جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده آموزش مهارت‌های پژوهشی در جامعة علمی ما چه در حوزه و چه در دانشگاه، با آسیب‌های متعددی همراه بوده و هست. دست‌اندرکاران پژوهش غالباً دربارة تعداد مهارت‌های لازم در این عرصه و ترتیب آموزش آن وحدت نظر ندارند. بسته‌های آموزشی ناظر به کمیت و کیفیت آموزش مهارت‌ها که در برخی از مراکز پژوهشی تدوین شده است، در مرحلة اجرا با اشکال‌های کارشناسی مواجه شده‌اند و نبود منابعی معتبر و پاسخ‌گو در این‌باره، راه را برای ظهور سلیقه‌های مختلف باز کرده است. پژوهش حاضر به منظور ارائه یک دیدگاه کارشناسی روشنگرانه، در قالب یک طرح آموزشی، سه اصل روش‌شناختی و تعیین‌کننده را برای کارآیی بهتر آموزش‌ها تحلیل و اثبات می‌کند. این سه اصل مهم عبارت‌اند از: 1. آموزش مهارت‌ها باید کافی باشد؛ 2. هنگام آموزش باید مهارت‌ها را تجزیه کرد؛ 3. در آموزش مهارت‌ها باید ترتیب منطقی را رعایت کرد. این سه اصل بر سه واقعیت مبتنی است: الف) مهارت‌های پژوهش تعدد دارند؛ ب) مهارت‌ها همیشه مرکب و به ‌هم ‌پیوسته هستند و تک‌مهارت نداریم؛ ج) مهارت‌ها ترتّب دارند و نمی‌توان آنها را به دلخواه مقدم و مؤخر کرد. رعایت نکردن این سه اصل، کارآیی آموزش پژوهش را ناکام و مختل می‌سازد.