جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

---

‫چکيده : اين پژوهش به بررسي ابعاد مختلف مسؤوليت‌هاي اجتماعي افراد در جامعه اسلامي با بهره‌گيري از آيات و روايات مي پردازد. تحقيق حاضر در سه بخش تدوين شده است. بخش نخست به تبيين مفهوم واژه‌هاي کليدي و مفرداتي مانندِ مسئؤوليت، اجتماع و انسان اختصاص دارد. در بخش دوم جايگاه وظيفه عظيم انسان، گستره و قلمرو مسؤوليت‌هاي او، انواع مسئؤوليت‌ها و اين که: انسان در برابر چه کساني مسؤوليت دارد؟ بررسي مي شود. بخش سوم و اصلي که پرحجم ‌ترين بخش کتاب محسوب مي شود، به ابعاد مختلف فرهنگي، سياسي، اجتماعي، اقتصادي، دفاعي و بهداشت و محيط زيست مي پردازد. در خلال بحث از اين ابعاد روشن مي‌شود که: انسان در برابر والدين، خويشاوندان، همسايگان، دولت، حاکم و رهبر جامعه اسلامي مسؤوليت‌هايي دارد، که بايد آن ها را انجام دهد. همچنين از نظر نگارنده، آدمي در حوزه تعليم و تربيت ديگران به ويژه فرزندان و شاگردان در محدوده تحصيل و نيز اداره حکومت و حکومت‌داري، رفاه و امنيت مملکت اسلامي، دفاع و پاسباني از سرحدّات کشور، مقابله با تهاجمات دشمنان اسلام و بيگانگان وظايفي دارد، که کوتاهي از آن ها عواقب دنيوي و اخروي ناگواري خواهد داشت. وي همچنين در زمينه بهداشت و حفظ محيط زيست مسؤوليت‌هايي را متوجّه انسان‌ها کرده که رعايت آن ها آثار مثبتي را براي تمام افراد جامعه در پي دارد و متقابلاً رعايت نکردنشان باعث بروز خطرهايي جدّي براي زندگي بشر خواهد شد. در مجموع از منظر نويسنده هر گاه اشخاص به وظايف خود در همه ابعاد مزبور به خوبي عمل کنند، علاوه بر جامعه‌اي آباد، معتدل، آرام و داراي رفاه، در آخرت نيز جايگاهي رفيع خواهند داشت. وي همچنين به جايگاه ويژه وليّ فقيه در عصر غيبت و پيروي از او اشاره کرده و مسؤوليت‌هاي اقتصادي همچون: پرداختِ وجوه شرعي(خمس، زکات، انفاق)، دفاع از جامعه اسلامي و... را به عنوان مصاديقِ ديگر مسؤوليت‌هاي اجتماعي برمي شمارد.

‫اسماعيليه يکي از فرق اسلامي است، که داراي عقايد و آراي کلامي خاص مي‌باشد. اسماعيليان همراه با گرايش خاص مذهبي خود، در حدود قرن سوم هجري وارد افغانستان شدند، و تا پايان قرن پنجم فراز و فرودهاي زيادي را در مسير فعاليت خود تجربه کرده، و تعاملات و موضع‌گيري‌هاي مختلفي را با حاکمان وقت پشت سر گذاشتند. از اولين فعاليت‌هاي مهم اسماعيليه در قرن سوم، قيام ذکرويه بن مهرويه قرمطي است، که در زمان مکتفي عباسي در منطقه غور صورت گرفت. بار دوم در سال 295 ابوبلال در همين ناحيه قيام نموده، و به‌طور گسترده شروع به دعوت اسماعيلي نمود. اين تلاش‌ها نتيجه داد و در مدت کوتاهي افراد زيادي را از غور و هرات به اين مذهب علاقمند نمود. اسماعيليان در سايه آزادي مناسبي که در دربار ساماني به‌دست آورده بودند، چندين بار به مراتب بالاي حکومتي دست يافتند، و البته بارها نيز توسط حاکمان ساماني سرکوب شدند. آن‌ها در اين برخوردها، فقط با انعطاف‌پذيري و آرامش، دعوت خود را ادامه مي‌دادند و هيچ‌گاه مأيوس نشدند. اما غزنويان که از شيوه رفتار سامانيان با اسماعيليه ناخشنود بودند، پس از دست‌يابي به قدرت، و تشکيل سلسله غزنوي، در سراسر قلمرو خود با اسماعيليان به‌شدت برخورد کردند، و آنان را هر کجا يافتند سرکوب نمودند. به همين دليل، رابطه حکومت محمود غزنوي با دولت فاطمي مصر، بسيار خصمانه بود، و سلطان محمود با نفوذ آنان به‌شدت مخالفت مي‌کرد؛ تا جايي که نماينده رسمي خليفه فاطمي مصر را اعدام نمود. محمود غزنوي براي از بين بردن شيعيان به‌خصوص اسماعيليان، به غور و ري لشکر کشيد، و جنايات سنگيني به‌نام خود ثبت کرد. او حکومت اسماعيلي مولتان را نيز نابود ساخت؛ اسماعيليان در زمان حکومت غزنويان هيچ حرکت خشونت‌آميز يا شورش انقلابي نداشتند، و با تحمل و آرامش، و به‌صورت مخفيانه براي حفظ موجوديت خود تلاش مي‌کردند.