جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چارلز تیلور جایگاه ویژه‌ای در میان فلاسفۀ معاصر دارد. دغدغۀ او، هویّت انسان مدرن و فقدان معنا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ست. تیلور فلسفۀ اخلاق مدرن را واجد ارزش‌های قوی برای هویّت انسان نمی‌داند. به عقیدة او، در دورۀ مدرن، دیدگاه طبیعت‌گرایانه حاکم شده است و از بین رفتن معنا در زندگی بشر، محصول آن است؛ فردگرایی و عقل ابزاری هم، از تبعات چنین دیدگاهی است. تیلور با بررسی سیری تاریخی، بر آن است فردگرایی، آرمان اصالت را شکل می‌دهد و به نسبی‌گرایی می‌انجامد. به زعم او، هویّت شخص، همان فهم اوست از اینکه کیست و خصوصیّاتی است که از او یک انسان متمایز می‌سازد. همچنین، آنچه هویّت ما را شکل‌ می‌دهد، ویژگی گفتگویی و اجتماعی ماست؛ مفاهیمی مانند خیر نیز، در گفتگو و تعامل با دیگران شکل می‌گیرد. یکی از دغدغه‌های تیلور، بازگرداندن معنا به زندگی انسان است؛ به این منظور، او از چارچوب‌هایی نام می‌برد که معنا را به زندگی انسان باز می‌گرداند. اینکه آیا می‌توان با توجّه به بنیادهای تفکر تیلور، میان هویّت و خیر نسبت برقرار کرد، از موضوعات مطرح در این مقاله است. نقد اساسی به تیلور این است که شان گفتگویی مورد ادعای تیلور با آنچه او خیر می نامد همخوانی ندارد. به عبارت دیگر نمی‌توان هم به دیدگاه دیدگاه تیلور درباره شکل‌گیری هویت قایل بود و هم از شهودهای اخلاقی یکسان سخن گفت.

برای مشاهده فیلم سخنرانی به آدرس زیر در آپارات مراجعه کنید: https://www.aparat.com/v/sT4nZ

برای مشاهده فیلم گفتگو به آدرس زیر در آپارات مراجعه کنید: https://www.aparat.com/v/n2yZ0

ترجمه ماشینی: چارلز تیلور (1931- ) یکی از فیلسوفان برجسته زنده است. این اولین مطالعه گسترده درباره مفاهیم کلیدی دیدگاه های او در انسان شناسی فلسفی و نظریه اخلاقی است. اولاً، لاتینن تز تیلور را روشن می کند، واجد شرایط می کند و از آن دفاع می کند که استدلال های متعالی نشان می دهد که درک شخصی در مورد ارزش های اخلاقی و ارزش های دیگر (به اصطلاح ارزیابی قوی) به طرق مختلف برای عاملیت انسان، خود بودن، هویت و شخصیت ضروری است. ثانیاً، لاتینن به طرق مختلف از رئالیسم ارزشی تیلور دفاع می کند و آن را توسعه می دهد. در نهایت، این کتاب دیدگاه تیلور را مورد انتقاد قرار می‌دهد که لازم است منبعی از ارزش، مانند خدا، طبیعت یا عقل انسانی، شناسایی و تعیین شود. تیلور در گزارش های خود از زندگی اخلاقی، هویت مدرن و اخیراً سکولاریزاسیون به شدت بر این ادعا تکیه می کند. لاتینن استدلال می‌کند که کل مفهوم منابع اخلاقی سازنده باید کنار گذاشته شود.

