جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : تفکر قاره‌ای و پست مدرن، منشأ خشونت را به اشتباه نشات گرفته از متافیزیک غربی تشخیص داده است. علاوه بر این، در به رسمیت شناختن منبع یهودی- مسیحی اخلاق خود - اخلاق توجه به قربانیان - شکست خورده است. در این جلد، دوان آرمیتاژ تلاش می‌کند تا از دریچه نظریه تقلیدی رنه ژیرار به نقد فلسفه قاره‌ای و پست مدرنیسم بپردازد. این نقد عمدتاً متوجه فلسفه‌های نیچه و هایدگر است که هر دو از برجسته‌ترین نمایندگان تفکر قاره‌ای و پست مدرن هستند. آرمیتاژ استدلال می کند که تعامل ژیرار با هایدگر و نیچه به طور اساسی بسیاری از بدیهیات فلسفه کنونی قاره پست مدرن، به ویژه غلبه بر متافیزیک در سطح نظری و تعهدات ضمنی فلسفه قاره ای به (نئو) مارکسیسم در سطح عملی را تغییر می دهد. توجه دقیق به مفاهیم اندیشه فلسفی ژیرار منجر به تغییر پارادایم می شود که شاید ضربه مهلکی به تفکر قاره ای و پست مدرن وارد می کند. آرمیتاژ همچنین استدلال می کند که تفکر ژیرار همان مشکلاتی را که تفکر قاره ای و پست مدرن به دنبال حل آن بود (اما شکست خورد) را حل می کند، یعنی مشکلات خشونت و قربانی شدن، به ویژه در زمینه پیامدهای جنگ جهانی دوم. در نهایت، این جلد نشان می دهد که در قلب تفکر پست مدرن، درهم تنیدگی با امر مقدس خشن نهفته است.

ترجمه ماشینی : در حالی که آثار و ایده‌های نیچه در بسیاری از شاخه‌های فلسفه مرتبط هستند، مضامین رقابت و تعارض بیشتر نادیده گرفته شده‌اند. تضاد و رقابت در فلسفه نیچه این وضعیت را برطرف می‌کند و اهمیت این موضوعات را در سراسر آثار نیچه استدلال می‌کند. این جلد دارای سه خط اصلی تحقیق است: هستی‌شناسی تعارض نیچه. برداشت نیچه از theagon; و فلسفه جنگجوی نیچه. زیر این سه چتر مجموعه ای از مقالات روشنگر و تحریک آمیز است که در میان موضوعات دیگر، درک نیچه از مقاومت را در نظر می گیرد. تعامل او با متفکران کلاسیک در کنار هم عصرانش، از جمله جاکوب بورکهارت. دیدگاه های او در مورد زبان، استعاره و استعاره; و جنگ، شورش و ترور. در کنار هم قرار دادن چنین موضوعاتی، تعارض و رقابت در فلسفه های نیچه به دنبال اصلاح گرایش های یک جانبه در ادبیات موجود به خواندن تحلیل های «سخت» و «نرم» تعارض است. این مجموعه که توسط محققان انگلیسی زبان و سنت‌های اروپایی، در درون و فراتر از فلسفه نوشته شده است، بر کل مشکل تضاد در اندیشه نیچه و ارتباط آن با عملکرد فلسفی و ادبی او تأکید می‌کند. ، مضامین رقابت و تضاد بیشتر نادیده گرفته شده است. تعارض و رقابت در فلسفه نیچه به این وضعیت می پردازد و بر اهمیت این موضوعات در سراسر آثار نیچه استدلال می کند. این جلد دارای سه خط اصلی تحقیق است: هستی‌شناسی تعارض نیچه. برداشت