جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

فطرت آگاه وکمال‌جوی انسان عزت و پیشرفت را می‌پسندد. هر حرکت‌اصلاحی در جامعه برای دست‌یابی به این مهم، نیاز به بستر مناسب دارد. این بستر با تغییر و تحول در نگرش جامعه حاصل می‌شود. با نگاهی واقع‌گرا می‌توان دریافت دوران رکود درکارنامه جوامع‌اسلامی باعث شده دین اسلام در اذهان عمومی عامل عقب‌ماندگی تلقی شود . این پایان‌نامه پژوهشی است باموضوع علل عقب‌ماندگی مسلمین ازمنظر قرآن ونهج‌البلاغه(با رویکردی به راه‌حل‌های مناسب برای کشورهای‌اسلامی) که باهدف دستیابی به جامعه‌ای پیشرفته همراه با حفظ اصول‌اسلامی وارائه شیوه‌های پیشگیری از انحطاط جامعه به سمت احیای تمدن عظیم‌اسلامی تدوین ونگارش شده‌است. در این تحقیق که به روش تحلیلی- اسنادی انجام گرفته، ازمنابع گوناگون درزمینه‌های تاریخی،سیاسی‌وجامعه شناسی استفاده شده ودر راس آن به استخراج راهکارهای موجود درنهج‌البلاغه پرداخته و مهمترین دستاورد آن توجه به جایگاه اعتقاد و نوع عمل در پیشرفت انسان می باشد.در نتیجه با رعایت اصول انسانی و عمل به ارزشهاو ایدئولوژی اسلام راستین و در پی آن ظلم ستیزی ،برنامه ریزی کاری برای نیروی جوان جامعه،عدم انشقاق‌اجتماعی واعتمادبه رهبرنظام ، تولیدعلم وتکنولوژی نو با کارآمدکردن روشنفکران و روحانیت، ایجاد روابط بین‌المللی باوجودقطع وابستگی به بیگانه، تصور نادرست مبنی بر"دین عامل عقب ماندگی مسلمانان" باطل واسلام به عنوان ارائه‌دهنده نقشه راه پیشرفت جوامع‌بشری، مورد پذیرش همگان قرار گیرد.

این مقاله شامل ملاحظاتی انتقادی در مورد دیدگاه رایجی است که مدعی است، از طریق در نظر گرفتن شکافی عمیق بین علم سنتی و نوین می تواند تبیینی از توسعه نیافتگی ارایه دهد. این ملاحظات انتقادی شامل روان شناسی گرایی، معضلات تاریخ نگاری، تلقی پوزیتیویستی از علم و التزام آن به نوعی تکنوکراسی است. در این مقاله به بررسی این مساله که چگونه ترکیبی از این معضلات موجب ارایه یک تبیین نامناسب و ناموجه از رابطه علم، سنت و توسعه می شود، پرداخته می شود.

