جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تثلیث خدا، انسان و عالم در نگاه هستی‌شناختی عرفان اسلامی بر اساس لب لباب آموزه‌های این مکتب یعنی وحدت وجود، ویژگی‌های منحصر بفردی را شامل می‌شود که قابل تأمل است؛ مثلاً در فرآیند تجلی انسان به عنوان عالم صغیر و عالم به عنوان انسان کبیر، ظهورات اجمالی و تفصیلی خدا محسوب می‌شوند که همین، حکایت از نوعی تشابه حداقل ابتدایی در تثلیث فوق الذکر را دارد. حال این مسئله در آموزه‌های ابن‌عربی و برخی شارحینش به طور جدی‌تر و با روشمندی قابل تأملی به عنوان یکی از اصول اساسی عرفان ابن عربی به چشم می‌خورد، به ویژه با محور قرار دادن انسان، به عنوان کون جامع حق و خلق، مسئله فوق از انسجام خاصی برخوردار می‌شود که از این منظر، مقایسه ابعاد وجودی انسان با سایر طبقات هستی اعم از صقع ربوبی و عوالم خلقی، تناظر جالب توجهی را پیش رویمان می‌نهد که، علاوه بر اینکه رهیافتی خواهد بود بر انسان‌ شناسی و جهان ‌شناسی عرفانی، جنبه زیبایی ‌شناختی آن نیز قابل چشم پوشی نیست. شایان ذکر است بیان آراء حضرت امام نیز به عنوان یکی از صاحب نظران عرفان اسلامی ازجنبه‌های اصلی این پایان‌نامه است.