جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هم سرمایه اجتماعی و هم قانون پذیری، هر دو پدیده هایی جامعه زاد و جامعه زی هستند؛ از این رو، با توجه به چنین خاستگاه مشترکی، می توان نسبتی بین آنها قائل شد. مقاله حاضر به تحلیل نظری رابطه این دو مفهوم در آراء سه نسل از جامعه شناسان پرداخته است. بر اساس یک رویکرد تطبیقی، در آراء جامعه شناسان موردنظر، این نتیجه، حاصل گردیده که، مکانیسم شکل گیری سرمایه اجتماعی و فرآیند نهادینه شدن قانون پذیری در ایده نسل اول، خصلتی، نظم گرایانه و ساختاری داشته در نسل دوم، رد پای کنش گر در کنار الزام ساختاری و در نسل سوم علاوه بر این دو عامل (ساختار و کنش)، عنصر تضاد نیز دیده می شود. به سخن دیگر، هر قدر از نسل اول جامعه شناسان به نسل های بعدی می رسیم، هم چند سبب بینی و هم واقع گرایی در خصوص مفاهیم فوق و نسبت آنها با هم در آرای آنان به چشم می خورد.

نقش خانواده در شکل دهی به گرایش های دینی فرزندان همواره مورد توجه نظریه پردازان و محققان حوزه دین بوده است. از این گذشته، هردو نهاد دین و خانواده در جامعه ایران دست خوش تغییرات محسوس و قابل اعتنایی شده اند، این دو امر تحقیق حاضر را بر آن داشت تا با هدف شناخت نقش خانواده در ممانعت یا تعدیل گرایش جوانان به اشکال جدید دینداری از یک سو و نیز کمک به فهم رابطه بین تغییرات دین و خانواده از سوی دیگر این پرسش را مطرح کند که آیا بین میزان و نوع دین داری جوانان با سرمایه اجتماعی خانواده آنها رابطه هست؟ یافته های تحقیق حاضر که با روش پیمایشی بین نمونه 380 نفری از جوانان سه منطقه شهر تهران به دست آمده است نشان می دهد که پاسخ به این سوال مثبت است. بدین ترتیب، در حالی که بین سرمایه ساختاری خانواده با میزان دینداری رابطه ای برقرار نیست، بعد فرآیندی سرمایه خانوادگی و چهار مولفه اصلی آن با میزان و انواع دینداری رابطه دارند، در بین ابعاد اصلی دینداری، صرفا دینداری مناسک گرا با سرمایه اجتماعی خانواده و ابعاد آن رابطه دارد. در بین ابعاد سرمایه خانوادگی، مشارکت و ارتباط خانوادگی بیشترین همبستگی را با میزان دینداری دارد. این تحقیق به طور کلی بر اهمیت تعاملات و انسجام روابط خانوادگی بر افزایش دینداری جوانان و کاهش گرایش آنها به اشکال غیر سنتی دینداری تاکید دارد و آن را به منزله فرصتی می داند که بدین منظور در اختیار سیاست گذاران و مجریان امور فرهنگی کشور قرار دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی وضعیت استقرار سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش در اورژانس 115 اهواز و تعیین رابطه بین این دو مفهوم است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی ـ تحلیلی است که به روش پیمایشی و با استفاده از پرسشنامه سرمایه اجتماعی محقق ساخته و پرسشنامه مدیریت دانش برگرفته از پرسشنامه فولاد (1393)، مبتنی بر مدل جاشپارا انجام شده است. جامعه پژوهش تمام 287 نفر کارکنان اورژانس 115 اهواز شامل کارکنان ستادی و افراد مستقر در 29 پایگاه اورژانس در سطح اهواز هستند. پرسشنامه ها در تابستان سال 1393 بطور حضوری توزیع شد و در نهایت تعداد 244 پرسشنامه یا بیش از 61 درصد از آن ها در تجزیه و تحلیل داده ها مورد استفاده قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار  SPSS19صورت گرفت. برای تعیین سطح هر مولفه از آزمون تی تک نمونه ای و برای تعیین وجود یا نبود رابطه بین دو مفهوم سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش از آزمون همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان استقرار سرمایه اجتماعی به صورت کلی در سطح نسبتا مطلوب و میزان استقرار مدیریت دانش به صورت کلی در سطح متوسط است؛ همچنین رابطه معنادار مثبت در حد متوسط بین سرمایه اجتماعی و مدیریت دانش وجود دارد. در انتها، بر اساس نتایج پژوهش، پیشنهادهایی ارائه شده است.

