جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این کتاب یک منطقه نادیده گرفته شده در مطالعات هگل را بررسی می کند: استفاده او از «فردیت» (Individualität). هگل به گفتگوی پر جنب و جوش، از لایب نیتس تا رمانتیسم و فراتر از آن، درباره این مفهوم/پدیده بدیع پیوست. فصل‌های متوالی مشارکت هگل را در متونی مانند پدیدارشناسی، دایره‌المعارف و زیبایی‌شناسی دنبال می‌کنند. نظام هگل تمایل دارد از منطق قیاسی (جهانی، خاص، مفرد) پیروی کند، اما «فردیت» از هنجار فاصله می گیرد. این مقوله عمل شناسی خاصی (در مقابل معنایی یا نحوی) را در رابطه با مفروضات ضمنی در محل کار یا اصطلاحات ضمنی بیان می کند، که مستلزم مشارکت فعال سوژه متفکری است که دارای فردیت متشخص است (که میله ها به قوانین صریح متوسل می شوند). این مقوله به طور انعکاسی، کاربر را حتی در فرض یک زمینه عینی دخیل می کند. «فردیت» را نباید با «فردگرایی» که منشأ کاملاً متمایز دارد، اشتباه گرفت. علاوه بر این، زیبایی شناسی هگل یک آناکرونیسم متناقض را در بر می گیرد. همانند خود «هنر»، «فردیت» به‌عنوان مقوله‌ای اساساً مدرن ظهور کرد، هرچند به گذشته و فرهنگ‌های دور منتقل شد.

ترجمه ماشینی : سخنرانی های هگل بوخوم استیون هولگیت ایمان، عشق، بخشش: هگل و دین رساله ها النا فیکارا: تضاد و تضاد. هگل و "ارسطوگرایی برلینی" آسگر سورنسن: نه کار، بلکه بیگانگی و آموزش. «آموزش و پرورش» در پدیدارشناسی هگل مارتین استیکر: نقد هگل از فلسفه بازشناسی. الغای شناخت تحقق یافته در پدیدارشناسی روح متون و اسناد نیکلاس هبینگ: زیبایی شناسی تاریخی-انتقادی هگل. یک منبع جدید چشم اندازهای جدیدی را باز می کند جوجی یوریکاوا: کپی خود هگل از تفاوت نوشتن با یادداشت های دست نویس او. کشفی در یک فروشگاه عتیقه فروشی توکیو

ترجمه ماشینی : یکی از بزرگترین نویسندگان اواخر قرن بیستم، مجموعه آثار ادوارد گلیسان، ژانرهای متعددی را پوشش می دهد و به بسیاری از مشکلات قانع کننده معاصر، مانند مرزها، چندفرهنگ گرایی، مطالعات پسااستعماری و استعماری، و علوم انسانی جهانی می پردازد. ادوارد گلیسان، فیلسوف اولین مطالعه ای است که کل آثار این نویسنده را در رابطه با فلسفه ترسیم می کند. گلیسانت به عنوان یک «نویسنده دشوار» شهرت دارد. با این حال، الکساندر لوپن وضوح و انسجام تفکر خود را نشان می دهد. بازخوانی گلیسان از فلسفه غرب به طور کامل پرسش‌های قدیمی آن را بازنگری می‌کند و پاسخ‌هایی را ارائه می‌دهد که هرگز ارائه نشده‌اند. با انجام این کار، گلیسانت راه جدیدی را برای اندیشیدن به سؤالاتی ارائه می‌کند که امروزه در خط مقدم علوم انسانی جهانی قرار دارند: هویت، نژاد، جوامع، دیاسپورا، برده‌داری، دولت‌های ملت و ملی‌گرایی، زیبایی‌شناسی، اخلاق، و جایگاه و کارکرد شعر. و هنر در دنیای جهانی شده این کتاب نوشته‌های نظری گلیسان را نه تنها در انگلستان و آمریکا، بلکه در کارائیب، آفریقا و هندوستان نیز توضیح می‌دهد.