نیچه از theagon; و فلسفه جنگجوی نیچه. زیر این سه چتر مجموعه ای از مقالات روشنگر و تحریک آمیز است که در میان موضوعات دیگر، درک نیچه از مقاومت را در نظر می گیرد. تعامل او با متفکران کلاسیک در کنار هم عصرانش، از جمله جاکوب بورکهارت. دیدگاه های او در مورد زبان، استعاره و استعاره; و جنگ، شورش و ترور. در کنار هم قرار دادن چنین موضوعاتی، تعارض و رقابت در فلسفه های نیچه به دنبال اصلاح گرایش های یک جانبه در ادبیات موجود به خواندن تحلیل های «سخت» و «نرم» تعارض است. این مجموعه که توسط محققان انگلیسی زبان و سنت‌های اروپایی، در درون و فراتر از فلسفه نوشته شده است، بر کل مشکل تضاد در اندیشه نیچه و ارتباط آن با عملکرد فلسفی و ادبی او تأکید می‌کند. ، مضامین رقابت و تضاد بیشتر نادیده گرفته شده است. تعارض و رقابت در فلسفه نیچه به این وضعیت می پردازد و بر اهمیت این موضوعات در سراسر آثار نیچه استدلال می کند. این جلد دارای سه خط اصلی تحقیق است: هستی‌شناسی تعارض نیچه. برداشت نیچه از theagon; و فلسفه جنگجوی نیچه. زیر این سه چتر مجموعه ای از مقالات روشنگر و تحریک آمیز است که در میان موضوعات دیگر، درک نیچه از مقاومت را در نظر می گیرد. تعامل او با متفکران کلاسیک در کنار هم عصرانش، از جمله جاکوب بورکهارت. دیدگاه های او در مورد زبان، استعاره و استعاره; و جنگ، شورش و ترور. در کنار هم قرار دادن چنین موضوعاتی، تعارض و رقابت در فلسفه های نیچه به دنبال اصلاح گرایش های یک جانبه در ادبیات موجود به خواندن تحلیل های «سخت» و «نرم» تعارض است. این مجموعه که توسط محققان انگلیسی زبان و سنت های اروپایی، در درون و فراتر از فلسفه نوشته شده است، بر کل مشکل تضاد در اندیشه نیچه و رابطه آن با عملکرد فلسفی و ادبی او تأکید می کند.

ترجمه ماشینی : توماس اچ. بروجر، گرگ و میش بت‌ها (1888) نیچه را مورد بازبینی قرار می‌دهد و آن را اثری غنی و محرک می‌داند که فلسفه متاخر نیچه، به‌ویژه کار بزرگ ناتمام او، «تجدید ارزش‌گذاری همه ارزش‌ها» را در بر می‌گیرد و خلاصه می‌کند. بروجر با بررسی مضامین و هدف «گرگ و میش بت ها» در رابطه با Hauptwerk نیچه، تأثیر عمیق پروژه ارزش ها را بر ساخت آن نشان می دهد، موضوعی که تقریباً توسط تمام مفسران قبلی نادیده گرفته شده است. این کتاب بیشتر از آنچه نیچه می خواند و همچنین تأثیرات روی او را در زمان نوشتن این متن نشان می دهد و تفسیر جامعی را ارائه می دهد که دانش زبان آلمانی و انگلیسی را بررسی می کند. تحلیل‌های دقیق زیربنای اخلاقی، مذهبی و علمی متن، تفسیر جدیدی را ممکن می‌سازد که ریشه در فلسفه اصلی پروژه دارد و دانش بیشتری در مورد ارزیابی مجدد همه ارزش‌ها و همچنین آخرین اندیشه و موقعیت فلسفی نیچه به دست می‌دهد.

