیق تاریخی، زبان شناسان و کلامی به نتیجه رسید. نتایج. این تحقیق نشان داد که این مقایسه، درست مانند مسیح و برده، به «انجام نیکوکاری» اشاره دارد، یک اصطلاح یونانی به معنای «به ارمغان آوردن منفعت برای کسی». از پنج گزینه موجود برای بردگانی که به ناحق در قرن اول رنج می بردند، تحمل مجازات ناعادلانه به جای فرار از آن تنها جایگزین مسیحی بود. بنابراین تسلیم شدن اشاره ای به حفظ رفتار مدنی بی عیب و نقص با ماندن در کنار استاد ظالم بود. با این حال، چنین تسلیمى خیر است و نه ارباب، بلکه جامعه مؤمن را از دو جهت سود مى‏رساند: (۱) اتهامات تهمت و فتنه علیه کلیسا کاهش مى‏یابد و (۲) انسجام و همبستگى درون کلیسا حفظ مى‏شود. بنابراین رنج مسیح (برای شما) در آیه 21b به مرگ مسیح اشاره نمی کند، بلکه در عوض وعده برکت خداوند و پذیرفتن کسی را می دهد که به ناحق رنج می برد و برای دیگران صبر می کند. رنج ناعادلانه مسیح نمونه نهایی برای نشان دادن مفهوم رنج به نفع دیگران است. نتیجه. "دعوت" به بردگان، "انجام نیکی" بود، حتی اگر انجام نیکو منجر به رنج ناعادلانه شود. بنابراین، هیچ مبنایی در اول پطرس 2:21b برای این نتیجه گیری وجود ندارد که رفتار ایده آلی که از پیروان مسیح انتظار می رود شهادت است.

ترجمه ماشینی : اشعیا 14: 12-15 و حزقیال 28: 12-19، از زمان پدران کلیسا، برای توضیح منشأ گناه در جهان استفاده شده است، و به عنوان تصویر سقوط شیطان از بهشت ​​تفسیر شده است. با این حال، در طول سال‌ها - به‌ویژه از اواخر قرن نوزدهم و بعد از آن- الهی‌دانان تأیید کرده‌اند که این بخش‌ها وقایع تاریخی را گزارش می‌کنند و از مطالب اساطیری در روایت‌های خود استفاده می‌کنند. و بنابراین ربطی به منشأ گناه یا شیطان ندارند. هدف این پایان نامه بررسی این ادعاها است. روش و نتایج. فصل 1 به مرور تفاسیر فرازها از قرون اول عصر مسیحیت تا کنون می پردازد. تا پایان قرن نوزدهم، هر دو قسمت به دو صورت عمده تفسیر می شد: (1) اشاره به شیطان یا (2) اشاره به شخصیت تاریخی، شاید برخی از حاکمان بابلی. از آن زمان دیدگاه اساطیری بر تفسیر افزوده است. فصل 2 به بررسی منشأ ادعایی و مطالب موازی موجود در ادبیات سومری، اکدی، هیتی، یونانی، اوگاریتی و همچنین کتاب مقدس می‌پردازد. این تحقیق نشان داد که اگرچه نقوش و تصاویر مشابهی در قسمت های مورد مطالعه و همچنین در ادبیات همسایگان اسرائیل وجود دارد، اسطوره هلل بن شهر و کروبی نگهبان که روایت کتاب مقدس را در جنبه های اصلی آن منعکس می کند، نمی تواند. یافت می شود. به نظر می‌رسد شباهت‌های استفاده از اصطلاحات و تصاویر ناشی از تداوم فرهنگی یا عناصر مشترک در خاور نزدیک باستان است. فصل 3 ساختار عیسی 14 و حزق 28 را در رابطه با زمینه بلافصل و کل کتاب ها بررسی می کند. و آیات را در پرتو کل کتاب مقدس تفسیر می کند. تفسیر نشان می دهد که: (1) این قسمت ها هلل و کروبی را به زبانی به تصویر می کشند که فراتر از قلمرو زمینی است. (2) متن بلافصل و کل کتابها (به ویژه اشعیا) تنش بین ابعاد زمینی و کیهانی و همچنین مبارزه بین نیروهای خیر و شر را نشان می دهد. (3) عیسی 14 کلمات مشعل و بابل را به نحوی خاص به کار می برد. و (4) مقایسه بین این دو قسمت نشان می دهد که آنها یک شکل را به تصویر می کشند. این عوامل ما را به این نتیجه می رساند که این دو قسمت سقوط فرشته اعظم شیطان از بهشت ​​و نقش او در جدال بین خیر و شر را به تصویر می کشد.

