جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ندارد.

در این پایان‌نامه قصد دارم تا مطالعات متمرکز خود در دوره‌ی کارشناسی ارشد را گردآوری نمایم. این مطالعات با محوریت «یادگیری عامل‌های هوش‌مند از یک‌دیگر در محیطی پویا و متشکل از تعدادی از عامل‌های هوش‌مند ناهم‌سان» قصد دارد تا هوش‌مندی لازم برای عامل‌های موجود در محیط برای یادگیری از یک‌دیگر را فراهم آورد.برای بررسی یادگیری عوامل هوش‌مند، عنصر یادگیری را «مفاهیم» تشکیل‌‌دهنده‌ی محیط در نظر گرفتم. از آن‌جایی که می‌خواستم بر روی محیط‌های چندعامله کار کرده باشم، نیاز داشتم تا خاصیت جزیی بودن این‌گونه محیط‌ها را به گونه‌ای پیاده کنم. در نتیجه از نوع خاصی از مفاهیم به نام «مفاهیم ناهم‌رأی» استفاده کردم. یادگیری مفاهیم را بر مبنای یکی از اشیاء محیط و با استفاده از پروتکل «پرسش و پاسخ» که پروتکل استاندارد ایجاد ارتباط دوبه‌دو است انجام دادم.هم‌چنین برای این‌که مطالعه‌ی دقیق‌تری داشته باشیم، مسأله را از دیدگاه «نظریه‌ی بازی» یا Game Theory مطالعه نمودم. در نتیجه «بازی یادگیری مفاهیم ناهم‌رأی» را در دو ساختار مجزای دارای همکاری (Cooperative) و دارای رقابت (Competitive) بررسی کردم. در این راستا باید اشاره کرد که تمرکز اصلی ما در این پایان‌نامه بر روی دیدگاه همکاری بین عامل‌های هوش‌مند است. با این‌حال اشاراتی در محل لازم به دیدگاه رقابتی نیز انجام می‌پذیرد تا اهمیت هر دو دیدگاه به‌خوبی قابل درک باشد.به‌همین دلیل باید تمامی پروسه‌های لازم برای بازی بادگیری مفاهیم را نیز بررسی می‌کردم. به‌عنوان مثال‌هایی از این پروسه‌ها، روندهای دسته‌بندی (Classification)، رأی‌گیری (Voting) و یادگیری (Learning) را مطالعه کردم.برای این‌که مطالعات‌مان اثبات عملی نیز داشته باشد و صرفاً به نظریه‌پردازی نپرداخته باشیم، آزمایش‌های جداگانه‌ای برای بررسی عملی ایده‌های‌مان ترتیب دادم که در فصل آزمایش‌ها به آن‌ها اشاره شده‌است.در فصل انتهایی نیز مدل کامل یادگیری مفاهیم در یک سامانه‌ی چندعاملهرا با مولفه‌های مطالعه‌شده آوردم و افق‌های مطالعات آینده را –با اشاره به مولفه‌هایی که از این مدل باقی مانده‌اند- نشان دادم.

زبان سیاست مساَله‌ای پیچیده است شامل بسیاری از فنون زبانی که برای تأثیرگذاری بر گوینده در جهت دستیابی به فکر یا گرایش مورد نظر استفاده می‌شود. کاربرد فنون زبان به هدف گوینده بستگی دارد. یکی از این فنون، استعاره است. به‌کارگیری استعاره در گفتمان سیاسی سبب می‌شود که سخنران بتواند منظور خود را بهتر به مخاطبان القا نماید و به بازخوردی که از آن‌ها انتظار دارد برسد. لیکاف و جانسون اولین کسانی بوده‌اند که استعاره را از نگاهی نو بررسی و نظریه‌ی‌ استعاره مفهومی)(Conceptual Metaphorرا برای اولین بار در کتاب استعاره‌هایی که با آن‌ها زندگی می‌کنیم (1980) (Metaphors We Live By) مطرح کردند. آن‌ها استعاره‌ی مفهومی را به سه دسته اصلی استعاره‌های جهتی (Orientational Metaphors)، استعاره‌های هستی‌شناختی (Ontological Metaphors) و استعاره‌های ساختاری (Stractural Metaphors) تقسیم می‌کنند. ‌هدف از انجام این پژوهش بررسی استعاره در گفتمان سیاسی دکتر احمدی‌نژاد بر اساس نظریه‌ی استعاره مفهومی لیکاف و جانسون (1980) است. برای این منظور، تعداد 38 سخنرانی‌ دکتر احمدی‌نژاد که بین سال‌های 1384 تا 1392 ایراد گردیده‌اند، انتخاب شدند و این نظریه بر روی آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت. سپس تمام نمونه همگن 27 تایی از این سخنرانی‌ها انتخاب شد و پس از استخراج استعاره‌های آن‌ها, جداول و نمودارهای آماری برای آن‌ها رسم گردیدند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهند که از بین سه نوع استعاره‌‌های یاد شده، استعاره‌های جهتی با 63.92 درصد، بیش‌ترین میزان کاربرد در سخنرانی‌ها را داشته‌اند. پس از آن، استعاره‌های هستی‌شناختی با 32.16 درصد قرار می‌گیرند و در نهایت استعاره‌ی ساختاری با 3.92 درصد، کمترین میزان بهره‌گیری را به خود اختصاص می‌دهند. در بین سخنرانی‌‌ها، سخنرانی‌ای که در جمع حامیان دولت اسلامی بوده است، با 16.47 درصد، بیش‌ترین میزان استعاره را به خود اختصاص داده است که دلیل آن می‌تواند احساس صمیمیت بیشتر دکتر احمدی‌نژاد در میان این گروه باشد. کمترین میزان بهره‌گیری از استعاره‌ها نیز به صورت برابر مربوط به سخنرانی‌های ایراد شده در سازمان ملل و اجلاس‌ خارجی و سخنرانی‌های خارج از کشور به اندازه‌ی 7.84 درصد بوده‌اند.