جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

درک صحیح از معانی عمیق آیات قرآنی مستلزم شناخت واژگان قرآنی است و از آن جا که قرن حاضر شاهد ظهور زمینه های زبانشناسی و فلسفه های گوناگون زبان بوده است و از سویی قرآن کریم به عنوان یک موضوع زبانی مورد توجه و علاقه طیف وسیعی از محققان قرار گرفته است، بررسی این پژوهش باملاحظات زبان شناختی می تواند سودمند باشد زیرا که دانش وجوه قرآن که از شاخه های علوم قرآنی است در فهم معانی واژه ها نقش مؤثری دارد. در واقع هر واژه از نظر علم زبان شناسی یک نشانه برای یافتن وجوه معانی است. از جمله واژگانی که در جامعه معاصر کاربرد بسیار دارد و در زندگی بشر از اهمیت برخوردار است، واژه قانون و دلالتهای حاکم بر آن است. پژوهش حاضر به بررسی واژه قانون و مترادفات آن در قرآن کریم می پردازد و سعی دارد آن را در حیطه زبان شناسی با استفاده از شیوه تحلیل واژه زبانی مورد بررسی قرار دهد.

پارودی (parody) یکی از شیوه های بیان غیر مستقیم در انتقادهای اجتماعی و شاخه ای از ادبیات طنازی است که ضمن نشاندن لبخند بر لبان مخاطب، دیدگاه انتقادی نویسنده را با کاریکاتوری از کلمات در اشعار شاعران مشهور نشان می دهد. از میان پارودی های موجود «پارودی» یا نقیضه های نظام قاری، نوعی انقلاب در شعر عرفانی به حساب می آید. او با هوشیاری به دگرگون کردن زبان عرفانی و درهم ریزی ساختار نوین زبان اجتماعی می پردازد. او یک هنرمند طنزپرداز است با سبک و بینش های خاص خود که با شناخت روحیه و جوهر روزگارش «پارودی» هایی ساخته است. پارودی های نظام قاری توصیفی از یک شکل و یک استراتژی طنزآمیز است و معرف یک هدف اجتماعی که در هر بیت استادانه دنبال می شود. کلمات شعرش بیشتر به صورت یک گسست یا هم نشینی ناسازه ها جلوه می کند و این همان طنز اوست و معنای شعرش نیز از همین گذر پدید می آید که نشان دهنده تضاد اجتماعی است. در مقاله حاضر به بررسی و تحلیل این شیوه سخنوری در اشعار نظام قاری می پردازیم.