ترجمه ماشینی : توسعه شخصیت هدف اساسی سیستم آموزشی ادونتیست روز هفتم است. هدف از این مطالعه، تعریف مفهوم رشد شخصیت در نوشته‌های الن جی وایت بود که اندیشه‌اش پایه‌ای برای فلسفه نظام جهانی مدارس ادونتیست روز هفتم است. تحقیق بر روی چهار مشکل فرعی متمرکز شد: (1) معنی و اهمیت شخصیت. (2) ماهیت رشد شخصیت. (3) عوامل مؤثر بر رشد شخصیت. و (4) مسئولیت توسعه شخصیت. روش. این مشکل با (1) مطالعه دقیق نوشته های منتشر شده وایت و یادداشت هر بیانیه مرتبط با مطالعه انجام شد. (2) تجزیه و تحلیل استقرایی عبارات و ترتیب منطقی آنها در دسته بندی های مرتبط با مسائل فرعی. و (3) تفسیر داده ها با استفاده از هرمنوتیک مناسب و ترکیب یافته ها. یک بررسی از مطالعات تحقیقاتی منتخب در مورد رشد شخصیت - مطالعات هارتشورن و می، لیگون، پک و هاویگست، پیاژه، و کولبرگ - برای ارائه پس‌زمینه‌ای برای درک مفهوم وایت گنجانده شد. نتیجه گیری این مطالعه به این نتیجه رسید که وایت در نوشته‌هایش مفهوم مشخصی از رشد شخصیت را بیان می‌کند، که حول این باور ساختار یافته است که انسان و شخصیت او را فقط در چارچوب خدا می‌توان درک کرد. عناصر اساسی مفهوم او به شرح زیر است: 1. منش آن چیزی است که به کل کارکردهای رابطه ای و رفتاری انسان انگیزه، انسجام، ثبات و جهت می دهد. این شامل کل انسان می شود: اینکه او چیست - انگیزه ها، احساسات و افکارش - و آنچه انجام می دهد - اعمال و عاداتش - در رابطه با رابطه اش با خدا، انسان و خودش. 2. شخصیت برای تحقق هدف الهی در تاریخ، اثبات اعتبار ایمان مسیحی و تحقق بهینه استعداد و سرنوشت انسان مهم است. 3. خداگونه بودن هدف نهایی رشد شخصیت است. از این رو، هنجار ارزیابی شخصیت انسان، شخصیت خدا است که در عیسی آشکار شده و در کتاب مقدس و در شریعت خدا مشخص شده است. به همین ترتیب ارزیابی نهایی شخصیت به قضاوت خدا بستگی دارد. 4. ابزار رشد شخصیت در حرکت فیض خدا نسبت به انسان در فعالیت رستگاری مسیح و قدرت بخشیدن به روح او قرار دارد. هنگامی که انسان با ایمان، روزی خدا را برمی گزیند و با او رابطه جدیدی برقرار می کند، روح خدا با انگیزه ای جدید و توانمندی جدید، وحدت الهی-انسانی را در درون انسان به فعلیت می رساند. در این تجربه، خود محوری جای خود را به خدامحوری می دهد، به طوری که اساس عمل انسان دیگر خود نیست، بلکه اصل درونی شده خداگونه، یعنی عشق است که انسان را به وجود، ارتباط و عملکرد اصولی تضمین می کند. سطح، توسعه شخصیت را ممکن می کند. 5. با ادامه رشد و بلوغ انسان در این وحدت الهی-انسانی، و همچنان که خداوند همچنان نیروی محرک و نیروبخش اصلی زندگی باقی می ماند، کمال شخصیت به امتیاز او تبدیل می شود. برعکس، قهقرایی یک تهدید دائمی باقی می ماند. 6. عوامل شخصی و رابطه ای مانند خودپنداره، وراثت، محیط، سلامت، هوش، عادات غذایی، شغل هدفمند، مطالعه کتاب مقدس، مراقبه، دعا، عبادت، روابط با همسالان، و خدمات غیر خودخواهانه بر رشد شخصیت تأثیر می گذارند یا به عنوان مقدمه برای یا پرورش وحدت انسانی الهی در درون انسان. 7. اگر چه فرد در نهایت مسئول رشد شخصیت است، خانه و مدرسه مسئولیت عمده ای را برای ارائه پرورش و فضای مناسب شخصیت محور به بخش های خود دارند. مسئولیت والدین شامل مراقبت های کافی قبل از تولد و دوران کودکی، الگوسازی، نظم و انضباط، آموزش و ارائه فرصت های انتخاب می شود. مسئولیت مدرسه، علاوه بر بسیاری از موارد فوق، حول محور انتخاب معلمان و برنامه های درسی متعهد به رشد شخصیت است.

