جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در همه بخش های دین اسلام، توحید به عنوان اصلی اساسی،نقشی محوری را داراست. موضوعی که در این رساله به آن پرداخته می شود بررسی این اصل در نظام اخلاقی اسلام است. ریشه و جوهر دین توحید است و آفرینش بر پایه آن بنا نهاده شده است و در عین اینکه ریشه دین است، غایت و هدف در اسلام نیز معرفی شده است، از طرفی یکی از بخش های مهم دین که مرتبط با نوع انسان است، اخلاق معرفی شده است. اخلاق که باید و نبایدهای ارزشی حاکم بر رفتار آدمی را نشان می دهد، نیازمند جهان بینی است و تفاوت نظام های اخلاقی از اختلافات بینشی هر نظام درباره هستی نشأت گرفته است .نظام اخلاقی دارای تقسیماتی است که اخلاق فردی از زیر شاخه های اصلی آن شمرده می شود. اخلاقی که ارسطو در نظام اخلاقی اش ارائه می دهد بر اساس هستی شناسی خود، بر مبنای رعایت حد وسط است که هدف از اخلاق در این نظام رسیدن به به نقطه تعادل و حاکمیت عقل بر دیگر قواست. در اخلاقی که برخی علمای مسلمان با تأثیر پذیری از ارسطو، با وجود جهان بینی های متفاوت آن را پذیرفته اند نیز هدف از اخلاق رسیدن به نقطه تعادل وحاکمیت عقل بر سایر قوا معرفی شده است و اختلاف دو نظام فقط در مصادیق سعادت است، اما در نظام اخلاقی که مفسرین و علمای معاصر باتوجه به بینش قرآنی و روایی آن را تبیین می کنند، اخلاق بر اساس توحید خالص بنا نهاده شده و معیار فعل اخلاقی تقرب به خداوند و هدف از اخلاقلقاءالله است.