جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : «تکرار آخرالزمان: جنبش‌های وگلین، هگل و توقف تاریخ» پیوند عمیق بین ایدئولوژی‌های سیاسی مدرن و امیدها و رویاهای آخرت‌شناختی سکولار جامعه پسا مسیحی را بررسی می‌کند. این کتاب اساساً بر افکار اریک ووگلین، دانشمند سیاسی مهاجر آلمانی قرن بیستم تمرکز می‌کند، این کتاب استدلال می‌کند که ما نمی‌توانیم دنیای جهانی‌شده‌ای را که در آن زندگی می‌کنیم درک کنیم، مگر اینکه تأثیر پایدار دلالان مختلف «پایان تاریخ» - به‌ویژه، G.W.F هگل را درک کنیم. الکساندر کوژو و فرانسیس فوکویاما. او از طریق دریچه ووگلین رابطه بین این سه متفکر را کالبدشکافی می‌کند و همچنین ادعا می‌کند که اگرچه وگلین ممکن است هگل را اشتباه درک کرده باشد، انتقادات او از رویکرد هگلی به تاریخ دیدگاه‌های تازه و مهمی را در مورد جهان معاصر ارائه می‌کند. این یک استدلال قوی است مبنی بر اینکه ایده تاریخ به عنوان یک مسیر غایت‌شناختی که به سوی هدفی منتهی می‌شود – خواه هماهنگی کامل بین ملت‌ها، یک آرمان‌شهر تکنوکراتیک، بازگشت به یک «وضعیت طبیعت» بت‌های عاشقانه، یا آنچه کوژو و فوکویاما آن را «حالت طبیعی» می‌نامند. دولت جهانی و همگن» - پیامدهای گسترده و منحرفی برای مسیر سیاست خارجی و داخلی آمریکا دارد.

ترجمه ماشینی : در اکتبر 1820، "خطوط اساسی فلسفه حق" هگل برای اولین بار به چاپ رسید. بنابر توضیحات نویسنده، این اثر برای شنوندگان سخنرانی های وی «راهنما» بوده است. 200 سال بعد، می توان این سوال را مطرح کرد که این راهنما از آن زمان به بعد خوانندگان خود را به کدام سمت سوق داده است، یعنی اینکه این اثر چه دیدگاه هایی را باز کرده و ادامه می دهد، و خوانندگان به جای ادامه دادن به آن، موضوع را از کجا رها کرده اند. تنها بیان این نکته کافی نیست که «خطوط اساسی» باید با تفکر جاری نیز همراه باشد، یعنی هرکسی که می‌خواهد به آزادی، شخص و عمل، عدالت، جهان‌شمولی یا دولت مدرن امروزی فکر کند، درگیر با کار هگل است. بلکه در عین ال چیز دیگری نیز مطرح می شود: فلسفه حقوقی از نظر هگل - به معنای دوگانه پست و ثانویه - در حال حاضر هنوز ممکن است یا حتی ضروری است؟

ترجمه ماشینی : هنگامی که بحث بررسی انتقادی هنجارگرایی اجتماعی در هگل مطرح می شود، به غلبه تفاسیر نظری بین الاذهانی توجه می شود که در مقایسه با آنها توجه به روح مطلق کاملاً ناچیز است. بنابراین هدف این کار بررسی کارکرد انتقادی روح مطلق در پدیدارشناسی روح هگل است. در بخش اول، اشکال هنجارگرایی بر اساس تحلیل بخش مربوط به ذهن توسعه می‌یابد. در بخش دوم به بازسازی دقیق چهره های روح مطلق، دین و معرفت مطلق پرداخته شده است. نشان داده شده است که روح مطلق با تعیین اصلی خود یعنی انعکاس، وسیله ای برای درک خود است که پیش نیاز تأمل انتقادی را تشکیل می دهد. بنابر این تز، تنها با روح مطلق، هگل ساختاری را ارائه می‌کند که از طریق آن هنجارگرایی اجتماعی می‌تواند به موضوع تأمل انتقادی تبدیل شود، چیزی که باید از همه کسانی که در ادراک گسترده از مطلق شریک هستند، فرار کند.» کارکرد انتقادی روح مطلق. در «پدیدارشناسی روح» هگل: این کتاب به کارکرد انتقادی روح مطلق در «پدیدارشناسی روح» هگل می پردازد. بخش اول تحلیلی از سه فصل روح است که بر توسعه اشکال هنجاری تمرکز دارد، در حالی که بخش دوم فصل های هگل در مورد دین و معرفت مطلق را بازسازی می کند. روح مطلق، در نتیجه ساختار اصلی خود یعنی بازتاب، مصادیق خودفهمی را به وجود می آورد که از طریق آنها می توان به این پرسش که چگونه به طور انتقادی در مورد هنجارگرایی اجتماعی تأمل کرد، پاسخ داد.

