جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نگارنده ابتدا مقدمه‌ای درباره‌ی اقداماتی که موجب گمراهی جامعه اسلامی شد، اشاره نمود سپس به مساله‌ی وجود 'عبدالله بن‌سبا' نگریسته و با استناد به احادیث و روایات منقول از او در کتب حدیث، تاریخ، تفسیر موضوع تحریف و تصحیف و نتیجه‌ی تخریبی آن را بیان نموده است.

عبدالله بن سبأ و أساطير أخرى، تأليف علامه سيد مرتضى عسكرى، از جمله آثارى است كه نويسنده، به زبان عربى در نقد و رد اتهامات وارده بر مذهب تشيع به رشته تحرير درآورده است. كتاب، اثر عميقى در كشورهاى پيرو تسنّن، به‌جاى گذارده و مورد توجه دانشمندان و اساتيد دانشگاه‌هاى مصر، به‌خصوص دانشگاه الازهر قرار گرفته است. كتاب در دو جزء تدوين شده است. در جزء اول، ابتدا در بخشى با عنوان مقدمات، دو نامه و جوابيه‌اى از نويسنده و پس از آن، مطالب در دو عنوان كلى ارائه شده است. مطالب جزء دوم نيز پس از ذكر دو نامه، در ضمن دو قسم مشتمل بر عناوين متعدد ارائه شده است. در انتها نيز خلاصه مطالب آمده است. برخی مخالفان تشیع، این مذهب را ساخته شخصی به نام عبدالله بن سبأ می‌دانند، این کتاب تلاش کرده است این ادعا را باطل کند. مولف با استناد به منابع متقدم تاریخی (قبل از ۵۰۰ق.)، روایات سیف را با دیگر روایات مقایسه کرده و آ‌ن‌ها را جعلی دانسته است. نویسنده ابتدا کتاب را «احادیث سیف» نامگذاری کرده بود ولی به پیشنهاد شیخ راضی آل یاسین (مولف کتاب «صلح الحسن») نام آن را به عبدالله بن سبا تغییر داد. ترجمه فارسی این کتاب با نام عبدلله بن سبا و دیگر افسانه‌های تاریخی به چاپ رسیده است.

کتاب «الفرقة الناجیة» نوشته محمدموسوی سلطان واعظین شیرازی، که به زبان عربی تدوین شده، سعی کرده علل اختلاف و افتراق مسلمانان، و پدید آمدن فرقه‌های مختلف را مطرح ساخته و طی آن، سیر تاریخی پیدایش عقاید متفاوت را نشان دهد و از این منظر، فرقه‌ ها و آیین‌ های گوناگون، به ویژه مکتب تشیع را معرفی نماید.

صيانة الآثار الإسلاميّة، اثر آیت‌الله سبحانى، به زبان عربى جهت پاسخ به برخى شبهات وهابيت در حفظ آثار اسلامى مى‌باشد. پژوهشى است در اثبات حفظ و نگهدارى قبور انبياء، اولياء و شهداء و تعمير آنها با روش توصيفى و تاريخى و با استفاده از آيات و احاديث كه قول شيعه را به اثبات رسانده است و در فصل آخر كه ادلّه وهابيت در خصوص انهدام آثار و قبور انبياء و اولياء آمده و با آنها در ايجاد القا و شبهه هستند، پاسخ داده شده است و در پايان كتاب فهرست موضوعات به طور كامل بيان شده است.

کتاب «عمدة المقال في كفر أهل الضلال» نوشته حسن بن علی كركی عاملی، نقد افكار تكفیری مخالفان شیعه و عدم اقرار آنان به امامت ائمه اثنی عشر است. در این پژوهش سعی شده است ادله منكران شیعه امامیه و امامان معصوم در مسأله امامت و خلافت نقل و مورد نقد و ارزیابی قرار گیرد. نگارنده ضمن بیان دیدگاه ‎های متعصبانه برخی از علمای افراطی اهل ‏سنت در تكفیر شیعیان تنها به خاطر اعتقاد به امامت امامان معصوم این‏ گونه لجاجت و عناد را نوعی كفر تلقی كرده و مخالفان و منكران ولایت و امامت ائمه اثنی عشر را مخلدان در آتش جهنم دانسته است. از نظر وی كسانی كه منكر امامت امامان شیعه هستند در واقع منكر ضروری‏ترین حكم قرآن هستند و از گردونه ایمان و اسلام خارجند زیرا قرآن كریم صراحت بر عصمت اهل‏ بیت پیامبر (ص) و به تبع آن امامان دارد.

