جدال نیچه با عقل | کتابخانه مجازی الفبا

جدال نیچه با عقل | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
...جستجوی هوشمند
جدال نیچه با عقل
کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
فارسی
کتاب الکترونیکی
میانگین امتیازات:
امتیاز شما :
تعداد امتیازات :
0
جدال نیچه با عقل
ویرایش اثر
مقطع تحصیلی رساله تحصیلی:
کارشناسی ارشد
رشته تحصیلی:
الهیات و معارف اسلامی - فلسفه
محل تحصیل رساله تحصیلی:
دانشگاه فردوسی مشهد، دانشکده الهیات و معارف اسلامی شهید مطهری
تاریخ دفاع:
1404
چکیده :
رویکرد نقادانه‌ی نیچه(یا نیچه‌ای) نسبت به عقل چگونه‌است؟ عقل و عقلانیت، تا قرون متمادی یگانه روش، یا اصلی‌ترین روش فلسفه شمرده می‌شده است. حال در این میان فلاسفه‌ای بوده‌اند که بیشترین نقد را نسبت به عقل داشته‌اند. فریدریش ویلهم نیچه(1900-1844) از جمله‌ فلاسفه‌ای است که نقد‌هایی را نسبت به عقل وارد کرده‌است. همان‌طور که خودش بیان می‌کند، فلسفه‌ی غربی، بر اساس ایمانی‌ گستاخانه به عقل شکل گرفته‌است.(ر.ک به نیچه، 1377، ص350، پاره‌ی 359) بنابراین نقد وی نسبت به عقل، هم‌پای نقد وی نسبت به تمامی دستگاه‌های فلسفی گذشته‌ است. نیچه آمده‌است تا فلسفه‌ای نو برپا کند. بنابراین نیچه در مقام یک نقاد تمام‌عیار عقل قرار‌دارد. عقلی که ادعا دارد که فلسفه را خودش به تنهایی پرورانده، بال و پر داده و پرواز آموخته‌است. حال نیچه به دنبال آن است تا بیان دارد که این فلاسفه،‌ با وجود تمام ادعای عقل‌گرایی خویش، در ورطه‌ی فلسفه‌ورزی، از عقل صرف بهره‌ای نداشته‌اند و عموما درگیر نگاه محدود( و انسانی خویش) به مسائل بوده‌اند. عقل صرف یا محض، کودکی ناقص‌الخلقه است که هیچ‌گاه نزیسته‌است. آن چنان که خودش می‌گوید، وی از جنگ‌آوران است.(ر.ک به نیچه، 1387، ص59) چنین جنگ‌آوری که برادران جنگی خویش را به پیکار دعوت می‌کند،(ر.ک به همو) چه جایگاهی برای عقل در چنین جنگی در نظر گرفته‌است؟ اگر فلسفه‌ی وی را نوعی قانون‌گذاری تلقی کنیم، چنان که خودش فلسفه‌ی راستین را چنین می‌داند،(ر.ک به نیچه، 1375، ص179-177، پاره‌ی 211) حال حکم این قانون‌گذار در مورد عقل چیست؟ این پرسش‌هایی که بیان شد، به محور اول این تحقیق اشاره دارند. پرسش دیگر از درون همین پرسش سر بر‌می‌آورد. توضیح آنکه، فردریش نیچه، با آن که پایش را در قرن بیستم نگذاشت، اما پیش‌بینی‌هایش درباره‌ی این عصر درست از آب درآمد. چنان که خودش می‌گوید، گفته‌هایش تا عصر خویش، هنوز به آدمیان نرسیده‌است.(ر.ک به نیچه، 1387، ص 162) طنین وی نه تنها پایه‌های قرن پس از وی را به صدا درآورد، بلکه هنوز هم آوایش در گوش مردمان این عصر به گوش می‌رسد. تأثیر نیچه بر روی فلاسفه‌ی قاره‌ای این عصر بر کسی پوشیده نیست. حال باید دید که نقد‌هایی که نیچه به عقل وارد نموده‌است، در کدام یک از این متفکران تکرار شده‌است و ایشان چگونه نیچه و عقل‌گریزی وی را درک‌ کرده‌اند؟ وی نه تنها جنگ در برابر عقل را رهبری می‌کند، بلکه باید دریافت که برادران جنگی وی در این پیکار کدام‌اند؟ این جدال نیچه‌ای با عقل که در این دوران طنین افکنده‌است،‌ چگونه در امثال هایدگر، فوکو، دریدا و ... خودش را مجددا بازآفرینی می‌کند؟ فلاسفه‌ی پست‌مدرن از نیچه چگونه برای نقد عقل مدرن استفاده می‌کنند؟
منابع دیجیتالی مرتبط :
فهرست منابع
متکلمان و سایر شخصیت ها :
فریدریش نیچه , جهانگیر مسعودی
نویسنده :
حامد موسوی اصفهانی؛ استاد راهنما: جهانگیر مسعودی
زبان :
فارسی
منبع اصلی :
https://ganj.irandoc.ac.ir/#/articles/dc235d1a288177059b64602e192796b8
جنس منبع:
متن
پایگاه :
پ:پایگاه پایان نامه
یادداشت :
کلیدواژه فارسی: عقل، عقل گرایی، عقل گریز، عقل ستیز، نیچه، نقد عقل، چشم اندازگرایی
نوع منبع :
رساله تحصیلی
مشخصات کامل اثر
منابع مرتبط :
ثبت نظر
ارسال