ترجمه ماشینی : به نظر می رسد که سکولاریزاسیون فزاینده در مواجهه با پیشنهادات مسیحی برای یک اصل فقط کتاب مقدس برای الهیات است. سؤالی که این پایان نامه به بررسی آن می پردازد این است که "الاهیات مسیحی چگونه با بن بست کلیسا-جامعه ناشی می شود، به گونه ای که هم به کتاب مقدس وفادار باشد و هم همزمان قابل درک باشد، بدون اینکه به نظر برسد یک جنبه را بر دیگری برتری می دهد؟" یعنی «روش الهیاتی باید چه شکلی برای تعامل مؤثر با سکولارها داشته باشد؟» این مطالعه نشان می دهد که پاسخ ممکن است در آمیختگی ابتکاری کتاب مقدس با مفاهیم وام گرفته شده از فرهنگ سکولار باشد. بنابراین، این پایان نامه به مشکل نیاز به روش شناسی الهیات قوی و چند بعدی پاسخ می دهد که به دنبال افزایش تعامل با فلسفه و فرهنگ سکولار است. در پی تغییرات فرهنگی و پویایی‌های سکولار، این پایان‌نامه از بیان تخیل‌های اجتماعی مدرن چارلز تیلور و تزهای همراه آن در مورد سکولاریته نشأت می‌گیرد. این مطالعه نشان می‌دهد که به نظر تیلور، سکولارها چگونه خود فهمی و روحیه شکوفایی اقتصادی انسان را از طریق تغییرات و تعاملات مداوم در ادراکات فلسفه، انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی و الهیات (PAST) به دست آورده‌اند. از این منظر، پایان نامه نشان می دهد که چگونه هویت سکولار در اقتصاد (οἰκονόμος) - جنبه های مادی فعالیت های انسانی (تولید ثروت) درگیر می شود. از نظر روش‌شناسی، با استفاده از رویکردی چهار وجهی، این پایان‌نامه این مفاهیم مهم را مورد بررسی قرار می‌دهد: اول، با خوانش پویایی‌های تبارشناسی منتخب تخیلات اجتماعی مدرن. ثانیاً، از طریق خطوط بیان سکولاریته چارلز تیلور. ثالثاً، از طریق تحلیل های کتاب مقدسی از تخیلات اجتماعی و شکوفایی انسان. و چهارم، با گسترش افق معنایی خود با استفاده مجدد از درس‌ها، مفاهیم و بازخوانی‌های حاصل از به کارگیری یک اصل کتاب مقدس با هدایت روح برای ارائه طرحی از یک مدل چند بعدی به سمت تعامل سکولار. فصل‌های این پایان‌نامه ملاحظات سکولار را فراتر از دیدگاه علوم اجتماعی به قانون کتاب مقدس گسترش می‌دهد و به لنز جدید کتاب مقدس اجازه می‌دهد تا اصطلاح «شکوفایی انسان» را از اقتصاد به مفهومی جامع‌تر گسترش دهد و درک جدیدی از گذشته و οἰκονόμος ایجاد کند.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه، من کار چارلز تیلور را از منظر الهیاتی در نظر می‌گیرم و به طور خاص این توجه را به موضوع کلیسای شناسی مرتبط می‌کنم. من استدلال می‌کنم که تیلور و متفکران مرتبط مانند جان میلبنک و روآن ویلیامز به چیزی اشاره می‌کنند که من «کلیسای‌شناسی زیبایی‌شناسانه» می‌نامم، که کلیسای‌شناسی است که ارزش زیادی قائل است و زیبایی‌شناسی را در درک و عمل خود به کار می‌گیرد. من با مشاهده این نکته شروع می کنم که کار تیلور شرحی از فروپاشی رابطه مفهومی امر درونی و متعالی در مدرنیته ارائه می دهد. من به گزارش تیلور گزارش جان میلبنک و جنبش رادیکال ارتدوکسی را اضافه می کنم و استدلال می کنم که کار میلبانک تا حد زیادی مکمل کار تیلور است و در حالی که شجره نامه تیلور در سطح عمدتاً تاریخی-فرهنگی عمل می کند، میلبانک جنبش های نخبگان سطح بالا را در نظر می گیرد. حوزه الهیات و فلسفه فصل آخر از الهیات و کلیسای شناسی روآن ویلیامز استفاده می کند، که کار او دوباره مکمل آنچه پیش از این رفته است، به آن افزوده می شود و با ارائه بازتاب دست اول کشیشی و اسقفی، علاوه بر تأکید بر کلیسا که ریشه در آن دارد، به آن می افزاید. تاریخ و در نقاطی به مرزهای خود رسیده است. من نتیجه می‌گیرم که برخی مفاهیم مهم کلیسایی از مشاهده شکست نامشروع پیوند مفهومی امر درونی و متعالی ناشی می‌شود: اولاً، این مشاهده دلالت دارد که زیبایی‌شناسی ممکن است مقوله‌ای از نظر الهیات غنی‌تر از آن چیزی باشد که اغلب به آن اعتبار داده می‌شود. نه بی ربط است و نه لزوماً بت پرستی، بلکه می تواند مجرای مشروعی برای حضور خداوند باشد. بنابراین استدلال می‌شود که پیوند مجدد امر متعالی و امر درونی به خوبی با درک کلیسا که واقعیت مادی آداب مقدس و جایگاه کلیسا را ​​به‌عنوان تاریخی، جهانی و آخرت‌شناختی در نظر می‌گیرد، هماهنگ است. ثانیاً، زیبایی‌شناسی عذرخواهی قدرتمندی برای کلیسا فراهم می‌کند: زیبایی را نمی‌توان به پیش‌فرض‌های ماتریالیسم سکولار تقلیل داد، و بنابراین باید با توسل به مقوله‌های متعالی به حساب آید.

یکی از میراث‌های پوزیتیویست‌های منطقی در فلسفۀ علم، آموزۀ علم رها از ارزش است که مستلزم آموزۀ دوپارگی واقعیت/ارزش می‌باشد. هر دوی این آموزه‌ها در دهه‌های اخیر مورد انتقاد فیلسوفان و جامعه‌شناسان علم قرار گرفته‌اند و برای ردّ آنها، موردکاوی‌های مختلفی انجام شده است. در علوم اجتماعی مخالفان علم رها از ارزش و دوپارگیِ واقعیت/ارزش پُرتعدادتر و سرسخت‌تر هستند. جیمز بوهمن و چارلز تیلور را می‌توان از مخالفان سرسخت این آموزه‌ها در علوم اجتماعی به‌شمار آورد. بوهمن بر این باور است که کارکرد نظریه‌های اجتماعی صرفاً تبیین (معطوف به واقعیت) نیست، بلکه کارکرد (حتی اصلیِ) آنها، نقد ارزش‌های رایج در جامعه است. تیلور نیز بر این باور است که علوم سیاسی را نمی‌توان خالی از ارزش دانست، بلکه نظریه‌های مختلف در علوم سیاسی نقدهایی را مطرح می‌کنند که محصول چارچوب‌های تبیینی آن نظریه‌ها هستند و با آن چارچوب‌های تبیینی درهم‌تنیده‌اند. در این مقاله تلاش شده است تا با نقد دیدگاه‌های بوهمن و تیلور نشان دهد که چرا نقد نمی‌تواند بخشی از علم باشد؛ همچنین چگونه می‌توان نقش نظریه‌های علمی در نقد ارزش‌های اجتماعی را نتیجه فناورانۀ آن نظریه‌ها دانست، نه بخشی از خودِ آن نظریه‌ها.