جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کاتوليک و شيعه، هر دو خواهان منزه بودن حاکم ديني از خطا بوده و مسيرهايي را براي اين امر، ترسيم کرده‌اند. کاتوليک بر اساس مصوبة شوراي واتيکان اول، تصميم بر خطاناپذيري پاپ گرفته و در نتيجه، قائل به عصمت آن شده است. از سوي ديگر، در انديشة شيعه، حاکم ديني داراي صفت «عصمت يا خطاناپذيري» نيست، بلکه با برشماري شرايطي دقيق و نظارتي عميق، امکان رخ دادن خطا در وي وجود ندارد. هدف اين پژوهش، مقايسة دو مسير منتخب از سوي کاتوليک و شيعه براي عملکرد بدون خطا در حاکم ديني است. بنابراين، ابتدا مسير کاتوليک و شيعه بررسي و سپس تحليلي بر اين مسيرها ارائه مي‌گردد. مهم‌ترين يافتة اين پژوهش جايگاه حاکم ديني در انديشة شيعه و کاتوليک است. ويژگي‌هاي حاکم ديني در شيعه، منهاي عصمت، به گونه‌اي ترسيم شده است كه امکان خطا در آن وجود ندارد، و حال آنکه در کاتوليک، با تصويب خطاناپذيري براي پاپ، امکان خطا در او وجود دارد.