یکی از مهم ترین موضوعات اندیشه دکتر داوری، غرب و غرب زدگی و شرایط مواجهه و اخذ و اقتباس از غرب است. وی در نگاه کلی گرایانه خود غرب را دارای هویتی می داند که در مواجهه با آن نمی توان گزینشی عمل کرد و مثلاً چیزهایی را از آن اخذ کرد و چیزهای دیگری را طرد کرد. به نظر داوری غرب یا غربی شدن تقدیر جمعی ماست اما آن چه اهمیت دارد توجه به مبانی و اصول غرب در مواجهه با آن است. در مواجهه با این امر کلی بحث در دموکراسی، آزادی و توسعه از اهمیت محوری برخوردار است. وی دموکراسی جدید غرب را نوعی دموکراسی مجازی و البته ناگزیر می داند که مبتنی بر حق طبیعی است و اساساً داوری ما را به توجه به مبادی این دموکراسی تذکر می دهد. داوری خود را منتقد دموکراسی غربی دانسته ولی نقد خود را نه مبتنی بر مبانی ایدئولوژیک خاص بلکه ناظر به امید و امیدواری به ظهور تفکر معنوی تلقی می کند. اما آزادی نیز به نظر وی نه بی قید و شرط بلکه حقیقت و به تعبیری عبودیت است. داوری تلقی نظریه اش در باب آزادی، به عنوان نظریه ای فاشیستی را ناشی از خلط مراتب سیاست و فلسفه می داند. در باب توسعه، وی توسعه را رشد و پیشرفت علم و برقراری نظام روابط و مناسبات خاصی می داند و این نظم، نظم جهانی و واحد است و لذا همگی در نهایت به یک مقصد می رسیم که همان جهان وهمی تکنیکی است. هدف این مقاله نشان دادن این مطلب است که در اندیشه دکتر داوری غرب یک کل حاصل از ترکیب اجزایی نظیر دموکراسی، علم، آزادی، مدرنیته و ... نیست بلکه یک کل است و در مواجهه با غرب بایستی به درهم تنیدگی این مقولات به عنوان یک کل توجه داشته باشیم.

این مقاله با روش توصیفی و اسنادی و با هدف بیان پیشرفت و وظایف دولت دینی تدوین یافته است. از آنجا که عمران و آبادی کشور اسلامی بدون وجود دولتی متعهد، متدین، باتدبیر و کارآمد امکان پذیر نیست، تلاش شده است تا ضمن شناخت ماهیت پیشرفت و توسعه از یک سو و شناخت ابعاد دولت دینی از سوی دیگر، وظایف دولت اسلامی در سه سطح بررسی شود: سطح اول، وظایف اولیه دولت اسلامی؛ سطح دوم، وظایفی که به طور مستقیم موجب پیشرفت میشود؛ سطح سوم، وظایفی که به طور غیرمستقیم موجب پیشرفت و توسعة اسلام خواهد شد.

در توسعه و تمدن دینی، تربیت و رشد انسان جایگاهی محوری دارد. در تمدن‌شناسی معاصر، تمدن را محصول تأثیرپذیری انسان از یک‌جانشینی می‌دانند. این شیوه از زندگی،‌ پی‌آمدهایی چون غلبه شیوه معیشت کشاورزی و تجارت و بازرگانی و افزایش درآمد سرانه ‌دارد که نتیجه آن شکل‌گیری فرهنگ فردگرایی، روی‌آوری جدی بشر به کسب قدرت و ثروت و منزلت اجتماعی، گسترش رفاه، استقرار امنیت در سایه حاکمیت قوانین عرفی و دولت مقتدر و بالاخره نوعی جامعه توسعه‌یافته که در آن، توان و ظرفیت بالقوه جامعه فعلیت یافته، دانش‌ها و ابزارها و استعدادهای بشری رشد می‌یابد. در جهان بینی تمدن‌ساز دینی پیامبر(ص) بخش‌هایی از پروسه تمدن‌سازی به مفهوم متعارف آن مورد تأیید قرار می‌گیرد، ولی از آن‌جا که در انسان‌شناسی دینی، به بعد اخروی و معنوی انسان اصالت ‌داده می‌شود، با شکوفا کردن و مبعوث کردن استعدادها و ظرفیت‌های معنوی انسان، او را به سطحی از قدرت می‌رساند که می‌تواند خود را از غلبه عوامل رایج تأثیرگذار محیطی خارج کرده، راه رشد معنوی و مادی را به‌رغم موانع محیطی در پیش بگیرد. البته در کنار تزکیه و تعلیم، به فراهم کردن ظرفیت مادی متناسب با این تحول نیز که همانا ایجاد جامعه نوین اسلامی است، می‌پردازد.

