جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مؤلف پس از مسافرتهاي بسيار در بلاد مغرب، يمن، روم، هندوستان و بعضي جزاير فرنگستان به ايران بازگشته و در يزد ساكن شده و پس از رفتن به تهران روانه مشهد امام رضا عليه السلام شده و در بين راه گرفتار راهزنان شده و به بركت امام رضا (ع) نجات يافته و به چشم درد مبتلا و براي علاج به كرمانشاهان رفته و در آن جا كتاب سرور العارفين و زبدة الاحاديث را تأليف نموده، در آن شهر «عبدالرحيم كركوتي» نامه اي پخش نموده و در آن ايراداتي بر مذهب شيعه گرفته و مؤلف در اين كتاب با عناوين «قال خوارج الكركوتي- الجواب» پاسخ آنها را داده و بسال (1279) تأليف آنرا بپايان برده است و آنرا به سيد محمد مسيح فرمانفرماي مازندران هديه داه است.

در ردّ اعتقادات طبقه مشبه است که گويند در شناخت خداي، بر رسولان او حاجت نيست. (حسيني، محمد تقي) [قاضي زاده محمد افندي ص 27]

في التبري عن اعداء الدين فارسي. (سلمان هادي آل طعمه) [مخطوطات كربلا 3/375]

رضي الدين، سلام الله؟ گويا فردي بر مبحث «برهان تمانع» از آثار كلامي «تفتازاني» ردي نوشته و در آن رديه نموده است. مؤلف كه چندان آشنائي با اصول تاليف و تصيف ندارد، با تكيه بر ذهنيات خود، اين رساله را پرداخته و كشف ماهيت اين رساله، از مطالعه تمامي آن امكان پذير است. «سيد محمود مرعشي» [مرعشي 36/270؛ ]

مختصريست در اصول عقائد و اخلاق. تاريخ ختم تأليف: شب دوشنبه هفت شب گذشته از جمادي الآخر 1268 در ديه لنگر. (مهدي ولائي) در کلام به روش شيعيان شيخي در پاره اي از مسائل اعتقادي مربوط به توحيد و نفس انساني و تشويق به طرد و راندن راهزنان ديني انسانها، با شواهدي از آيات كريمه و احاديث اهل بيت عليهم السلام که در 7 جمادي الثاني 1268 در لنجر از دهات كرمان نگاشته است در آن دو اشراق است داراي چند سماوات مشتمل بر نجوم (الاشراق الاول في طرد الشياطين عن سماوات عقائد المؤمنين، الاشراق الثاني في دفع بعض الخطرات و الوساوس.) اين رساله در 1267 به چاپ رسيده است. رساله در اصول دين و اخلاق و مطالب مربوط بعقايد است كه ضمن دو اشراق صورت گرفته: اشراق اول در عنوان 9 آسمان و اشراق دوم در 7 زمين انجاميده و در جمادي الثاني 1268 از آن فراغت يافته نسخه در تبريز بچاپ رسيده. (مهدي ولايي) در اين كتاب بعضي از مسائل اعتقادي مربوط به خداشناسي و نفس انساني و دور نمودن شياطين از نفوس مؤمنين، به روش خاص شيخيه و با شواهد از آيات و احاديث، دردو اشراق و هر كدام داراي سماوات و نجوم، تنظيم شده و شب دوشنبه هفتم جمادي الاخر 1268در قريه لنجر بپايان رسيده است (سيد احمد اشكوري) تأليف 1268، فصول آن با عنوان هاي نجم، نجم مشخص شده است. (محمد شيرواني) [فهرست احسائي 2/188؛ فهرست سپهسالار 5/5؛ فهرست آستان قدس 4/102 و 11/136و مرعشي 18/263؛ عكسي مركز احياء ميراث 2/126 و 4/6؛ حضرت معصومه 1/306؛ كتابخانه وزيري 3/878 و 3/1109؛ مجلس شورا 12/68؛ دانشگاه تهران 16/224؛ ذريعه 10/164؛ نسخه پژوهي 3/160؛ فهرست الفبائي آستان قدس ص 277؛ مطالعات اسلامي ص 84؛ رايانه آستان قدس]

رديه اي است با عناوين (قال الناصب) و (قوله -اقول) بر رساله «المنبهه» شاه ولي الله احمد دهلوي حنفي (-1176ق). مؤلف با استناد به آيات و روايات و كتب اهل سنت، ‌ضمن يك مقدمه و نه جواب و خاتمه اي به نه جواب شيخ احمد سرهندي (-1034ق) و دو جواب دهلوي پاسخ گفته است. مقدمه در باب اعتصام بحبل الله، خاتمه در ذكر اسامي برخي منافقين عهد پبامبر (ص) و پس از آن مطالبي درباره پيدايش امويان، معتزله و اسامي فرق دوازدهگانه و انشعابهاي آنها آمده است. مؤلف در 5جمادي الاولي1270برابر با ماده تاريخ (پناه محمد بجو تو احمد خان) از نگارش رساله فراغت يافته است. [اهدائي رهبر4-1]