ترجمه ماشینی : این کتاب در پی آن است تا توجه را به آغاز یک اخلاق خودآگاهی در فرآیند فکری محوری فلسفه ایده آلیستی جلب کند: برای فلسفه کانتی با کمک ملاحظات سیستماتیک و برای فیشته، شلینگ و هگل با استفاده از متون منتخب. در این اخلاق، آرزوی حفظ فردیت دیگری با توسعه مفاهیم اخلاقی به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از تبیین ساختاری خودآگاهی در تبیین معقول بودن جهان برای ما محقق می شود. یک عدم تعین در درون خود فقط می توان از طریق رابطه اخلاقی با دیگری به گونه ای ساختاریافته فکر کرد که خودآگاهی نه تفاوت درونی خود را از دست بدهد و نه به رابطه ای از روابط تعیین شده از بیرون تبدیل شود. امر اخلاقی و باید به عنوان پدیده ای در جهان تلقی نمی شود، بلکه از آن عدم تعین خودآگاهی به وجود می آید که از آن فلسفه ایده آلیستی وظیفه اصلی خود را تعیین تعین های قابل درک از جهان قرار داده است. در مفاهیم اخلاقی، سوبژکتیویته بر اساس خودآگاهی eo ipso وضعیت تعهد اخلاقی را به خود می گیرد. در این رابطه اخلاقی، دیگری در یقینی شناخته می‌شود که فقط می‌تواند به خود بدهد، به طوری که این خود تبیین او باقی بماند. بنابراین، خود دیگری در درونی‌ترین بخش‌های سوژه، به عنوان خودآگاهی، در قالب مسئولیت اخلاقی در برابر و برای آزادی دیگری به خود می‌آید. در خودتعیین خودآگاهی که برای هیچ تعین بیرونی قابل دسترسی نیست. بنابراین آگاهی از دیگری را می توان مستقیماً در مرکز فلسفه خودآگاهی کشف کرد: به عنوان اخلاقی که به تنهایی می تواند ساختار خودآگاهی را در هویت و تفاوت آن قابل درک کند.

ترجمه ماشینی : گزارشی جدید از ارتباط ایده های هگل برای جهان امروز، مقابله با «شورش» ضد هگل پس از جنگ G.W.F. هگل به طور گسترده ای به عنوان بزرگترین فیلسوف عصر خود شناخته می شد. از آن زمان، کار او بحث‌هایی را در مورد موضوعات مختلف مانند دین، زیبایی‌شناسی و متافیزیک شکل داده است. ماندگارترین سهم او بینش تاریخ و سیاست بود. در انقلاب‌های جهانی هگل، ریچارد بورک به استدلال‌های اصلی هگل باز می‌گردد و اهمیت واقعی آن‌ها را روشن می‌کند و ارتباط آن‌ها را با جامعه معاصر روشن می‌کند. بورک نشان می دهد که محوریت اندیشه هگل، آناتومی او از جهان مدرن بود. او از یک سو ادعا می کرد که مدرنیته رهایی از انقیاد است، اما از سوی دیگر آن را به عنوان آزادسازی روح تأمل انتقادی می دانست. بورک این مخمصه را در قالب یک سری از انقلاب‌های جهانی بررسی می‌کند که هگل معتقد بود ظهور جامعه مدنی و ظهور دولت مشروطه را آغاز کرده است. بورک اندیشه هگل را با اشاره ای خاص به فلسفه تاریخ او تفسیر می کند و آن را در چارچوب زمان خودش قرار می دهد. او سپس استقبال از اندیشه های سیاسی هگل را عمدتاً در طول قرن بیستم بازگو می کند. بورک در مقابله با شورش پس از جنگ علیه هگل، استدلال می‌کند که تحقیر او توسط فیلسوفان بزرگ، رویکرد ما به تاریخ و سیاست را به طور یکسان ضعیف کرده است. این کتاب با به چالش کشیدن اغماض متفکران برجسته - از هایدگر و پوپر گرفته تا لوی استروس و فوکو - دیدگاه‌های غالب در مورد رابطه بین ایده‌های تاریخی و شرایط کنونی را مورد بازبینی قرار می‌دهد.