ترجمه ماشینی : در متافیزیک به مثابه مسیح شناسی، یونائل شیکلر سهم عمده ای در فلسفه و الهیات ارائه می دهد. او ابتدا به بررسی مسائل کلیدی فلسفی که کانت و هگل با آنها دست و پنجه نرم می کردند، می پردازد و در آثار رودولف اشتاینر جوهر راه حلی برای آنها می یابد. او ادعا می کند که اشتاینر به مسائل فلسفی هگل بازگشته است اما بهتر می تواند آنها را حل کند. شیکلر از این بحث های فلسفی درباره معرفت و حقیقت برای درک اهمیت مسیح استفاده می کند. شیکلر با تکیه بر کار هگل استدلال می کند که مسیح تحولاتی را در آگاهی انسان ممکن ساخته است که رابطه بشریت با جهان اطراف را بازسازی می کند. این یک کار جسورانه و دقیق است که مسیرهای جدیدی را در فلسفه و الهیات باز می کند. فریزر واتس پیشگفتار و جورج پتیسون پیشگفتار گسترده ای را ارائه می دهند.

ترجمه ماشینی : بازنمایی که توسط هگل به‌عنوان شکلی از تفکر غیرعلمی و به‌عنوان مخالف این مفهوم درک می‌شود، مقدر است که بی‌وقفه بین عنصر حساس و عنصر جهانی در نوسان باشد. این کتاب به بررسی کارکردهای مختلف مفهوم بازنمایی در «پدیدارشناسی روح» هگل می‌پردازد. شاهکار هگل علیرغم ابهاماتش، و در واقع دقیقاً به خاطر آنها، اثری منحصربه‌فرد در فلسفه مدرن است، اول از همه به‌عنوان مجموعه‌ای خارق‌العاده از چهره‌ها: یعنی دقیقاً بازنمایی‌هایی که خواستار خارج شدن از جهان‌شمولی هستند. می اندیشند، اما با هم برای سیر صعودی مفهوم ضروری هستند و بنابراین به طرق مختلف در برابر ادعای انکار مطلق امر معقول مقاومت می کنند. بنابراین، در دیدگاه هگلی 1807، باقیمانده زیبایی‌شناختی نقشی اجتناب‌ناپذیر دارد: در بعد میانی خود بین امر مفرد و کلی، در واقع فضای ارتباط بین الاذهانی را باز نگه می‌دارد، که هم شرط امکان و هم هدف دیالکتیک است. .

ترجمه ماشینی : معنا و تجسم مطالعه مفصلی از انسان شناسی هگل برای بررسی جایگاه جسمیت یا تجسم در زندگی، هویت و تجربه انسان ارائه می دهد. از نظر هگل، انسان بودن تا حدی به معنای ایجاد تجسم معنوی خود در فرهنگ و عادات است. در حالی که برای حیوانات، طبیعت فقط نسبت به انگیزه‌های بیولوژیکی معنا دارد، انسان‌ها معنا را به گونه‌ای تجربه می‌کنند که از این محدودیت‌ها فراتر می‌رود و امکان درک زیبایی‌شناختی زیبایی و تعالی، احساسات پوچ‌گرایانه بی‌معنای، و سیستم‌های پیچیده و متفاوت گفتار و کنش نمادین را فراهم می‌کند. توصیف زبان و فرهنگ نیکلاس مواد با توضیح اشکال مختلف تجسم، نشان می‌دهد که چگونه برای هگل ما به چندین روش مختلف در آن واحد تجسم می‌شویم: به صورت گسترده، تابع نیروهای فیزیکی-شیمیایی، زنده و انسانی. بسیاری از مسائل دشوار در فلسفه و تجربه روزمره به استفاده از مفهوم صحیح تجسم منتهی می شود. مواد روایت هگل را از طریق رشد و نمو بدن، تفاوت جنسیتی و نژادی، چرخه‌های خواب و بیداری و حساسیت و بیماری روانی دنبال می‌کند.