ترجمه ماشینی : این تحقیق به مفاهیم ارتدکس و بدعت در اندیشه هانس کونگ متکلم سوئیسی می پردازد. فصل اول خطوط کلی توسعه ارتدکس مسیحی و به طور ضمنی بدعتی را که با آن مخالفت می‌کرد، از زمان عهد جدید ترسیم می‌کند. مرتبط ترین عناصر تشکیل دهنده ساختار آنتی تز ارتدکس-بدعت شناسایی، توصیف و تحلیل می شوند. بنابراین توجه به اصول سنتی و مدرن، معیارها، هنجارها و مسائل الهیاتی که در تلاش‌های کلیسا برای درک صحیح پیام مسیحی نقش متقابل داشته‌اند، متمرکز می‌شود. فصل دوم نشان می‌دهد که دغدغه‌های شبانی که نقطه شروع الهیات کونگ را تشکیل می‌دهند، در طول سال‌های تشکیل کشیشی او در رم سرچشمه گرفته‌اند. این نگرانی‌ها علاقه‌ی او به کمک به درک جهانی در میان تمام سنت‌های مسیحی و مشغله‌اش برای اعلام انجیل در قالب‌های قابل فهم و مرتبط با نوع بشر مدرن است. برخی از تغییرات مهم در توسعه الهیات کونگ و اصول هرمنوتیکی او نیز شرح داده شده است. فصل سوم تلاش می کند تا درک کونگ از اصول، معیارها و هنجارهای ارتدکس کلاسیک را توصیف و تحلیل کند. این روشی را ارائه می دهد که در آن الهیدان سوئیسی بر هنجار بودن سپرده اولیه ایمان در برابر سنت های فرع رسولی و گزاره های ماژستری کلیسا تأکید می کند. مفهوم بدعت کونگ به عنوان گزیده ای از کلیت وحی در پایان فصل مورد بررسی قرار می گیرد. فصل چهارم به معیارها و هنجارهای مدرن ارتدکس می پردازد. مفهوم دینامیک، دیالکتیکی و تاریخی کونگ از حقیقت به عنوان چنین توصیف و تحلیل شده است. در این زمینه به دیدگاه وی در مورد خطاپذیری گزاره های انسانی نیز پرداخته می شود. نظریه کونگ در مورد تغییرات پارادایم در الهیات به اختصار بیان می شود این نظریه توضیح می دهد که چگونه تغییرات انقلابی در مفروضات اساسی و در جهان بینی یک پارادایم منشأ بحرانی می شود که مستلزم جایگزینی پارادایم قدیمی با الگوی جدید و در نتیجه تبدیل به گذشته است. ارتدکس ها منسوخ شده اند این مطالعه، در فصل پنجم، با ارزیابی انتقادی از مدل کونگ از ارتدکس-بدعت به پایان می رسد. نتیجه گیری می شود که هنجار تعیین کننده او از حقیقت مسیحی، افق علمی-تاریخ شناسانه مدرن درک است. در مورد انجیل عیسی مسیح، که کونگ مدعی است معیار نهایی و هنجار حقیقت مسیحیت اوست، آن را مرکز ایمان شخصی متکلم می‌دانند. در نهایت، برخی از کمک های کونگ در درک ارتدکس-بدعت و همچنین تنش های درونی مدل او ذکر شده است.

ترجمه ماشینی : نوشته های اولیه الن وایت تاکید آشکاری بر تقدیس و تقدس نشان می دهد. آنها ارائه واضح و جامعی از مفهوم بخشش او ارائه نمی کنند. هدف از این مطالعه تبیین مفهوم بخشش او در نوشته‌هایش تا سال 1864 در پرتو پیش‌زمینه، شکل‌گیری و رشد اولیه دیدگاه‌های دینی او است. روش. الن وایت در سال‌های اولیه‌اش کمی درباره بخشش نوشت. مفهوم بخشش او را می توان از استنباط هایی که در نوشته هایش یافت می شود استنباط کرد. بررسی عوامل مؤثر در اندیشه دینی وی با تحقیق و تحلیل اسنادی و تاریخی پیش می‌رود. از تحلیل تطبیقی ​​برای بررسی شباهت‌ها و تفاوت‌های مفاهیم دینی ارائه شده در نوشته‌های او با آرای دینی برجسته در محیط مذهبی او استفاده می‌شود. یافته ها الن وایت در یک خانه متدیست متدیست بزرگ شد. در اوایل دهه 1840 او با جنبش ادونتیست میلریت درگیر شد. در سال 1846 او هفتمین روز هفته را به عنوان سبت پذیرفت. به نظر می رسد روش گرایی، ادونتیسم و ​​ساباتاریزم (به میزان کمتر) عوامل مفهومی اولیه