مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: فرهنگ‌های باستانی، مانند فرهنگ عبرانیان، معمولاً خرد را با سال‌های پیشرفته مرتبط می‌دانستند. در کتاب الهیات کتاب مقدس ژراساپینس، نویسنده اعتبار این همبستگی را از طریق رویکردی التقاطی - از جمله روش‌های معنایی زبانی، سنتی- تاریخی، و اجتماعی- انسان‌شناختی - به متون مربوط به کتاب مقدس و خارج از کتاب مقدس بررسی می‌کند. در هر دوره از زندگی اسرائیل باستان - یعنی در اسرائیل قبل از سلطنت، سلطنت و بعد از سلطنت - تغییرات قابل توجهی در برآورد ژراساپینس (یا «خرد پیری») وجود دارد. در سراسر این مطالعه، تشابهات میان فرهنگی مناسبی از فرهنگ همسایگان اسرائیل باستان و جوامع مدرن، مانند قبیله یوروبای غرب آفریقا، ترسیم شده است. نتایج کلی دو بعدی هستند. از یک سو، عناصر معنایی گراساپی وجود دارد، مانند گریزان بودن «حکمت» و سیالیت ملایم «پیری». هر دو اصطلاح قرابت متنی قوی با حداقل استثنا دارند. بنابراین، انتساب خرد به پیری در کتاب مقدس عبری (عهد عتیق) مشهود است، اما مطلق نیست. از سوی دیگر، ژراساپینس عمدتاً به‌عنوان آموزشی، از طریق دستورالعمل‌ها و توصیه‌های مستقیم و غیرمستقیم سالمندان به تصویر کشیده می‌شود که میراث‌های عاقلانه ترس از یهوه را پرورش می‌دهد. به طور کلی، گرایش‌های اجتماعی-انسان‌محور گراساپینس (یعنی ساختن سالمندی مجموعه‌ای از حکمت) توسط حکم‌های الهیاتی تئوساپینس (حکمت یهویی) بررسی می‌شود. بنابراین در انجیل عبری ترس از یهوه نیز سرآغاز پیری و خردمندی است.

ترجمه ماشینی: راشل آدلر اثری پیشگام در مورد معنای "تولید" سنت یهودی نوشته است، یعنی اینکه چگونه گنجاندن کامل زنان می تواند و باید درک و عمل ما را از قوانین، دعا، تمایلات جنسی و ازدواج یهودی تغییر دهد. ایجاد یهودیت هم جریان اصلی یهودیت و هم عقاید فمینیستی را به چالش می کشد و در سراسر جنبش ها و همچنین با الهیدانان و فمینیست های مسیحی صحبت می کند. این یک الهیات و اخلاقیات برای یهودیت ارائه می کند که مردان و زنان با هم به عنوان یکسان بازآفرینی و تجدید می کنند. آدلر تأثیر جنسیت و تمایلات جنسی را بر متون کلاسیک یهودیت ارزیابی می کند. او این ارزیابی را در مورد سه حوزه اصلی اندیشه و عمل یهود به ارمغان می آورد. قانون، عبادت، و اخلاق جنسی و رابطه

ترجمه ماشینی: گوی: دیگران اسرائیل و تولد غیریهودی توسعه اصطلاح و مقوله گوی را از کتاب مقدس تا ادبیات خاخام دنبال می کند. Adi Ophir و Ishay Rosen-Zvi نشان می‌دهند که مقوله گوی خیلی دیرتر از آنچه محققان تصور می‌کنند متولد شد. در واقع نه قبل از قرن اول پس از میلاد. آنها توضیح می دهند که مفهوم انتزاعی غیر یهودی برای اولین بار در نامه های پولس ظاهر شد. با این حال، تنها در ادبیات خاخامی بود که این مقوله به مرکز ساختاری پایدار و طولانی تبدیل شد که شامل خدا، هلاخا، تاریخ و نجات بود. نویسندگان این را روایت می کنند توسعه از طریق تجزیه و تحلیل زمانی متون مختلف کتاب مقدس و پس از کتاب مقدس (از جمله طومارهای دریای مرده، عهد جدید و پاتریستیک های اولیه، میشنا، و میدراش خاخامی) و تحلیل های همزمان چندین ساختار گفتمانی. نگاهی به برخی از نمونه های گوی در فرهنگ معاصر یهودی در اسرائیل و ایالات متحده، این مطالعه با بررسی انعطاف‌پذیری خارق‌العاده تقسیم‌بندی یهودی/غی به پایان می‌رسد و می‌پرسد که یهودیت بدون غیرتی به عنوان تضاد دوتایی آن چگونه به نظر می‌رسد.