"لله و للحقيقة" اثرى است به زبان عربى از على آل محسن، كه ردى بر كتاب "لله ثم للتاريخ" تألیف فرد مجهولى به نام سيد حسين موسوى (كه خود را يكى از علماى شيعى معرفى ميكند)، مي باشد. آل محسن به شبهات و اشكالات مطرح شده عليه شيعه پاسخ ميدهد. در مقدمه پس از بيان انگيزه‌ى تألیف به پيشينه مجهول سيد حسين موسوى پرداخته و ثابت ميشود كه چنين شخصى وجود خارجى ندارد. متن اصلى از هفت فصل تشكيل شده كه مؤلف سعى كرده روال شبهه افكن را رعايت كند و به همان ترتيب و همان نام و به زيبايى هر چه تمام تر به همه شبهات وى به صورت كاملا علمى و مستند پاسخ دهد. در تمامى موضوعات ابتدا شبهه را به صورت جداگانه آورده و به دنبال آن پاسخ را آورده است يعنى در موضوع كلى نيز ريز شده است. مهمترين شبهات وى: عبدالله بن سبا، انتساب الشيعة لاهل البيت، المتعة و ما يتعلق بها، الخمس و نظرة الشيعة الى اهل السنة ميباشد.

الفرقة الناجية، تأليف شيخ ابراهيم قطيفى، معروف به فاضل قطيفى از جمله آثارى است كه در خصوص تعيين فرقۀ ناجيه و اثبات نجات شيعۀ اماميه به نگارش درآمده است. از اين كتاب در منابع مختلف با عناوين ديگرى؛ همچون: اثبات الفرقة الناجية، بيان الفرقة الناجية، تحقيق الفرقة الناجية و الوافية في تعيين الفرقة الناجية ياد شده است. ظاهرا اين كتاب آخرين تأليف قطيفى و از كتاب‌هاى ديگرش معروف‌تر بوده است و نام مؤلف با اين كتاب تداعى مى‌شده است. مؤلف كتاب را بر يك مقدمه و سه فصل و يك خاتمه مرتب نموده است: مقدمه مشتمل بر دو بحث است: بحث اول در ذكر حديث افتراق و چگونگى جمع ميان نقل قول‌هاى متفاوت شيعه و اهل سنت از حديث افتراق است. بحث دوم در معناى اين حديث به همراه نقل و نقد كلمات محقق دوانى در شرح عقايد عضدى و نيز گفتارى دربارۀ معناى ايمان و شرايط آن مى‌باشد. فصل اول كه دربارۀ اميرالمؤمنين (علیه السلام) است، خود مشتمل بر سه مطلب است: مطلب اول در اين كه حضرت على (علیه السلام) وصى و جانشين پيغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) است. مطلب دوم در اينست كه آن حضرت باب مدينه علم النبى(صلی الله علیه و آله و سلم) است. مطلب سوم، در اين كه امامت آن حضرت منصوص عليه و متعين است و در آن به ذكر حديث غدير و اشكالات وارد بر آن و پاسخ بدان‌ها پرداخته است و آن را با يك تذنيب و تتمه به پايان برده است. فصل دوم، دربارۀ عترت پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) است و مشتمل بر دو مطلب: مطلب اول در تطهير آنان از پليدى و گناهان ظاهرى و باطنى. مطلب دوم در اين كه اهل بيت پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) همانند قرآن واجب الاتباع هستند. فصل سوم، در بيان اين كه امامان دوازده تن هستند كه مشتمل است بر دو مطلب: مطلب اول در بيان اجمالى امامان دوازده‌گانه و مطلب دوم در بيان تفصيلى آنان. خاتمۀ كتاب نيز مشتمل بر دو تذنيب است: اول در ذكر اخبارى كه در خصوص نجات شيعه وارد شده است. دوم دربارۀ اعتقادات فرقۀ ناجيه. مؤلف سپس كتابش را با ذكر سه فايده خاتمه مى‌دهد و پس از آن مى‌گويد كه به دنبال مباحث قبلى دوست دارم احاديثى را نقل كنم كه علما به ندرت در يك مجموعه به آنها دسترسى مى‌يابند و آن گاه اين احاديث را كه تعدادشان هيجده تا است، نقل كرده و كتابش را به پايان مى‌برد. شيوۀ مؤلف در اين كتاب نقلى - كلامى است.