جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این اولین کتابی است که کارل پوپر و فردریش هایک را به طور سیستماتیک مقایسه می کند و سهم آنها را در فلسفه سیاسی جامعه باز ارزیابی می کند. هیز نظرات آنها را در مورد سه حوزه کلیدی مرتبط با فلسفه سیاسی آنها مقایسه و مقایسه می کند. ابتدا دیدگاه آنها در مورد روش علمی، دیدگاه آنها در مورد فلسفه علوم اجتماعی و سپس فلسفه اخلاقی آنها از جمله دیدگاههای فرااخلاقی آنها. نویسنده بر مشارکت آنها در روش شناسی علوم اجتماعی، دیدگاه های اخلاقی آنها در مورد سودگرایی منفی و حقوق منفی، و دیدگاه های متضاد آنها در مورد آرمان شهر تمرکز می کند. او با این استدلال به پایان می‌رساند که نسخه‌های آن‌ها از فلسفه سیاسی لیبرال هم از نقد آلستر مک اینتایر از فردگرایی لیبرال مصون هستند و هم به چالش او با پروژه روشنگری پاسخ می‌دهند. موضع هیز به طور کلی بحث برانگیز است زیرا او از پوپر و هایک در زمینه هایی دفاع می کند که تقریباً به طور کلی مورد انتقاد قرار می گیرند، یعنی تصور هایک از بی معنی بودن عدالت اجتماعی و ادعای پوپر مبنی بر اینکه هیچ نیازی به استقرا در استدلال علمی یا استدلال عقل سلیم وجود ندارد. یکی از یافته‌های اصلی این کتاب مربوط به دو مشکل اصلی است که فلسفه مدرن را تحت تأثیر قرار می‌دهد: استقراء و مسئله باید. نویسنده یک راه حل اصلی برای مسئله باید و همچنین برای مسئله رگرسیون نامحدود پیشنهاد می کند.