جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: تحلیل مضامین مرتبط با یکدیگر در دین ایرانی، از جمله فرشته‌شناسی مزدائیسم و ​​مفاهیم شیعی اسلامی از هویت روح-جسم.

ترجمه ماشینی: این اولین بررسی جامع به زبان انگلیسی در مورد دین زرتشتی، یکی از قدیمی ترین ادیان زنده است * به طور مساوی به پنج بخش موضوعی تقسیم شده است که با مقدمه ای از زرتشت/زرتشت شروع می شود و با تلاقی دین زرتشتی و سایر ادیان پایان می یابد. مطالعات زرتشتی با مشارکت 34 مرجع بین‌المللی از 10 کشور * زرتشتیان را به‌عنوان مجموعه‌ای از پدیده‌های پویای تاریخی و زمینه‌ای معرفی می‌کند که منعکس‌کننده روند کنونی دور شدن از ذات‌گرایی متنی در مطالعه دین است.

ترجمه ماشینی: در آیین زرتشت، یکی از قدیمی‌ترین سنت‌های مستمر بشر، طبق توافق، آیین‌ها نقش برجسته‌ای دارند. در این کتاب، محققان از طیف وسیعی از رشته‌ها اولین تلاش جمعی را برای پرداختن به این موضوع انجام می‌دهند. از منظر تاریخی و جغرافیایی، متون و زمینه های مطالعه شده در این صفحات از دوران باستان تا مدرنیته، از ژاپن، چین، هند، ایران، اروپا تا کالیفرنیا را در بر می گیرد. این مقالات به سوالات تئوری، متون آیینی، تغییر و اجرا، جنسیت و مذهب حرفه ای (کشیشان/مردم غیر روحانی) می پردازند. آیین‌های مورد مطالعه در گستره وسیعی از محیط‌های اجتماعی و محلی از دربار سلطنتی گرفته تا نیازمندان، از روستاهای روستایی تا کلان‌شهرهای شهری، از خانگی تا مردمی قرار می‌گیرند.

«ایران باستان» دارای «متن‌های اخلاقی» و «اندرزنامه»‌های گوناگون است. این متن‌ها و «اندرزنامه»‌‌ها تنها پندهای پراکنده، نامنسجم و ناسازگار اخلاقی نیستند و بسیاری از آنها به‌گونه‌ای معقول و منسجم «سنجه»‌ای «پیامدگرایانه» برای سنجش «کنش» و نیز «منش» آدمی ارائه می‌کنند. «فلسفۀ اخلاق زردشتی» گونه‌ای از «پیامدگراییِ فایده‌گرایِ لذت‌گرا» است که بر پایه دوگانهٔ «لذت و درد» و «خوشی و ناخوشی» بنا شده است. این دوگانه کاملاً مطابق با هستی‌شناسی، ما بعد الطبیعه، انسان‌شناسی و الهیات دوبُنیِ زردشتی است. تضاد بنیادین میان «نیک» و «بد»، «لذت» و «درد» و «نیروهای زندگی» و «نیروهای مرگ» در «فلسفۀ اخلاق زردشتی»، مبتنی بر تضاد بنیادین میان «خیر» و «شر»، «اهورا مزدا» و «اهریمن» و سپنته مینو و انگره مینو در اوستا است. متون اخلاقی پهلوی، مانند دین‌کرد ششم، نیز بر این نکته تأکید می‌کنند که تن را باید در رامش و خوشی داشت و از درد و رنج پرهیز کرد و کار نیک کردن برای کسی که درد را در تن راه دهد دشوار است. افزون بر این، «فلسفۀ اخلاق زردشتی» همه جنبه‌های فاعلیت، مانند خِرد، خوی، خیم و کردار فاعل، را بر اساس «پیامد» می‌سنجد و از این نظر، مانند برخی نظریه‌های جدید در «اخلاق هنجاری» همچون نظریه‌های پارفیت، پِتیت، اسمیت و درایور، گونه‌ای از «پیامدگرایی فراگیر» است. ستایش این مفاهیم، در کنار مفاهیمی مانند ثروت، چابکی، نوآوری و سازندگی، از ویژگی‌های یگانهٔ «فلسفۀ اخلاق زردشتی» است. در نتیجه، افزون بر «پیامدگرایی»، ریشهٔ «سرمایه‌گرایی» را نیز می‌توان در «فلسفۀ اخلاق زردشتی» جُست. سال‌ها پیش از «چرخش زبانی» و «تغییر بزرگ در افکار عمومی نسبت به زندگی، سازندگی و نوآوری» که در سده‌های هفدهم و هجدهم در شمال‌غرب اروپا رخ داد و به «انقلاب صنعتی» و سپس «رشد اقتصادی در جهان مدرن» انجامید، بنیان‌های اصلی «سرمایه‌گرایی» در «فلسفۀ اخلاق زردشتی» وجود داشتند. در تفاسیر برخی از ایران‌شناسان مانند دارمِستِتِر، در سدهٔ نوزدهم و آغاز سدهٔ بیستم، اشاراتی به این ویژگی «فلسفۀ اخلاق زردشتی» دیده می‌شود، اما نسل جدیدِ ایران‌شناسان، احتمالاً تحت تأثیر روش‌شناسی رایج در تفسیر متون مقدّس بیبلیکال و نیز روح حاکم بر روشنفکری در میانهٔ سدهٔ بیستم، این ویژگی «فلسفۀ اخلاق زردشتی» را نادیده می‌گیرند و توضیحی برای این مفاهیم ارائه نمی‌کنند.

