جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

گاو در فرهنگ هند و اروپایی اهمیت بسیار داشته و مرکز ثقل شئون گوناگون زندگی به شمار می آمده است. در زبان هند و اروپایی، ترکیبات متعددی برگرفته از واژه گاو *gWou برای نام گذاری افراد خانواده به کار می رفت. اوقات روز به «آغاز چرای گاوها»، «یوغ نهادن» بر آنها و «از یوغ رها کردن» آنها تقسیم می شد. حتی واحد اندازه گیری چاله های آب بر اساس رد سم گاو بود.فراوانی تعبیرهای مجازی که با واژه «گاو» ساخته شده در ریگ ودا چشمگیر است. در آن، ستاره ها چوپانان گله اند؛ گاو پرتو بامدادی و ابر بارانی است؛ آسمان و زمین نیز گاهی به شکل گاو نر و ماده نشان داده می شوند که خورشید از آنها عصاره درخشان می دوشد (→WEST 2007, pp. 184-185). ردپای این باورها در اوستا و متون فارسی میانه پیداست و، در آنها، توصیف گاو یکتا آفریده و گوشورون (روان گاو) یا تبارنامه فریدون شان گاو را نشان می دهند.در شاهنامه از گاوی در نقش دایه فریدون سخن رفته که فریدون، دور از مادر و پدر، در کوه دماوند، با شیر او پرورانده می شود. ویژگی این گاو رنگین بودن آن است که شاهنامه، برخلاف دیگر منابع عصر اسلامی، به روشنی بر آن انگشت می گذارد. این تصویر دلچسب از گاو به عنوان دایه، که در افسانه های پریان نیز آشناست، چه خاستگاهی دارد؟

شعر زهد فارسی از آغاز در سه محور فکری اخلاق و شریعت و طریقت جلوه گر شده است. هم شعر زهد و هم تعاریف گوناگونی که از زهد ارایه شده است پیوند آیین های دیگر با زهد اسلامی و نفوذ آنها را در زهدیات نمودار می سازد. با این حال به نظر می رسد که زهد اسلامی مبتنی است بر قرآن، حدیث، و سیره رسول اکرم صلی اله علیه و آله و سلم و صحابه و خلفا.زهد تعاریف متعددی دارد:‌ گاهی، به اعتبار کف نفس، عین ورع شمرده شده و به جای آن به کار رفته با این تفاوت که در زهد از توجه به امور دنیوی و در ورع از گناهان پرهیز می شود. به عبارت روشن تر، اهتمام در دو جهت زهد نامیده می شود: روی گردانی از دنیا برای به دست آوردن آسایش عقبی؛ بسنده کردن به ناچیزترین بهره از حلال برای جلب خشنودی الهی.هدف زهد زدودن بدی ها و کژی ها از نفس و پرورش درون از طریق مجاهدات خاص است. زهد، در عین آنکه از مراحل تصوف است، به دلیل تاثیری که در تمرکز قوای نفسانی برای نیل به اهداف روحانی دارد، به طور عام در عرصه های اخلاقی جایگاه شاخصی یافته است. من باب مثال، در رساله «فتوت» سلمی (وفات: (412، آنجا که سخن از آداب آیین فتیان است، مطالبی مشابه روش زهد یا نزدیک به آن آمده است. (سلمی 2، ج 2 ، ص (209

واژه نامه مکتب فارسی (هوی هوی گوآن یی یو) مجموعه واژه نامه های چینی به فارسی است که در دوران سلطنت دو سلسله یوآن و مینگ برای آموزش زبان فارسی در چین تدوین شده است. نسخه های موجود این مجموعه محفوظ در کتابخانه های جهان از دو نوع سی یی گوآن (یونگ له) و هوی تونگ گوآن است.نسخه های سی یی گوآن در دوران سلسله مینگ به تحریر درآمده اند. این نسخه ها شامل واژه نامه با 1010 واژه، ضمیمه واژه نامه، و 26 ارسال نامه اند. واژه نامه، بر اساس موضوع، به 18 باب تقسیم بندی شده و، در هر مدخل آن، اصل فارسی، برگردان فارسی به خط چینی، و معنی به زبان چینی آمده است. ارسال نامه دارای متن چینی و ترجمه فارسی آن است.نسخه های هوی تونگ گوآن احتمالا در دوران سلسله یوآن تدوین شده است. در این نسخه ها فقط واژه نامه با 674 واژه درج شده است. واژه نامه، بر اساس موضوع، به 17 باب تقسیم بندی شده و، در هر مدخل آن، واژه چینی و معادل فارسی آن با خط چینی آمده است. شناسایی اصل فارسی بعضی واژه ها چندان آسان نیست. 371 واژه از 674 واژه مندرج در این نسخه ها با واژه هایی که در نسخه های سی یی گوآن آمده اند مشترک است. بنابراین، هوی هوی گوآن یی یو مجموعا شامل 1313 واژه و 26 ارسال نامه است.