جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مسئله شر یکی از مهمترین مسائل فلسفی است و ازآنجاکه شرور بازندگی بسیاری از انسانها همراهاند و ممکن است سبب تردید در هدف، ارزش و کارکرد زندگی انسان شوند و زمینه گرایش به پوچی را ایجاد کنند، پرسش از ارتباط آنها بامعنای زندگی، پرسشی معقول و درخور توجه خواهد بود. از میان رویکردهای معنای زندگی، رویکرد فراطبیعت گرا مبتنی بر جهانبینی خدامحور است و باور به خدا و جاودانگی انسان را در دستیابی به معنای زندگی ضروری میداند. شرور در نگاه ظاهری، میتوانند وجود خدا و صفات او مانند توحید، علم، قدرت، عدالت، حکمت و خیرخواهی را به چالش بکشند. دراین زمینه، برخی متفکران، مرگ را شر و نابودی انسان میدانند؛ بنابراین از نظرگاه رویکرد فراطبیعت گرا، مسئله شر و معنای زندگی در باور به خدا و جاودانگی انسان باهم تلاقی پیدا میکنند. در پژوهش حاضر رابطه مسئله شر و معنای زندگی را از دیدگاه نو صدراییان مورد بررسی قرار دادیم و به این نتیجه رسیدیم که فیلسوفان نو صدرایی به جهت داشتن جهانبینی الهی، در باب معنای زندگی طرفدار رویکرد فراطبیعت گرا هستند، آنان بر اساس مبانی فلسفی خویش به شبهات شرور پاسخ دادهاند، آنها نخست شرور را از سنخ عدمدانستهاند، سپس شرور عالم طبیعت را نسبت به خیرات اندک و غیرقابل انفکاک در نظر گرفتهاند و سرانجام آنچه را در نگاه سطحی شر خوانده میشود در نگاه عمیق مطابق با حکمت الهی و لازمه نظام احسن دانسته و در مجموع،» نظام احسن « ثابت کردهاند، میان شرور و وجود خداوند و صفات او ناسازگاری وجود ندارد؛ آنان با طرح آموزه زمینه را برای سعادت و کمال انسان و دستیابی به معنای زندگی فراهم دانستهاند؛ همچنین مرگ را نه نابودی، بلکه انتقال از نشئهای به نشئه دیگر دانسته و از جاودانگی انسان دفاع کردهاند و بدین ترتیب با پاسخ به شبهات شرور، رویکرد فراطبیعت گرا را تحکیم و تقویت نمودهاند.