جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

رد ديگري بر مسيحيان دراعتقاد به اب و ابن و روح القدس كه آنها را سه مي دانند و در عين حال يك طبيعت مي انگارند، نگاشته شده براي كسانيكه از مومنين بخواهند با آنان مجادله كنند و به بحث و گفتگو نشينند.

از: محمد بن مازندراني (محتملاً) ؛ زمان تأليف: محتملاً 1298هـ. ق. نويسنده كه صريحاً نام خود را درين كتاب ذكر نكرده و باحتمال نام فوق از چند سطر پايان كتاب بدست آمد مي گويد: «درين زمان يكي از مقرين و معاندين دين مبين ... » كتابي تأليف كرده و در متن بر طبق عقايد استحاقيه بزعم خود خواسته ناطقي واحد و حاكمي منفرد و سلطاني وحيد سواي خداوند عالم جل شأنه و سواي مظاهر چهارده گانه اثبات كند و براي اثبات خود كتاب و سنت را سهل التأويل مفيد مي داند لذا چندان در عدم حجيت آن دو اصرار نمي ورزد ولي بشدت به «ضرورت» چون قابل تأويل نيست حمله مي برد و از آنجا كه عقايد او كاملاً خلاف شرع است ما در رد او اين كتاب را رد سه مطلب و يك خاتمه مي پردازيم: مطلب اول: اين قول قول ائمه و مشايخ مذهب ما نيست و آن صرف افترائي است كه بر آنها بسته اند؛ مطلب دوم: در اثبات اينكه اين مذهب بدعت است ... ؛ مطلب سوم: در اثبات حجيت ضرورة؛ خاتمه: در ذكر ايات و اخبار كه در رد منكرين ضرورة و بدعت صادر شده است. (عبدالله انوار) [كتابخانه ملي 6/650]

يكي از شيعيان مقيم هند نامه اي به بحراني نوشته و در آن پيرامون شبيه سازي كه در عزاداري ها مرسوم است و همچنين بيان مقام شيخين، چنانچه در نوشته هاي وي ديده مي شود، اعتراض كرده او را با استدلال پاسخ مي گويد. اين رساله در ششم شوال 1306 بپايان رسيده است. (احمد حسيني اشكوري) [عكسي مركز احياء 1/206 و 2/360]

گفتگو و محاجه قدير كناس اصفهاني با كرسف يكي از اسقفهاي نصراني و در رد نصاري است. اين نسخه گويا به خط مؤلف باشد. نشان ديگري از اين اثر و مؤلف در منابع نديدم. تصوير آب و رنگ كناس قدير و اسقف مذكور در برخي صفحات ديده مي شود. (نظري، محمود) [شورا 52/126]