جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این درسگفتارها به زبان انگلیسی است و زیرنویس فارسی دارد.

مقولة اخلاق، به عنوان یکی از کلیدی‌ترین و در عین حال بحث‌برانگیزترین مسائل در عرصة تعالیم بشری، همواره مورد توجه و بحث قرار گرفته است. بررسی اصول و قواعد اخلاقی و تدوین نظریات متعدد در ‌این حوزه، به منظور یافتن بهترین مدل زندگی، به عنوان یکی از مهمترین کاوش‌های اندیشه‌ای بشر به‌شمار می‌رود. پژوهش حاضر با واکاوی آراء ویتگنشتاین، در حوزة اخلاق، با نظر به شیوة هستی‌نگری وی، به ارتباط‌این مقوله با مبحث زندگی، پرداخته و خوانشی نو از مسیر دست‌یافتن به زندگی معنادار در ساحت اخلاق ارائه می‌نماید. بر ‌این اساس با تحلیل مفهوم زیست اخلاقی در فلسفة ویتگنشتاین به طور خاص، استدلال می‌شود که زندگی اخلاقی-معنادار در نظر وی مبتنی بر به کاربستن ارادة اخلاقی خیر و حل معمای زندگی است که هردو نیازمند اتخاذ دیدگاهی ویژه نسبت به جهان هستند. در‌ این نظرگاه، جهان در ساحتی ازلی مشاهده می‌شود.

مقالۀ حاضر با روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی به مسئلۀ متافیزیک و جایگاه آن در اندیشه‌های ویتگنشتاین می‌پردازد. برای این منظور به چند مطلب اشاره می‌شود: اول اینکه میان اندیشه‌های ویتگنشتاین نوعی پیوستگی وجود دارد؛ دوم اینکه متافیزیک یکی از عناصری است که می‌توان با استناد به آن ادعا کرد که بین اندیشه‌هایش پیوستگی وجود دارد؛ سوم اینکه با تکیه بر دو مورد قبلی، در اندیشه‌های ویتگنشتاین نه‌تنها متافیزیک انکار نمی‌شود، بلکه ضرورت نیز دارد. از آنجا که دغدغۀ اصلی ویتگنشتاین یافتن معنا از طریق پیوند بین زبان و واقعیت بود، تلاش می‌کرد تا نشان دهد زبان با توجه به محدودیت‌هایی که دارد تنها می‌تواند بخشی از واقعیت را معنادار بیان کند. اما بخشی از واقعیت که قابل بیان به وسیلۀ زبان نیست، همچنین وجود دارد و بخش اساسی واقعیت نیز می‌باشد، قابل اشاره و نشان‌دادنی هست. اگر زبان نمی‌تواند از مرزهای تجربه و علم فراتر رود، این بدان معنا نیست که فراتر از مرزهای تجربه و زبان چیزی وجود ندارد. ویتگنشتاین با تعیین قاطع مرزهای زبان و شناخت هم در تراکتاتوس و هم در پژوهش‌های فلسفی نشان می‌دهد واقعیت فراتر از آن چیزی است که زبان بیان می‌کند. در تراکتاتوس اگر با تکیه بر رویکرد اخلاقی بین امور بیان‌کردنی و نشان‌دادنی تمایز می‌گذارد و مفاهیم اساسی چون خدا، اخلاق و دین را جزو امور نشان‌دادنی تلقی می‌کند، در پژوهش‌های فلسفی با تکیه بر رویکرد زیبایی‌شناختی به تعیین مرزبندی بین شناختنی و نشان‌دادنی دست می‌زند. مفاهیم متافیزیکی همچنین با توجه به جایگاهی که ویتگنشتاین به آنها می‌دهد، هنجارهای توصیفی هستند که به نوعی پایه و اساس شناخت تجربی و علمی نیز قرار می‌گیرند. در نهایت می‌خواهیم نشان دهیم که مفاهیم متافیزیکی هم در تراکتاتوس و هم در پژوهش‌های فلسفی نه‌تنها قابل انکار نیستند، بلکه جزو ضروریات اندیشه‌های ویتگنشتاین در رسیدن به معنای مد نظر خود از واقعیت می‌باشند.

ترجمه ماشینی : این جلد، کار هانس یوهان گلوک، فیلسوفی که هم به دلیل تفسیر ویتگنشتاین و هم مشارکت‌های فراوانش در بحث‌های فلسفه معاصر مشهور است، تجلیل می‌کند. این کتاب 16 مقاله جدید از فیلسوفان پیشرو و برجسته را که با کارهای گلاک درگیر هستند گرد هم می آورد و با فصلی با عنوان «بازتاب ها و پاسخ ها» به پایان می رسد که در آن گلاک به مخاطبانش پاسخ می دهد. صدای فلسفی متمایز گلاک ترکیبی نادر از رویکرد الهام گرفته از ویتگنشتاین با تمایل به جدا شدن از ویتگنشتاین برای مقابله با مشکلات به روشی آزادانه است. مجموعه گسترده مقالاتی که در این جلد گنجانده شده است، علایق گسترده فلسفی گلاک را منعکس می کند و پتانسیل استفاده از بینش های ویتگنشتاینی را برای پیشبرد بحث های سیستماتیک جاری در فلسفه نشان می دهد. فصل‌ها درباره فلسفه ویتگنشتاین، متافلسفه، حقیقت و زبان، ذهن حیوانات و عاملیت، و دلایل و هنجارگرایی ویتگنشتاین بحث می‌کنند. ویتگنشتاین و فراتر از آن برای دانشمندان و دانشجویان پیشرفته ای که بر روی ویتگنشتاین، متافلسفه، فلسفه ذهن، و فلسفه زبان کار می کنند، جذاب خواهند بود.

