جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: چرا خنده مسری است؟ چرا کوه ها وجود دارند؟ چرا ما در آرزوی گذشته هستیم، حتی اگر از رنج زخمی شده باشد؟ فیلسوف پاسخ می دهد که طیف وسیعی از موضوعات را در بر می گیرد که طیف وسیعی از موضوعات را از فلسفی تا کلامی، از فلسفی تا علمی را در بر می گیرد، مجموعه ای از سوالاتی است که ابوحیان التوحیدی ادیب به ابومسکاوی، فیلسوف و مورخ مطرح کرده است. هر دوی این شخصیت‌ها مهم‌ترین مشارکت‌کنندگان در شکوفایی چشمگیر زندگی فرهنگی و فکری بودند که در زمان سلطنت آل بویه در قرن چهارم/دهم در جهان اسلام رخ داد. مکاتبات بین توحیدی و مسکویه آیینه بسیاری از مناظرات آن زمان است و منعکس کننده روح تحقیق عقل گرایانه است که دوران آنها را به حرکت درآورده است. همچنین بینشی را در مورد دیدگاه‌های فکری دو متفکری ارائه می‌کند که به همان اندازه به دلیل خلق و خوی متمایزشان و مسیرهای بسیار متفاوت حرفه‌های حرفه‌ای‌شان تقسیم شده‌اند. پرسش‌های توحیدی به‌طور متناوب غریب و غم‌انگیز، پیش پا افتاده و عمیق، تعاملی را برمی‌انگیزد که از نظر روحی و محتوایی جالب توجه است.

إن کتاب «الإمتاع والمؤانسة» ممتع مؤنس کاسمه، یلقی أضواء ساطعة عل العراق فی النصف الثانی من القرن الرابع - أعنی فی العصر البویهی - و هو عصر موصوف بالظلام، فإنه یعرض لکثیر من الشؤون الاجتماعیة فی ثنایا حدیثه، فیصف الأمراء والوزراء و مجالسهم و محاسنهم و مساویهم، ویصف العلماء و یحلل شخصیاتهم و ما کان یدور فی مجالسهم من حدیث وجدال.دأب أبی حیان فی هذا الکتاب هو أن ابن سعدان کان یسأله و أبوحیان یجیبه، و أحیانا یطرح علیه السؤال و یمهله إلی الغد لیجیب، أو یمهله إلی أجل غیر معلوم، حتی یقرأ ویسأل ویباحث غیره، ثم یجیب شفهیا أو کتابیة. و لم یکن ابن سعدان یکتفی بالسماع، بل کان أحیانا یشارک فی البحث برأیه ویناقش ویفند.إن کتاب الإمتاع والمؤانسة یصور حیاة الأرستقراطیین، کیف یبحثون، وفیم یفکرون، و یصور هذه الحیاة فی شکل قصصی مقسم إلی لیال، ولکن حظ الخیال فی الإمتاع والمؤانسة أقل منه فی کتاب «ألف لیلة ولیلة».فیتفق الکتاب مع بقیة المراجع بصورة عامة فی إبراز الخصائص العامة فی ذلک العصر. أما الاختلافات الموجودة بین الإمتاع والمؤانسة و بین غیره من الکتب، فإنما هی اختلافات جزئیة تخص دقة بعض المعلومات أو وضوح بعض الصور، و لذا فإننا نقر بوجود قیمة و ثائقیة عامة للکتاب رغم النقص الذی نری فیه.