جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

امروزه در نظام های تعلیم و تربیتی توجه زیادی به پرورش مهارت های تفکر می شود و کودکان آموزش می بینند که چگونه با استفاده از فکر خود زندگی کنند. بنابراین به نظر می رسد شناخت سبک های تفکر (به عنوان الگو و روش ترجیحی فرد در استدلال، ارزیابی و قضاوت) و کاربرد آن در زندگی روزمره و در زمینه های متفاوت می تواند روشن گر باشد. هدف این مطالعه نیز بررسی رابطه سبک های تفکر و سبک های یادگیری است. برای سبک های تفکر از سیاهه سبک های تفکر استرنبرگ (Zhang-Sternberg, 2005) و برای سبک های یادگیری از نظریه گراشا – ریمن (Grasha-Reichmann, 1996) استفاده شده است. شرکت کنندگان این مطالعه دانش آموزان دبیرستانی مدارس شهر تهران بودند. از این جامعه، به روش نمونه گیری خوشه ای 533 نفر (258 دختر و 275 پسر) انتخاب شدند و به سیاهه سبک تفکر و مقیاس سبک یادگیری گراشا - ریچمن پاسخ دادند. یافته ها نشان داد که سبک های تفکر با سبک های یادگیری رابطه معناداری دارند. همچنین یافته ها نشان داد که سبک های تفکر با الگوهای متفاوتی توانستند هر یک از سبک های یادگیری را پیش بینی کنند. به نظر می رسد که دانش آموزان با سبک تفکر نوع اول، سبک های یادگیری مستقل را ترجیح می دهند و دانش آموزان با سبک تفکر نوع دوم و سوم، به دیگر سبک های یادگیری گرایش دارند.

مقدمه: هدف اول این مطالعه بررسی کاربردپذیری نظریه خودمدیریتی روانی استرنبرگ در موقعیت های تحصیلی روی دانشجویان ایرانی و هدف دوم آن بررسی سودمندی اندازه گیری سبک های فکری (اصطلاحی کلی که دربردارنده مفاهیمی از قبیل سبک های شناختی، یادگیری و تفکر است) علاوه بر اندازه گیری مفهوم شخصیت بود.روش: پرسش نامه سبک های تفکر و پرسش نامه پنج رگه شخصیت روی 419 دانشجو (214 پسر و 205 دختر) اجرا شد. به منظور تحلیل داده ها به ترتیب از ضریب همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی استفاده شد.یافته ها: دیدگاه استرنبرگ درباره روایی نظریه خودمدیریتی روانی در موقعیت های تحصیلی در فرهنگ های مختلف از جمله فرهنگ ایران قابل حمایت بود. علاوه بر این، بررسی سبک های تفکر علاوه بر بررسی مفهوم شخصیت در دو سطح مفهومی و تجربی قابل دفاع و معنی دار بود.نتیجه گیری: با وجود همپوشی نظام دار بین سبک های فکری و شخصیت، مطالعه سبک های فکری و شخصیت به طور متمایز در موقعیت های آموزشی ضروری به نظر می رسد.