جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابنامه: ص. ۱۷۱-‎۱۷۶؛ همچنین بصورت زیرنویس // این پایان نامه مشتمل بر دو بخش می باشد که در بخش اول مباحث مقدماتی و کلیات مطرح شده است که مشتمل بر سه فصل می باشد. در فصل اول مختصری از زندگی و شرح حال علامه بیان شده است. در فصل دوم به کلیاتی در زمینه بحث اعتباریات در از قبیل پیشینه این بحث، هدف و اهمیت آن و بیان دامنه گستره این بحث در علوم مختلف پرداخته شده است. در بحث سوم مفردات بحث، ادارک و اقسام آن و بیان معانی اعتبار و اقسام اعتباریات مطرح شده است. بخش دوم مشتمل بر پنج فصل است که در فصل اول بعد از تعیین محل نزاع که همان اعتباریات به معنای الاخص باشد در رابطه تعریف پذیری آن بحث شده است و تعاریف بزرگان ذکر و مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل دوم به خاستگاه و منشاء پیدایش اعتباریات از دیدگاه علامه و دیگران پرداخته شده است. در فصل سوم که طولانی ترین فصل است ویژگی های ادراکات اعتباری که مجموعا هفت ویژگی است بیان شده و مسئله رابطه تولیدی بین حقایق و اعتباریات به دقت مورد کنکاش قرار گرفته است. در فصل چهارم به بیان ظابطه اعتباریات و تعمیم آن به کل افعال مطرح و به شبهاتی که در این زمینه مطرح شده است در حد وسع پاسخ داده شده است. در فصل پنجم ضمن بیان تقسیمات اساسی در اعتباریات محل نزاع به تبیین رابطه اعتباریات به قضایای اخلاقی پرداخته شده و شبهاتی که در این زمینه وارد شده را همراه با راه حلهایی که از طرف محققان در این زمینه مطرح شده تبیین و مورد بررسی قرار گرفته است.

پژوهشی است پیرامون امامت از دیدگاه علامه طباطبایی در کتاب های مختلف ایشان خصوصاً تفسیر المیزان. این پژوهش در چهار فصل تنظیم شده است. نویسنده ابتدا «امامت از دیدگاه علامه طباطبایی» را مورد بحث قرار داده و در پنج بخش به عناوینی همچون معنی و مفهوم امامت، خلافت، وصایت، حکومت و فرق امامت با نبوت پرداخته است. وی فصل دوم را به «ضرورت وجود امام» اختصاص داده و در فصل بعدی «صفات امام» را مورد مطالعه قرار داده که شامل مباحثی مانند علم امام، عدالت امام، عصمت امام و افضلیت امام است. در فصل پایانی نیز از «شئون امامت» سخن گفته و از ولایت تکوینی امام، مرجعیت دینی امام و رهبری سیاسی امام بحث شده است. از قول علامه نقل شده است: کسی که رهبری امتی را به امر خدا به عهده دارد، هم چنان که در مرحلة اعمال ظاهری رهبر و راهنما است، در مرحله حیات معنوی نیز راهنما است و علاوه بر ارشاد و هدایت ظاهری، نوعی هدایت و جذبه معنوی دارد که از سنخ عالم تجرد است و بوسیله این نورانیت باطن، ذاتش در قلوب شایسته مردم تصرف می نماید و آن ها را به کمال می رساند