ترجمه ماشینی: بررسی ساختار ادبی و چالش بلاغی که باعث تولید کتاب آموس شد. مولر استدلال می کند که این کتاب بحث بین آموس و مخاطبان قرن هشتم او را به تصویر می کشد و ارائه می دهد. هنگامی که در پرتو سقوط اسرائیل خوانده می شود، ارائه عاموس در تلاش (و شکست) برای متقاعد کردن هم عصران خود در مورد مجازات قریب الوقوع الهی به عنوان یک هشدار قوی برای خوانندگان یهودی بعدی عمل می کند.

ترجمه ماشینی: این اثر جدول زمانی معاد شناسی را که موجب دادخواست چند زبانی آنتورپ و انگیزه کابالیستی مسیحی محققانی بود که روی متن کار می کردند، آشکار می کند. این سنت سپس به نسخه 1584 پاریس از عهد جدید سریانی می رسد.

ترجمه ماشینی: Grand Rapids، MI: Christian Classics Ethereal Library. (Год издания не указан). جان کالوین (1509–1564) یک الهی‌دان و کشیش با نفوذ در دوران اصلاحات پروتستانی بود. او یکی از چهره های اصلی در توسعه سیستم الهیات مسیحی بود که بعدها کالوینیسم نام گرفت. در این کتاب، جان کالوین تفسیری جذاب درباره سه پیامبر صغیر در عهد عتیق ارائه می‌کند: یوئل، عاموس و عبدیا. کالوین تفسیر خود را بر هر کتاب با مقدمه ای کوتاه آغاز می کند. او هنگام اظهار نظر درباره یک کتاب، اغلب ترجمه های خود را از یک قطعه ارائه می دهد و ظرافت ها و ظرافت های ترجمه خود را توضیح می دهد. برخورد او با متن، بینش شبانی مشتاق او را آشکار می کند. و مانند همیشه، او با دیگر متکلمان، مفسران، و بخشهایی از کتاب مقدس هنگام تفسیر یک قطعه خاص تعامل دارد. پس از چند صد سال، تفسیر کالوین بر جوئل، آموس و عبدیا، تفسیری آموزنده و جالب برای چندین کتاب عهد عتیق باقی مانده است.

ترجمه ماشینی: پس از بحث مقدماتی در مورد روش و مسائل مهم مهم مطرح شده توسط کتاب جوئل، پرینسلو به نوبه خود از طریق هر حومه پیشگویی کار می کند. او به‌ویژه به ساختار، ژانر و نقوش سنتی علاقه‌مند است و معتقد است که سرنخ‌های لازم برای تثبیت الهیات کتاب را ارائه می‌دهند. در گفتگو با H.W.Wolff، او پیشنهاد می‌کند که بحث کار از یک بخش به بخش دیگر توسعه می‌یابد، «هر کدام یک Steigerung را بر پیشرو خود ارائه می‌کنند». اگرچه اساساً نگران این کتاب است که در حال حاضر وجود دارد، او همچنین به شدت برای وحدت اصلی اساسی آن استدلال می کند، و به ویژه تمایلی به افراط در حدس و گمان های متنی ندارد. نتیجه‌گیری‌های الهیاتی که از این همه تلاش به دست می‌آیند، به‌ویژه بدیع یا غیرمنتظره نیستند، و ارزش اصلی کتاب را در جای دیگری می‌توان یافت: اگرچه خود یک تفسیر نیست، اما به‌طور روشمند تمام مقدمات انتقادی را انجام می‌دهد که یک تفسیر باید بر آن استوار باشد