سراسر آیات قرآن کریم از آغاز تا انجام در راستای رشد و شکوفایی عقل فرزند آدم است. از جمله مباحثی که قرآن به آن اهتمام ورزیده، بیان راهکارهایی در جهت توسعه و رشد عقلانیت است. ما به چهار راهکار عمده که عبارتند از: رایزنی، اجتهاد و استنباط احکام، نقد و پرسش گری اشاره نموده و در حد توان به بررسی آنها پرداخته ایم. برای هر یک از راهکارهای چهار گانه آیاتی چند وجود دارد که بیانگر آثار و نتایج خردورزی در جامعه است و تبیین هر یک از راهکارهای فوق نشان می دهد که عقلانیت جایگاهی بس عظیم از منظر قرآن کریم دارد و خداوند همه پدیده ها و همه قوای انسانی را در جهت رشد عقلانیت او به کار گرفته است و با برنامه های دقیق، دست او را در این مسیر گرفته و او را به شایستگی و والایی رسانده و میان اندیشمندان و نابخردان فاصله ای شگرف نهاده است.

نوع بشر از بدو پیدایی تاکنون، سیری پیوسته، پویا و در عین حال پیچاپیچ و پر فراز و فرود را دنبال کرده و طی نموده است، سیری که همواره با هدایت هم راه بوده و رو سوی مهدویت به عنوان محوریت و نقطه تعالی و وضعیت کمال مطلوب متعالی داشته است. بدین سان سیر بشر، هدایت و مهدویت، به نظر می رسد از بدویت پیشامدنی دوران تاریخ نانویسا و حتی پیشاتاریخ آغاز شده و با تاسیس دولت و تدوین قانون و تبعیت از آنها، وارد مرحله یا دوره مدنیت خویش شده است. وضعیتی که با ارسال پیام و پیام آوران الهی به منزله هادی اعم از راه نمایی و راه بری، از نبوت و شریعت آدم و حتی بنا به روایات و شواهد، دولت در حد خانوادگی او حدودمند گشت، اما در مسیر دینی واحد و توحیدی اسلام، با مراحل و مراتب متکامل شریعت یا شریعت ها تا دین و شریعت کامل، جامع و خاتم مدنی، اجتماعی و سیاسی ـ جهانی (للناس و للعالمین) محمدی فرارفت. در این مرحله، دو روی کرد سیاست و سیاسی متعالی و نامتعالی، هم چون دو جریان متعارض، همواره در قبال، در مقابل و حتی در مقابله با هم بوده اند. با انحراف عملی و تحریف علمی اسلام از سیر متعادل و متعالی خود و بازماندگی از زایا، پویا و پایایی ذاتی خویش که تشتت و تقهر یا واپس گرایی جهان اسلام را در پی داشت، توسعه تک ساحتی صرفا مادی و طبعا تنازعی و داروینیستی را به دنبال داشته است. مرحله ای که پس از چندین قرن، دچار بحران های تا حد بن بست ذاتی و درون زادی به ویژه نیهیلیستی (نسبیت و نیست انگاری مطلقه) فرای اهم مشکلات اقتصادی، سیاسی و فرهنگی حاصله خویش گشته و جهان را در معرض چالش نابودی یا گذار قرار داده است. نگاه و نظریه انقلاب و نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران، با پیام و پی آمدهای معناگرا، معنوی و اخلاقی متعالی خویش، نشان و نوید گذر از نیستی و نسبیت انگاری های مطلقه و گذار از یاس و یا باس (ترس)، به آرزوی بلند و حتی امید تعجیل فرج منجی و موعود جهانی است. از غرایب روزگار، خاستگاه، جایگاه و نقش پیش تاز ایران و ایرانیان از پگاه تاریخ یا مرحله بازپسین آن است، ملت و کشوری که هم اینک چشم انداز توسعه متعادل و متعالی اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و فرهنگی را که نازله توسعه متعالی مهدوی بوده، در فراآینده خویش دارد و ارتقای کارآیی و کارآمدی ملی اعم از دولتی، عمومی و خصوصی را فراروی همگی نیروها و نهادهای علمی، راه بردی و کاربردی فرهیخته خود دارد. با این انتظار و آمادگی فعال و سازنده که با شبیه سازی، الگوگیری و بهره گیری بهینه و بسامان از آموزه های توسعه و کارآمدی مهدوی، این راه و راه برد سرنوشت ساز و در عین حال الهام بخش و امیدآفرین را به درستی تبیین و ترسیم نموده و طی ساخته و تحقق خواهد بخشید، ان شا اله.