ترجمه ماشینی معرفی ناشر: مطالعه تاریخ زرتشت به محقق تاریخ اسلام کمک می کند تا پیشینه اکثر آنچه در عصر عباسیان و دوره های پس از آن، از نظر جریانات فکری ، ایدئولوژیکی ، ادبی و فلسفی پیش آمد، را بفهمد. بدون فهم دیانت زردشتی نمیتوان کشته شدن ابومسلم خراسانی به دست منصور عباسی، و نه کشته شدن برامکه به دست هارون الرشید، نه حرکات زاهدانه و تقابل آنها را را درک کرد، و اگر بگویم که درک دیانت زرتشتی به محقق کمک می کند تا برخی از زمینه های فلسفه را درک کند، اغراق نمی کنم. یعنی کمک میکند تا پیشینه فلسفه فارابی و ابن سینا و تعداد زیادی از فیلسوفان شیعه را بفهمد، و درک دیانت زرتشتی ما را قادر می سازد تا سهروردی را که در دوره ظهیر بن صلاح الدین در حلب کشته شد درک کنیم ،همچنین بسیاری از مردان تصوف را درک کرد، تا به جلال الدین رومی برسیم. نکتة: چنانچه ملاحظه میشود این کتاب با دیدی تقلیل گرایانه و جانبدارانه و توجیه گرانه تمامی تاریخ ایران بعد از اسلام را به تاثیر زردشتیگری و دیانت زردشتی فروکاسته است.

دَساتیر یا دساتیر آسمانی نام نسکی (کتابی) از یکی از پارسیان هند به نام آذرکیوان است که در سده دهم هجری قمری در زمان اکبر شاه گورکانی (هم‌زمان با سلسله صفوی) نوشته شده‌است. آذر کیوان این کتاب را به پیامبری بنام «ساسان پنجم» نسبت داده‌است که به زبانی است که هیچ همسانی و خویشاوندی‌ای با زبان‌های دیگر ندارد اینگونه برمی‌آید که این زبان برساختهٔ خود آذرکیوان بوده است.

اسناد و مدارک مکتوب کهن از بودن ادیان و مذاهبی دیرینه در ایران باستان و یا سرچشمه گرفتن آنها از این خطه از جهان خبر می دهند. در کتاب حاضر، از دین و آیین زرتشتی، کیش مهر، مانویت، باورهای زروانی و آیین مزدکی در پنج بخش مجزا و مستقل سخن می رود. نویسندگان در هر یک از این پنج بخش اصولاً نظریاتی آورده اند که پژوهندگان عموماً بر آنها باور دارند و به موجب تفاوتی که در ویژگیهای این ادیان و مذاهب هست، درباره هر یک در اندازه و ترازی خاص به بحث پرداخته اند. نیز از مباحثی که به نحله هایی کوچک تر چون کیومرثیه بازمی گردد، و از عقاید و ادیانی که نوشته ای در باره آنها در دست نیست، چشم پوشی شده است و همچنین از آنهایی که ایرانی نیستند، مانند آیین بودا و ادیان یهودی و مسیحی در ایران باستان سخنی به میان نمی آید. کوشش بر آن است تا با معرفی کردن کتاب ها و مقالاتی ارزشمند، راه برای تحقیق بیشتر دانشجو گشوده شود.