ای بوده اند که بر دیدگاه های اولیه او در مورد نیاز به بخشش، در دسترس بودن بخشش، کارکردهای مسیح در بخشش، شرایط بخشش، و تضمین بخشش نتیجه گیری در حالی که الن وایت بسیاری از ادراکات مذهبی را که در دوران کودکی و جوانی خود به عنوان یک متدیست به دست آورده بود حفظ کرد، برخی از دیدگاه ها کنار گذاشته شدند و برخی دیگر به آن اضافه شدند. بسیاری از اولین دیدگاه‌های او در چارچوب الهیاتی جدید که عمدتاً توسط دیدگاه آخرت‌شناختی ادونتیست او شکل گرفته بود، اصلاح و بازنشانی شدند. به نظر می رسد مفهوم بخشش او از ترکیب منحصر به فرد خود از مفاهیم سوتریولوژیکی و آخرت شناختی ناشی از روش گرایی، ادونتیسم، مطالعه او از کتاب مقدس، و سایر منابع کمتر قابل شناسایی ایجاد شده است. این ترکیب اساساً تحت تأثیر «دیدگاه‌های» مذهبی بود که او دریافت کرد. الن وایت معتقد بود که انسان ها ذاتاً گناهکار هستند و فقط از طریق خون مسیح می توان آنها را بخشید و نجات داد. او معتقد بود که رستگاری هم شامل توجیه و هم تقدیس است. در حالی که او تأکید آشکاری بر تقدس داشت، به طور مداوم الهیات فیض را به جای دستاوردهای انسانی ارائه کرد.

ترجمه ماشینی : آموزه قضاوت ادونتیست بخشی از دیدگاه تاریخی-رستگاری بزرگتر است که در الهیات ادونتیست، دکترین پناهگاه نامیده می شود. این آموزه کار سوتریولوژیکی مسیح پس از عروج را به گونه‌ای به تصویر می‌کشد که در داوری و پاروسیا به کمال می‌رسد. منتقدان دکترین قضاوت ادونتیست، آن را گیج‌کننده و حتی ناسازگار با اصول اساسی مبتنی بر دکترین پروتستانی کلاسیک در مورد توجیه پزشکی قانونی می‌دانند، که به‌عنوان دریافت فعلی، کامل و مالکیت نجات هم از نظر وجودی و هم از نظر قانونی درک می‌شود. هدف. هدف این مطالعه بررسی این است که اصول پروتستانی کلاسیک در مورد فیض، مسیح به تنهایی و ایمان به تنهایی تا چه حد توسط جامعه‌شناسی ادونتیست روز هفتم، همانطور که توسط الن جی وایت، با توجه به آموزه‌های توجیه و قضاوت ارائه شده است، مشترک است. طرح تحقیق شامل چهار بخش اصلی است. فصل 1 اصول اساسی سوتریولوژی لوتری را که در فرمول توافق منعکس شده است به عنوان مبنایی برای مقایسه با جامعه‌شناسی ادونتیست ارائه می‌کند. فصل دوم ویژگی‌های منحصربه‌فرد دکترین پناهگاه ادونتیست را با تمرکز ویژه بر مکان و معنای کار واسطه‌ای پس از عروج مسیح در رابطه با ابعاد فعلی وجودی و آخرت‌شناختی- قضایی در جامعه‌شناسی ادونتیست تحلیل می‌کند. فصل 3 تحلیلی از جایگاه مضامین ایمان، تقدیس و آثار در رابطه با ادراک ادونتیست از توجیه و قضاوت ارائه می کند. فصل 4 عناصر تشکیل دهنده جامعه شناسی الن جی وایت را نظام مند می کند و اصول اساسی آن را در مقایسه با سنت لوتری خلاصه می کند. نتیجه گیری ادراک ادونتیست از کار واسطه‌ای پس از عروج مسیح، که در داوری به نهایت خود می‌رسد، در این مطالعه به عنوان بعد مسیحی منحصربه‌فردی شناخته می‌شود که به وسیله آن می‌توان به علم‌شناسی ادونتیست از منظر فعلی-وجودی یا از منظر آخرت شناختی- قضایی نگریست. بدون تناقض توجیه، که به عنوان دریافت و تصرف وجودی کامل، فعلی و رستگاری درک می شود، ممکن است در این زمینه مسیحی به عنوان آخرت شناسی با واسطه تعبیر شود. در نهایت، این مطالعه نتیجه می‌گیرد که اصول لوتری-پروتستانی فیض، مسیح به تنهایی، و ایمان به تنهایی در تمام اصول اساسی خود به طور کامل با سنت ادونتیست روز هفتم که توسط الن جی وایت ارائه شده مشترک است.