جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

زمینه: سرقت علمی (سرقت علمی یا ادبی) جعل و تحریف اصلی ترین مصادیق سوء رفتار و تقلب در پژوهش و کار علمی به شمار می روند. نیاز به شفاف سازی این مفاهیم ضروری است تا پژوهشگران در مراحل مختلف پژوهش آنان را رعایت کنند. هدف این مقاله، مطالعه مفاهیم سرقت علمی، جعل و تحریف در پژوهش است.روش کار: این پژوهش مبتنی بر رویکردی نظری است و داده ها با روش اسنادی گردآوری شده است. در جریان گردآوری داده ها، سرقت علمی، جعل و تحریف در پژوهش و کار علمی مفهوم سازی گردیده و سپس به تلقیق هر یک از این مفاهیم پرداخته شده است. در ارتباط با این واقعیت های اجتماعی، در کنار مفاهیم، توجیهات و تحلیل هایی از جامعه شناسی علم ارایه شده است.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد سرقت علمی، تصاحب عمده یا جزیی اندیشه ها، فرایندها، نتایج، حرف ها یا مالکیت معنوی چاپ شده یا چاپ نشده نویسندگان، دانشمندان و پژوهشگران دیگر و ارایه آنها به عنوان متعلقه خود بدون دادن انتساب یا اعتبار مناسب به بانی و مبدع آنان است. انواع جعل و تحریف عبارت اند از: خود سرقت علمی، سرقت علمی ثانوی و سرقت علمی سایبر. دو نوع رایج خود جعل و تحریف شامل قطعه قطعه سازی و انتشار مجدد اثر است. سرقت علمی سایبر می تواند تام یا الصاق باشد. جعل، ساخت و تولید کامل یا جزیی داده ها و نتایج اصلی و جایگزینی آنان با داده ها و نتایج تصنعی و ارایه گزارش است. جعل می تواند تام یا جزیی باشد. تحریف، دستکاری تعمدی مواد، تجهیزات و فرایندهای پژوهش و یا تغییر یا حذف تعمدی داده ها و نتایج و ارایه سوگیرانه گزارش پژوهش و یا تفسیر غلط هدفدار شواهد و مدارک، داده ها، یافته ها، نتیجه گیری و یا پیام علمی، با دادن اعتبار غلط به دانشمند دیگر است. دست بردن در اسناد، فراموشی انگاری ارجاع، پیرایش و تفسیر غلط از رایج ترین انواع تحریف به شمار می روند. وجه ممیزه اساسی سوء رفتار و تقلب در پژوهش و کار علمی (جعل و تحریف) از خطا و سهل انگاری در پژوهش داشتن نیت فریب است. در این مقاله، چارچوب های اخلاق فردی، گروهی (اجتماع علمی) و اجتماعی (کل جامعه) در ارتباط با سوء رفتار و تقلب علمی بحث و نتیجه گیری خواهد شد.