ترجمه ماشینی : مرکزی برای هر تفسیری از فلسفه متأخر ویتگنشتاین، درک روش فلسفی و ماهیت چرخشی است که سیر تکاملی او را از کارهای اولیه تا کارهای بعدی‌اش مشخص می‌کند. ماری مک‌گین در مقاله‌های ویتگنشتاین، شک‌گرایی و طبیعت‌گرایی استدلال می‌کند که این تغییر روش‌شناختی در دل خود شکلی بسیار متمایز از طبیعت‌گرایی دارد که ریشه در آثار گوته دارد. این شکل از طبیعت گرایی بر دستیابی به دیدگاهی روشن از پدیده های پیچیده و طبیعی در محیط طبیعی آنها، با نگاهی به توصیف الگوها و پیوندهایی که در نمای ساده هستند، تأکید می کند. به نظر می رسد که ویتگنشتاین از این روش ها برای تبیین مفهومی استفاده می کند که هدف آن حل کردن مسائل و پارادوکس های فلسفی است. این مقالات موضوعات زیر را پوشش می دهند: شک و تردید در مورد دنیای بیرونی. بدبینی نسبت به افکار دیگر؛ دانش و اعتقاد؛ معنی و پیروی از قاعده; حالات روانی و استفاده متمایز اول شخص از مفاهیم روانشناختی؛ رابطه بین فلسفه اولیه و متأخر; و ماهیت طبیعت گرایی ویتگنشتاین.

ترجمه ماشینی : در مورد مسئله اساسی فلسفی که ویتگنشتاین در تلاش برای حل آن در پژوهش های فلسفی است، در میان فلاسفه بحث های قابل توجهی وجود دارد. در این اثر جسورانه و بدیع، مردیت ویلیامز استدلال می کند که مشکل «شباهت هنجاری» است. ویلیامز در کتاب اطاعت کور نشان می دهد که چگونه ویتگنشتاین با به کارگیری تمایز «استاد/ تازه کار» زبان آموز، نظریه های سنتی و بازنمودگرایانه زبان را مورد انتقاد قرار می دهد و استدلال می کند که این تمایز اغلب نادیده گرفته می شود، اما برای درک مسائل فلسفی در مورد ذهن و زبان، اساسی است. این کتاب نه تنها بحث‌های آشکاری درباره مجموعه ویتگنشتاین ارائه می‌کند، بلکه تحلیل‌های پیچیده‌ای از کار براندوم، دامت، فرگه، سلرز، دیویدسون، کاول و دیگران ارائه می‌کند. اینها به طور مفید در تلاشی برای موقعیت بهتر رویکرد غیر روشنفکرانه و غیر نظری ویتگنشتاین و برجسته کردن ویژگی‌های منحصربه‌فرد مقایسه می‌شوند.

ترجمه ماشینی : این کتاب اهمیت نوشته‌های لودویگ ویتگنشتاین در زمینه روان‌شناسی و پدیده‌های روان‌شناختی را برای توسعه تاریخی روان‌شناسی معاصر برجسته می‌کند. این یک ارزیابی روشن‌تر از کار فیلسوف، به‌ویژه نوشته‌های متأخر او، که از تفاسیر کلیدی که به درک ما از مسائل فراروان‌شناختی و روان‌شناختی کمک کرده است، ارائه می‌کند. فلسفه در روانشناسی ویتگنشتاین هم با منتقدان و هم با پیروان کار فیلسوف درگیر است تا ارتباط پایدار خود را با روانشناسی امروز نشان دهد. سالیوان با ارائه جزئیات تاریخی در مورد پذیرش، درک و استفاده از اظهارات و روش ویتگنشتاین در روانشناسی و حوزه‌های مرتبط علوم اجتماعی، بررسی منابع مداوم سردرگمی مفهومی و نشان دادن چگونگی به کارگیری بینش‌های او در تحقیقات پیرامون، بررسی جدیدی از نوشته‌های بعدی ویتگنشتاین ارائه می‌کند. جمعی، زندگی اجتماعی، عواطف، ذهنیت و توسعه. با انجام این کار، او ارزش روانشناسان را در اتخاذ یک روش فلسفی تحقیق مفهومی نشان می دهد تا در مورد نظریه ها، روش ها، درمان ها و شیوه های برجسته در زمینه های مختلف، کار کنند و در نتیجه، منبعی برای نظری و تجربی آینده ایجاد کنند. و روانشناسان کاربردی این کار برای دانشجویان و دانشگاهیان درگیر در تاریخ روانشناسی و برای پزشکانی که علاقه مند به درک اهمیت مستمر کار ویتگنشتاین در شیوه های روانشناسی هستند، ارتباط ویژه ای خواهد داشت.