جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این پژوهش در پی کشف گفتمان و یا گفتمان های مسلط خبری سه سایت بی. بی. سی فارسی، پرس. تی. وی و صدای امریکا در خصوص پوشش خبری وقایع موسوم به جنبش اشغال وال استریت در بازه زمانی سه ماهه مهر، آبان و آذر (پاییز) سال 1390 و مقایسه آن ها با یکدیگر است. همچنین، این پژوهش کوشیده است تا با اتکا بر محورهای گفتمانی کشف شده از سه سایت مورد بررسی، دیپلماسی رسانه ای دولت های حامی این سه منبع خبری را در قبال وقایع یادشده مورد بررسی و کندوکاو قرار دهد. به همین منظور، از نظریه های انتقادی حوزه خبر همچون چارچوب سازی، نظریه گفتمان و نظریات مربوط به حوزه دیپلماسی استفاده شده است. همچنین، با به کارگیری «روش عملیاتی تحلیل گفتمان (پدام)»، پوشش های خبری مزبور تحلیل گفتمانی شده اند. جامعه آماری این پژوهش، کلیه اخبار مربوط به جنبش اشغال وال استریت در سه سایت مذکور در بازه زمانی مورد نظر است که پس از بررسی جامعه آماری به روش نمونه گیری هدفمند، تعداد 344 گزاره (بی. بی. سی فارسی: 101 گزاره)، (پرس. تی. وی: 116 گزاره)، (صدای امریکا: 127 گزاره) انتخاب و مورد بررسی قرارگرفته است.نتایج تحقیق حاکی از این است که بی. بی. سی فارسی دیپلماسی رسانه ای «ابهام و تحریف»، صدای امریکا دیپلماسی رسانه ای «تقابل و تهاجم» و پرس. تی. وی دیپلماسی رسانه ای «بحران سازی» را در خصوص وقایع مورد بررسی در پیش گرفته اند.

علم و فناوری در عرصه ارتباطات ابزارهای جدیدی در اختیار بازیگران نظام بین الملل گذاشته است. رسانه های گروهی در عرصه عملیات روانی، بهترین و مدرن ترین ابزار برای بهره گیری از پروپاگاندا در تحقق اهداف کشورهای غربی هستند. پس از انقلاب، آمریکا به علت مسدود بودن مجاری رسمی دیپلماتیک، از ابزارهای پروپاگاندا، به طور خاص در قبال جمهوری اسلامی ایران استفاده کرده است. پروپاگاندای امریکا علیه ایران اغلب از طریق دو شبکه رادیویی و تلویزیونی صدای امریکا و بعدها رادیو فردا صورت می گرفته است. اکنون شبکه تلویزیونی صدای امریکا، هر روز 5 ساعت برنامه های متنوع و تاثیرگذار، با محوریت اخبار ایران، تولید می کند. پارازیت، از جذاب ترین و (به روایت دست اندرکاران آن) پر بیننده ترین برنامه های آن است. در این تحقیق با استفاده از روش تحلیل محتوا، این برنامه بررسی شده است. نتایج تحقیق نشان داد موضوعات برجسته شده این برنامه در سه حوزه سیاسی، اجتماعی و اقتصادی قابل تقسیم هستند. تکنیک ایجاد تفرقه و تضاد با 6 درصد، پاره حقیقت گویی، تشجیع، جمع آوری کارت های یک دست و مبالغه هر کدام با 5 درصد بیش ترین استفاده را دراین برنامه داشتند.