ترجمه ماشینی : نیچه بی شک یکی از اصیل ترین و تأثیرگذارترین متفکران تاریخ فلسفه است. نیچه با ایده هایی مانند فرامرد، اراده به قدرت، عود ابدی و دیدگاه گرایی، ما را به چالش می کشد تا درک کنیم که چگونه جهان را می شناسیم و درک می کنیم، و معنای انسان بودن چیست. علاوه بر این، او در آثار خود نه تنها با فیلسوفان بزرگ قبلی و اندیشه های آنها دست و پنجه نرم می کند، بلکه معنای انجام فلسفه را نیز زیر سوال می برد و باز تعریف می کند. نیچه و فیلسوفان برای اولین بار قصد دارد رابطه نیچه را با مهم ترین اسلاف خود به طور صریح بررسی کند. این مجموعه شامل مقالات بسیاری از دانشمندان برجسته نیچه، از جمله کیت آنسل-پیرسون، دانیل کانوی، تریسی بی استرانگ، گری شاپیرو، بابت بابیچ، مارک اندرسون، و پل اس. لوب است. این نویسندگان عالی در مورد تعامل نیچه با شخصیت هایی مانند افلاطون، ارسطو، کانت، سقراط، هیوم، شوپنهاور، امرسون، روسو و بودا بحث می کنند. هرکسی که به نیچه یا به طور کلی تاریخ فلسفه علاقه مند باشد، در این جلد علاقه زیادی پیدا خواهد کرد.

ترجمه ماشینی : فیلیپ میلز با پیوند دادن شعر و فلسفه زبان، شکاف قاره ای و تحلیلی را با کنار هم قرار دادن نوشته های نیچه و ویتگنشتاین پر می کند. او از طریق یک فلسفه شعر بیان گرایانه استدلال می کند که ما می توانیم برخی از سؤالات اصلی در فلسفه زبان را درک کنیم. میلز تداوم زبان شعر با زبان معمولی را برجسته می کند و تفکر نیچه و ویتگنشتاین را روشن ترین راه برای بسط فلسفه شعر می داند. این مطالعه با ردیابی سنت اکسپرسیویستی فلسفه زبان، ریشه های آن را در رمانتیسیسم آلمانی دقیقاً در آثار اکسپرسیویست های معاصری مانند هاو پرایس و رابرت براندوم قرار می دهد. در جایی که درک شعر با ابزارهای سنتی فلسفی مورد استفاده زیبایی‌شناسان دشوار بوده است، «فلسفه شاعرانه زبان» در تقاطع بین فلسفه هنر و زبان عمل می‌کند و فلسفه جدیدی از شعر را با ظرفیت‌های گسترده پیشنهاد می‌کند.

ترجمه ماشینی : آنتونی کی. جنسن با تفسیری از نیچه «در مورد کاربردها و مضرات تاریخ برای زندگی» نشان می دهد که دومین «مراقبه نابهنگام» نیچه واقعا چقدر «به موقع» است. این مطالعه جامع و روشنگر، طیف وسیعی از افکار پیشین نیچه در مورد تاریخ را زمینه سازی و تحلیل می کند: غایت شناسی، گونه شناسی، روان شناسی، حافظه، زبان شناسی کلاسیک، هگلیسم، و نقش تاریخ نگاری در فرهنگ مدرن. درباره کاربردها و مضرات تاریخ برای زندگی نیز اثری «به‌موقع» نشان داده می‌شود، تا آنجا که تعدادی از مهم‌ترین تأثیرات نیچه و جهت‌گیری‌های موضوعی آن زمان را به هم می‌پیوندد: فرهنگ باستان، علم، معرفت‌شناسی و اندیشه. شوپنهاور و بورکهارت. جنسن به جای اینکه آن را صرفاً به عنوان یک اثر «اولیه» رد کند، نشان می دهد که چگونه متن در دیدگاه گرایی بعدی نیچه، نظریه ذهنیت او و عود ابدی طنین انداز می شود. و با استفاده از تجزیه و تحلیل دقیق فیلولوژیکی تاریخ ترکیب متن، جنسن در موقعیتی است که به طور کامل استدلال های نیچه را در زمینه های مناسب آنها توضیح دهد و ارزیابی کند. به این ترتیب، تفسیر جنسن باید دومین «مراقبه نابهنگام» نیچه را به جایگاه برجسته‌ای در میان فلسفه‌های تاریخ قرن نوزدهم بازگرداند.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی نقش شوخ طبعی در زندگی خوب می پردازد، به ویژه آن گونه که سه روشنفکر برجسته فرانسوی که تحت تأثیر اندیشه نیچه قرار گرفته اند: ژرژ باتای، ژیل دلوز و کلمان روزه مورد بحث قرار گرفته است. لیدیا امیر با بحث در مورد استقبال نیچه در فرانسه شروع می کند و توضیح می دهد که چرا و چگونه او در آکادمی فرانسه به عنوان "فیلسوف خنده" شناخته شد. هر یک از سه فصل بعدی بر اهمیت شوخ طبعی و خنده در زندگی خوب که توسط باتای، دلوز و روزت حمایت می شود، تمرکز دارد. این فصل ها همچنین به بررسی رابطه پیچیده بین کمیک و تراژیک و طنز و خنده تا کنایه، طنز و تمسخر می پردازند. میراث فلسفه خنده نیچه سهم ارزشمندی در کار تفسیری اخیر انجام شده در مورد باتای و دلوز دارد و مقدمه بیشتری را با روست نسبتاً ناشناخته ارائه می دهد. این کتاب فلسفه های این سه متفکر، ارتباط آنها با نیچه، و در مجموع، نقش مهمی را که طنز در فلسفه ایفا می کند، روشن می کند.

