جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

قدرت نرم، محصول و برآیند تصویرسازی مثبت و کسب اعتبار نزد افکار عمومی جهان است که با به کارگیری ابزارهایی چون فرهنگ، پیشینه درخشان، آرمان یا ارزش های انسانی به صورت غیرمستقیم بر منافع یا رفتار دیگر کشورها اثر می گذارد. بنابراین، قدرت نرم پدیده ای اجتماعی و مرتبط با مولفه های محیطی است که به نسبت سایر ابزارهای سیاست خارجی، بیشترین تاثیرپذیری را از مولفه های هویت ملی دارد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی چگونگی و میزان تاثیر مبانی و اجزای هویت ایرانی بر کارکرد قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران و تعیین موثرترین آنهاست. در این راستا، نوشتار حاضر با بهره گیری از رهیافت «سازه انگاری» برای درک رابطه میان هویت ایرانی و قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران، روشی توصیفی داشته و مبتنی بر استدلال و تحلیل است. چنانچه یافته های تحقیق نشان می دهد، در میان مولفه های هویت ملی، هویت جدید ایرانی که بر اساس شاخص ها و معیارهای حقوقی و انسانی و در عین حال اسلامی در قالب الگوی «مردم سالاری دینی» تعریف می شود، بیشترین تاثیر را بر افزایش قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران دارد. بنابراین، تقویت این بخش از هویت ایرانی، اثربخشی بیشتر قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران را در جهان و به ویژه در میان ملل مسلمان به دنبال خواهد داشت.

سرزمین ایرانی در دوره اسلامی شاهد افت و خیزهای بسیاری در زمینه های اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و هنری بوده است. اما در تمامی ادوار تاریخی، هنر ایران، در جستجوی نیروهای آسمانی بوده و کوشیده تا با وسایلی که دارد با این نیرو ارتباط برقرار سازد و از قدیم ترین زمان، اگر چه هنر امری عادی و معمولی بود، اما ایرانیان برای زیبایی، مقامی بلند قایل بودند. هنر ایرانی بر تزیین مبتنی است. این تزیینات که گاهی نشان دهنده عادات و عقاید دینی بوده، می توانسته عمیق ترین تاثیر را در انسان و محیط زندگی او به وجود آورد. با روی کار آمدن سلاجقه در مشرق ایران، دوران درخشان فلزکاری اسلامی آغاز گردید. آثار باقیمانده از این دوره نشان دهنده اوج درخشش هنر فلزکاری در ایران است که نشانه ها و نقوش این آثار در دنیای معاصر می تواند پر از ناگفته ها و پیام های معنوی و اجتماعی باشد. در این پژوهش سعی شده با بهره گیری از نقوش انتزاعی شده فلزکاری دوره سلجوقی و انتقال این نقوش به محیط های زندگی اجتماعی، مردم را نسبت به فرهنگ، هنر، تمدن و هویت خویش آشنا نموده تا در کنار بهره گیری از این موارد، آرامش و زیبایی هر چه بیشتر را در فضاهای شهری، ایجاد نماید. فضاهای سبز اماکنی است که افراد را برای لحظاتی به آسایش جسم و روح فرا می خواند و از آن جایی که در این اماکن، انسان به آرامش و آسایش روحی و جسمی مورد نیاز دست می یابد، لذا کار بر روی این محیط های سبز، بیش از پیش نیازمند دقت و توجه است. فضاهای سبزی که عامه مردم از آن ها استفاده می کنند امکانات خاص خود را در حوزه مبلمان شهری می طلبد. وجود نیمکت، سطل زباله و روشنایی از بدیهی ترین عناصر مورد نیاز در فضاهای سبز شهری است.استفاده از منابع فرهنگی - هنری غنی ایرانی - اسلامی در گونه های مختلف هنر اسلامی به صورت بدیع و نو، می تواند در هماهنگ نمودن این غنای فرهنگی - هنری با نوآوری، ابداعات و ابتکارات امروزی جهت کاربرد در تزیین بناها و مبلمان شهری و سایر اقسام هنر، در جهت رفع نیازهای روحی، بصری و اقتصادی فردی و اجتماعی تاثیر به سزایی داشته باشد.در این بررسی، از نقوش و طرح های به کار رفته در فلزکاری دوره سلجوقی، برای آراستن مبلمان فضای سبز، استفاده شده که از این طریق با ارایه راه و روشی تازه، در آراستن فضاهای شهری، می توان هویت اصیل ایرانی - اسلامی را در این گونه فضاها، احیا نمود.در این مقاله، گامی نو در جهت به کارگیری آرایه ها و عناصر سنتی ایران، در زندگی امروزی و مدرن شهری برداشته شده، تا زمینه ساز فعالیت ها و پژوهش های آتی در این حوزه باشد.فرضیات:1- آرایه ها و عناصر تزیینی اسلامی - ایرانی دارای معنی و مفهوم هستند.2- مبلمان فضای سبز شهری از نظر فرم و معنا تاثیر مستقیمی در ترویج فرهنگ اسلامی و هویت بخشی به فضای شهری دارند.اهداف:1- ترویج فرهنگ و تمدن ایرانی - اسلامی از طریق انعکاس مفاهیم ملیتی - مذهبی در تزیین مبلمان فضای سبز شهری.2- استفاده از عناصر فرهنگی و هنری در گونه های مبلمان فضای سبز شهری از طریق پردازش و طراحی.3- دستیابی به شهری با هویت و ظاهری اسلامی.روش تحقیق: تاریخی، تحلیلی، توصیفی و تطبیقی.روش گردآوری اطلاعات: کتابخانه ای و میدانی.

