جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فیلیپ میلز با پیوند دادن شعر و فلسفه زبان، شکاف قاره ای و تحلیلی را با کنار هم قرار دادن نوشته های نیچه و ویتگنشتاین پر می کند. او از طریق یک فلسفه شعر بیان گرایانه استدلال می کند که ما می توانیم برخی از سؤالات اصلی در فلسفه زبان را درک کنیم. میلز تداوم زبان شعر با زبان معمولی را برجسته می کند و تفکر نیچه و ویتگنشتاین را روشن ترین راه برای بسط فلسفه شعر می داند. این مطالعه با ردیابی سنت اکسپرسیویستی فلسفه زبان، ریشه های آن را در رمانتیسیسم آلمانی دقیقاً در آثار اکسپرسیویست های معاصری مانند هاو پرایس و رابرت براندوم قرار می دهد. در جایی که درک شعر با ابزارهای سنتی فلسفی مورد استفاده زیبایی‌شناسان دشوار بوده است، «فلسفه شاعرانه زبان» در تقاطع بین فلسفه هنر و زبان عمل می‌کند و فلسفه جدیدی از شعر را با ظرفیت‌های گسترده پیشنهاد می‌کند.

ترجمه ماشینی : این مقدمه مهم جدید برای آثار فلسفی نیچه، چارچوبی عالی برای درک دغدغه های اصلی نوشته های فلسفی و فرهنگی او در اختیار خوانندگان قرار می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های نیچه تأثیر عمیقی بر فلسفه اروپایی داشته است و چرا در سال‌های اخیر، نیچه‌شناسی به میدان نبرد بین سنت‌های تحلیلی و قاره‌ای بر سر روش فلسفی تبدیل شده است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. در بخش اول، نویسنده به بحث از اخلاق، دین و نیهیلیسم می پردازد تا نشان دهد چرا نیچه برخی مولفه ها را رد می کند. ادامه مطلب... چکیده: این مقدمه مهم جدید برای آثار فلسفی نیچه، چارچوبی عالی برای درک دغدغه های اصلی نوشته های فلسفی و فرهنگی او در اختیار خوانندگان قرار می دهد. این نشان می‌دهد که چگونه ایده‌های نیچه تأثیر عمیقی بر فلسفه اروپایی داشته است و چرا در سال‌های اخیر، نیچه‌شناسی به میدان نبرد بین سنت‌های تحلیلی و قاره‌ای بر سر روش فلسفی تبدیل شده است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. در بخش اول، نویسنده به بحث از اخلاق، دین و نیهیلیسم می پردازد تا نشان دهد چرا نیچه برخی مولفه ها را رد می کند.

ترجمه ماشینی : ونسا فریرکز تجزیه و تحلیل می کند که چگونه بودریار کتاب نیچه درباره تبارشناسی اخلاقیات را دوباره به فعلیت می رساند و بررسی می کند که چگونه مضامین و رویکردهای بودریار در جامعه مصرف کننده، شبیه سازی ها و شبیه سازی ها و تبادل نمادین و مرگ با نیچه درباره تبارشناسی اخلاقیات طنین انداز می شود. این کتاب شکافی را در ادبیات محدود موجود در رابطه بین اندیشه بودریار با اندیشه نیچه و هایدگر پر می کند. بودریار با نیچه و هایدگر: یک تحلیل متضاد خواندنی ضروری برای دانشجویان و محققان فلسفه قاره ای، جامعه شناسی و نظریه فرهنگی است.

ترجمه ماشینی : نیچه هایدگر: مدرنیته اروپایی و فلسفه آینده بررسی دو شخصیت کلیدی در تاریخ فلسفه را ارائه می دهد. از طریق تفسیر متنی از خوانش مارتین هایدگر از فردریش نیچه، توجه مجددی به مسئله هستی شناسی در تاریخ تفکر غربی جلب می شود. این بحث در چارچوب یک دوره گذار دورانی در فرهنگ اروپایی است که به تعبیر هایدگر از نیچه در روند «تحقق» است. این کتاب منابع این رویداد دگرگون‌کننده را با تأکید ویژه بر تقابل میان غلبه مدرن بین‌ذهنی دکارتی و شیوه‌ای از تفکر که در انسان‌شناسی فلسفی فرهنگ کلاسیک یونان ساکن است، بررسی می‌کند. این کتاب در سنت افلاطونی-ارسطویی مطالعه زندگی ذهن از دیدگاه‌های معماری شرکت می‌کند و اهمیت نسبی کلیدی «بینش» فلسفی را در کنار صدای وجدان برجسته می‌کند. با این روح، کتاب به بررسی رویارویی هایدگر و نیچه در حد فاصل هرمنوتیک و ملاحظات درمانی فلسفه می پردازد.

ترجمه ماشینی : در نیچه و ذن: غلبه بر خود بدون خود، آندره ون در براک نیچه را در گفتگو با چهار نماینده سنت ذن بودایی قرار می دهد: ناگارجونا (حدود 150-250)، لینجی (متوفی 860)، دوگن (1200-1200) 1253)، و نیشیتانی (1900-1990). با این کار، او اندیشه نیچه را به عنوان فلسفه ای برای غلبه بر خود مستمر آشکار می کند، که در آن حتی بر مفهوم «خود» نیز غلبه شده است. ون در براک با تجزیه و تحلیل رابطه نیچه با بودیسم و موقعیت به عنوان یک متفکر فرافرهنگی شروع می کند، تحقیقاتی را که تا به امروز در مورد نیچه و ذن انجام می شود را یادآوری می کند و استدلال اساسی این مطالعه را بیان می کند. او با بررسی شیوه های غلبه بر خود در نیچه و ذن، به مقایسه شک افراطی نیچه با ناگارجونا و مقایسه رویکرد نیچه به حقیقت با رویکرد لینجی ادامه می دهد. روش های نیچه برای غلبه بر خود با زازن دوگن یا تمرین مراقبه نشسته و تصور دوگن از فراموش کردن خود مقایسه می شود. این مقایسه ها و موارد دیگر باعث ایجاد واندر می شود..