ترجمه ماشینی : فیلسوفان تقریباً همیشه موضوع تجدید نظر را به حاشیه رشته خود واگذار کرده اند، اگر اصلاً در مورد آن فکر کرده باشند. این کتاب مدعی است که اعمال بازنگری در پروژه فلسفی محوری و ضروری هستند و فلسفه باید اساساً به عنوان تمرین بازخوانی و بازنویسی تفسیر شود. این کتاب عمدتاً بر تفسیر بسیار تأثیرگذار هایدگر از نیچه متمرکز است، که در سخنرانی‌های دهه‌های 1930 و 1940 انجام شد و در سال 1961 منتشر شد. نویسنده از نزدیک ابزارهای بلاغی را تجزیه و تحلیل می‌کند که توسط هایدگر تفکر نیچه را در یک تاریخ گسترده‌تر از متافیزیک خود قرار می‌دهد. تفسیر مجدد خود به عنوان قرائت «درست» آن تاریخ است. نویسنده استدلال می‌کند که پروژه تجدیدنظرطلبانه هایدگر، متن فلسفی را به‌عنوان پارالیپسیس بازنویسی می‌کند، نوع خاصی از بیان کنایه‌آمیز که وقتی «به‌درستی» توسط بازخوان‌کننده فلسفی دریافت شود، آنچه را که متن نگفته و نمی‌توانست بیان کند، بیان می‌کند. مطالعه چنین تجدیدنظرطلبی پارالیپتیکی در چارچوب قانون فلسفی، راه جدیدی برای درک تاریخمندی اساسی متن فلسفی ارائه می‌دهد، متنی که به‌طور انتقادی از تاریخ تفسیرهای آینده‌اش قابل تشخیص نیست. فلسفه خود بازنگری است، یک عمل بازخوانی عمیقاً تاریخ‌گرایانه، تصاحب مداوم گذشته متنی نامناسب خود. این کتاب علاوه بر اینکه اولین مطالعه منتشر شده از تفسیر هایدگر از نیچه است، آثار هانس رابرت یاوس، هارولد بلوم و دیگر منتقدان تجدیدنظر را نیز بررسی می‌کند. به ویژه، مقالات اولیه رالف والدو امرسون در مورد تاریخ، که هم با تحلیل هایدگر از متافیزیک خوانده می شود و هم علیه آن، نشان می دهد که چرا مداخله تاریخی حاصل از خوانش تجدیدنظرطلبانه نه تنها یک تغییر رسمی و موضوعی گذشته است، بلکه یک اجبار بلاغی بر تفسیر آینده است. گرایش ها هیچ خواننده فلسفی صرفاً کاربر یا قربانی روش‌های تجدیدنظرطلب نیست: در بازخوانی گذشته‌های فلسفی، خواننده همان مکانیسمی است که به وسیله آن چنین گرایش‌های تفسیری برای اولین بار به مشکلات یا افکار درون کانون فلسفی تبدیل می‌شوند.