هنر فعالیتی آگاهانه است که در آن هنرمند به وسیله بعضی نشانه های خارجی، احساساتی را که در زندگی خویش داشته است، به دیگران منتقل کرده، چنان که دیگران نیز از آن احساسات متاثر شده و آن ها را تجربه نمایند. این بحث از آن جا با مقوله مورد نظر ما در ارتباط است که این دریافت مشترک میان بیننده آثار هنری، به جز ارزش های فیزیکی و ساختاری آثار، با ارزش های روان شناختی هم در ارتباط می باشد، ارزش هایی که از هم دردی ها و علایق مشترک، تاریخ و پیشینه یکسان و بالاتر از این مشترکات فلسفی و فکری انسان ها به وجود می آیند.وقتی به این اشتراکات در دریافت های انسانی می رسیم، دقیقا به تاریخ و پیشینه و علایق مشترک تاکید داریم، چیزی که گروهی آن را «هویت» می نامند. هنرمند حساس به هویت، سعی دارد آثاری خلق کند که در قالب و صورت ویژگی هایی داشته باشد که بتوان آن را از هنر دیگر ملل تفکیک نمود. این ویژگی ها می تواند مبتنی بر اصالت های بومی، دینی و فرهنگی هر کشور و قومیتی باشد. گذشته تاریخی، حماسه های آبا و اجدادی سرزمین نیاکان ما، اصلا جغرافیای زبان مادری ما، باورها و سنت های طایفه ای، مفاخر ملی مان و به طور کلی همه این ها جزء هویت فرهنگی ماست.شعر و ادبیات فارسی در ایجاد غیرت ملی و دلبستگی نیاکانمان در درک عظمت تاریخی و فرهنگی این سرزمین تاثیر مستقیم دارد. نگارش و مصورسازی نسخ خطی و از این میان شاهنامه همواره مورد توجه حاکمان و هنرمندان نگاره گر بوده، چرا که نگارش و تهیه نسخه شاهنامه یکی از سنت های ادبی - هنری ایران در طی قرون متمادی بوده است. بر این اساس تعداد زیادی نسخه خطی از شاهنامه مربوط به دوران ایلخانان تا اواسط دوره قاجاریه به جای مانده است.در این مقاله که به ارزش و اهمیت شاهنامه به عنوان یک اثر شاخص ملی و مصورسازی آن در دوره های مختلف اشاره شده به معرفی و تبیین نمونه هایی از نگاره های شاهنامه دوران ایلخانی تا قاجاریه با تاکید بر هویت جویی ایرانی می پردازد. شایان ذکر است، نحوه چیدمان مطالب و تصاویر بر مبنای توالی تاریخی شاهنامه های مصور دوران مذکور می باشد.سوالات:1- هویت جویی ایرانی چگونه در داستان ها و مضامین شاهنامه انعکاس پیدا می کند؟2- تعامل شاهنامه و نگارگری در هویت یابی ایرانی چگونه در مضامین و پردازش نگاره ها انعکاس یافته است؟اهداف مقاله نیز شامل موارد زیر است:1- شناخت شاخصه های هویتی ایرانی - اسلامی در نسخه های مصور شاهنامه دوران ایلخانی تا اواسط صفویه2- دستیابی به عوامل تاثیرگذار بر نوع شاخصه های هویتی ایرانی - اسلامی در شاهنامه فردوسی.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

نوین گرایی آموزشی از جنبه های کوشش ایرانیان برای رسیدن به وحدت ملّی شمرده می شود. این تکاپوها که اندکی پیش از مشروطه آغاز شد، برای شالوده ریزی جامعه ای مبتنی بر «هویت ایرانی» بود و آشنایی با تاریخ ایران را زمینه ساز رسیدن به وحدت ملّی قلمداد می کرد.هدف این نوشتار، بازشناسی مفهوم هویت ایرانی در شماری از کتابهای درسی تاریخ بوده است. این آثار از آغاز تا پایان دوره رضاشاه بررسی شده اند. پژوهشگر همچنین کوشیده است تا با مطالعه روندی  (trend study)چگونگی تکوین کتاب های درسی تاریخ و بازتاب مفهوم هویت ایرانی در آن ها را توصیف تاریخی نماید. این بررسی نشان داد که درس تاریخ سهم والایی را در تعلیم مفهوم هویت ایرانی به دانش آموختگان داشته است.

لطفا برای مشاهده متن چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.