ترجمه ماشینی : این کتاب تزهای پایانی هنر هگل، نیچه و دانتو را بررسی می کند. ادعای پایان هنر اغلب با پایان استاندارد خاصی از سلیقه یا مهارت همراه است. با این حال، در یک سطح عمیق تر، به دگرگونی در نحوه درک فلسفی ما از رابطه خود با "جهان" مربوط می شود. هگل، نیچه و دانتو هر کدام از نظر فلسفی برای غلبه بر دوگانه انگاری دکارتی تلاش می کنند و خطوط سنتی بین ذهن و ماده را دوباره ترسیم می کنند. هگل غلبه بر ماده را در ایده آل می بیند، نیچه دو جهان را در یک سطح می کند و دانتو جهان را به ماده بازنمایی و غیر بازنمایی تقسیم می کند. این تلاش‌ها برای غلبه بر دوگانگی، مفاهیمی از خود را ضروری می‌سازد که به‌طور چشمگیری با گزارش‌های سنتی متفاوت است. مرزهای دوباره ترسیم شده نشان می دهد که هنر و فلسفه جنبه های اساسی اما متفاوت وجود انسان را درک می کنند. با این حال، هیچ یک از این دو دیدگاه به طور کامل دوگانگی را درک نمی کنند. ظهور پایان هنر زمانی رخ می‌دهد که به یک جنبه اولویت داده شود: برای هگل و دانتو، این عینک ذات‌گرایانه فلسفه است، و در مورد نیچه، قدرت دگرگون‌کننده خلاقیت هنری. بنابراین، این کتاب بیان می‌کند که اگر نظریه‌ای درباره هنر، عملکرد درونی آفرینش هنری را به همه اشکال تاریخی هنر پیوند دهد، از ادعای پایان هنر اجتناب می‌شود.

ترجمه ماشینی : در نیچه و دیگر بوداها، نویسنده جیسون ام. ویرث، متفکران بودایی عمده آسیای شرقی را از طریق مجموعه ای از تمرینات به گفت و گوی ریشه ای با فیلسوفان کلیدی قاره می کشاند که آنچه را که به طور سنتی فلسفه تطبیقی یا بین فرهنگی نامیده می شود، دنبال می کند، زیرا او در مورد آنچه چنین تمرین هایی را ممکن و قابل فهم می کند تأمل می کند. پرسش‌های اولیه‌ای که او می‌پرسد این است: چگونه این تعامل و رویارویی خاص آنچه را که گاهی فلسفه تطبیقی یا بین‌فرهنگی نامیده می‌شود به چالش می‌کشد و رادیکال می‌کند؟ این وظیفه چگونه منظور از فلسفه را بازنگری می کند؟ رویارویی هایی که ویرث بین دوگن، هاکوین، لینجی، شینران، نیچه و دلوز برپا می کند از خوانندگان می خواهد که درباره ماهیت فلسفه به طور عام و فلسفه تطبیقی به طور خاص، بیشتر فلسفی و جهانی فکر کنند. او فضای فکری جدید و چالش برانگیزی را در و بین لبه های برش فلسفه غرب قاره و تمرین بودایی شرق آسیا باز می کند.

ترجمه ماشینی : فلسفه تعلیم و تربیت نیچه نشان می دهد که فلسفه نیچه اهمیت قابل توجهی برای تئوری و عملکرد معاصر تعلیم و تربیت دارد، و استدلال می کند که برخی از مهم ترین ایده های نیچه توسط مترجمان قبلی اشتباه درک شده است. این کتاب در ارائه بازتفسیرهای بدیع از نظریه اخلاقی نیچه، فلسفه سیاسی و انسان‌شناسی فلسفی و ترسیم راه‌های مشخصی که از طریق آن این ایده‌ها می‌توانند آموزش و یادگیری در مکاتب دموکراتیک مدرن را غنی‌تر کنند، خود را از آثار قبلی متمایز می‌کند. نیچه. این یکی از اولین تعاملات گسترده با فلسفه نیچه است که تلاش می کند میراث واقعی او را برای آموزش دموکراتیک مشخص کند. این کتاب در ارتباط با ادبیات ثانویه گسترده در مورد فلسفه نیچه و مفاهیم آموزشی بینش فلسفی او، کمک منحصر به فردی به فلسفه تعلیم و تربیت و دانش نیچه می کند. علاوه بر این، توسعه چهار رویکرد آموزشی مشخص از ایده‌های آموزشی نیچه، این کتاب را به یک راهنمای بالقوه مفید برای رویارویی با چالش‌های عملی آموزش معاصر تبدیل می‌کند. این کتاب برای نیچه‌پژوهان، پژوهشگران فلسفه تعلیم و تربیت و دانشجویانی که در حال مطالعه مبانی آموزشی هستند بسیار مورد توجه قرار خواهد گرفت. درباره نویسنده مارک ای. جوناس دانشیار آموزش و استادیار فلسفه در کالج ویتون در ایلینوی است. داگلاس دبلیو. یاکک پژوهشگر و مدرس دانشکده آموزش لایب‌نیتس و مؤسسه آموزش ویژه در دانشکده فلسفه در دانشگاه لایب‌نیتس هانوفر آلمان است.