امروزه کشورهای در حال توسعه به منظور تقویت زیربناهای اقتصادی ـ اجتماعی، رفع عدم تعادل های منطقه ای و در نهایت نیل به توسعه منطقه ای پایدار، نیازمند شناسایی و نحوه توزیع امکانات، تسهیلات و منابع می باشند؛ به طوری که، به گزارشات UNDP ایران به لحاظ گروه بندی شاخص HDI جزء کشورهای دسته دوم یعنی توسعه زیاد قرار دارد؛ منطقه شهری یزد، مانند دیگر شهرها در درون خود دارای عدم تعادل در محلات می باشد؛ بنابراین پژوهش حاضر از نوع کاربردی ـ توسعه ای و روش بررسی آن پیمایشی در پی این هدف است که گستره توسعه و فقر شهری را با دو مدل HDI و GIS در 50 محله در منطقه شهری یزد الویت بندی و معرفی نماید؛ که با مطالعه و برررسی های صورت گرفته نتایج هر دو مدل پژوهش نشان می دهد محلات حسن آباد، فردوگاه و کشتارگاه دارای حداقل توسعه و در مقابل محلات امام شهر و صفائیه حداکثر توسعه به عبارتی حداقل محرومیت را در منطقه شهری یزد دارا می باشند.

امروزه در ارتباط با موضوع توسعه اجتماعی و فرهنگی، مساله کیفیت زندگی و میزان رضایت افراد از ابعاد و جنبه های مختلف شان اهمیت فراوانی یافته است. توسعه اجتماعی از یک طرف میزان رفاه و برخورداری افراد را بالا می برد از سوی دیگر نقش بارزی در ارتقاء سطح زندگی شهروندان دارد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر برخی عوامل اجتماعی بر کیفیت زندگی زنان بر اساس پرسشنامه سازمان جهانی بهداشت در شهر مشهد می باشد. پژوهش حاضر در سال 1393 بر اساس روش پیمایشی در بین زنان 15 تا 45 ساله کلان شهر مشهد با توجه به حجم نمونه 391 نفر بر اساس فرمول کوکران و نمونه گیری تصادفی ساده و خوشه ای در مناطق شهری مشهد به انجام رسیده است. آلفای کرانباخ (70%) می باشد. این تحقیق با توجه به تحقیقات انجام شده در این زمینه شاخص سلامت همگانی زنان کلان شهر مشهد بیشترین اهمیت را داشته، مشکلات روحی بیشترین دغدغه زنان بوده و متاسفانه میانگین مقیاس های مربوطه از حد متوسط پایین بوده است. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی (r=0.54)، پایگاه اجتماعی (r=0.53)، سن (r=0.51)، وضعیت تاهل (r=0.40)، سطح تحصیلات (r=0.32)، وضعیت اشتغال (r=0.25) به ترتیب بیشترین اثر را بر کیفیت زندگی زنان جامعه مورد مطالعه دارد. بر این اساس تشویق به مشارکت اجتماعی، ارائه تسهیلات سلامت عمومی، روانی و اجتماعی،گسترش خدمات مشاوره ای، توانمندسازی خلاقیت ها، حمایت و ترویج کارگاه های خوداشتغالی خانگی، تشویق به تحصیلات عالیه، ارتقاء شاخص های سرمایه اجتماعی و امنیت اجتماعی، افزایش سرانه فضاهای فراغتی و ... را مورد برنامه ریزی قرار دهند.