جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: پژوهش حاضر، با هدف مطالعه تاثیر مقابله درمانگری بر کاهش تنیدگی زنان مبتلا به اختلال عروق کرونر انجام شد.روش: جامعه آماری، شامل همه بیماران زن مبتلا به این اختلال بود که در سال 1387 به کلینیک تخصصی قلب فرمانیه تهران مراجعه کردند. پرسش‌نامه رویدادها و تغییرات زندگی مک کابین توسط 100 نفر از زنان بیمار در فاصله سنی 35 تا 55 سال تکمیل شد. سپس، 40 نفر که بالاترین نمره تنیدگی را داشتند به عنوان نمونه انتخاب شدند. نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه 20 نفره آزمایش و کنترل تقسیم شدند. افراد گروه آزمایش، 10 جلسه با استفاده از روش مقابله درمانگری تحت درمان فردی قرار گرفتند. داده ها به‌روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر تحلیل شدند.یافته ها: نمرات کل تنیدگی و تنیدگی با سرچشمه تعارضات و مشکلات درون خانوادگی در گروه آزمایش به طور معنی داری کاهش یافتند. اجرای پردازش های آماری با روش تحلیل کوواریانس نیز نتیجه یکسانی داشت.نتیجه گیری: مقابله درمانگری می تواند تنیدگی زنان دارای اختلالات عروق کرونر را کاهش داده و مطابق مدل نظری مربوطه پیش بینی می شود در دراز مدت سهم تنیدگی در تشدید این اختلالات را کاهش دهد.