هدف مقاله بررسی درجه اهمیت ابعاد و مولفه های مفهوم سرمایه اجتماعی در احادیث حضرت امام رضا (ع) است. روش تحقیق، تحلیل محتوای کیفی، توصیفی و استنباطی است. تعداد 356 حدیث رضوی بر اساس مدل مفهومی سرمایه اجتماعی بررسی شده است که تعداد 57 حدیث واجد شرایط تحلیل محتوا تشخیص داده شد. نتایج نشان داده است که تمامی ابعاد و مولفه های مفهوم سرمایه اجتماعی، دراحادیث رضوی (ع) به درجات متفاوت مورد اشاره قرار گرفته است. سرمایه اجتماعی درجات مختلفی دارد که اوج آن ایثار وشهادت است. در بعد ساختاری، انواع شبکه اجتماعی خرد، متوسط و کلان دراحادیث مورد اشاره قرار گرفته است. شبکه های کلان دراحادیث رضوی (ع) بالاترین درجه اهمیت را دارند که می توان آن را به دیدگاه عام گرایانه دراحادیث رضوی (ع) تفسیر نمود. سرمایه اجتماعی در احادیث رضوی (ع) بیشتر ساختار عینی دارد تا ذهنی. در بعد ارتباطی، سرمایه اجتماعی در احادیث رضوی (ع) بیشتر بدون انتظار جبران، مورد نظر قرار دارد تا دوسویه و قابل جبران. اگرچه کنش جمعی نیز دراحادیث مورد توجه قرار گرفته است اما در بیش از دوسوم احادیث، جهت رابطه مثبت است یعنی کنش، توصیه شده است. در بعد هنجاری، احادیث نشان می دهند که سرمایه اجتماعی بیشتر فایده دنیوی دارد، اگرچه فایده اخروی آن نیز قابل توجه است. محققان نتیجه گرفتند که مفهوم سرمایه اجتماعی به عنوان یک مفهوم علمی با مفاهیم اخلاقی و دینی کاملا سازگار است. لذا علم می تواند برای گسترش مفهومی خود از اخلاق و دین کمک بگیرد و به آن نیازمند است. هم چنین دین و اخلاق نیز برای دست یابی به اهداف عملی و تاثیر گذاری درجامعه، نیازمند تحقیقات علمی مبتنی بر مشاهده و تجربه است. لذا پیشرفت جامعه انسانی مستلزم همکاری متقابل بین علم و دین است.

این مقاله قصد دارد الگویی را برای سنجش سرمایه اجتماعی در سایت های شبکه اجتماعی معرفی کند. دو پدیده در دو دهه اخیر شانه به شانه در معادلات مفهومی علوم اجتماعی تغییرات تازه ای را بهوجود آورده اند: 1- مفهوم سرمایه اجتماعی جایگاه خود را در علوم اجتماعی و دیگر شاخه های علوم انسانی باز کرده است، 2- شبکه های اجتماعی مجازی از اوایل دهه 2000 میلادی (1379 خورشیدی) فضای جدیدی را برای کنش های اجتماعی مجازی ایجاد کرده اند. در عین حال، در میان شبکه های اجتماعی مجازی، سایت فیسبوک نه تنها به پرباز دیدترین سایت دنیا تبدیل شده است، بلکه با تعداد کاربرانی نزدیک به یک میلیارد نفر در سال 1392 خورشیدی، از موقعیت متمایزی نیز برخوردار شده است. ما در این مقاله از نظریه سرمایه اجتماعی رابرت پوتنام و رویکرد روش شناختی فرانک برای ساختن ابزار سنجش سرمایه اجتماعی استفاده کرده و سایت فیسبوک را نیز به عنوان میدان تحقیق برای اجرای این طرح در نظر گرفته ایم. ضمنا با استفاده از فن مثلث بندی و روش های مشاهده مشارکتی و پیمایشی آنلاین سعی کردیم تا داده های لازم را برای آزمون ادعاهای مقاله جمع آوری کنیم. در ابتدا با استفاده از مشاهده مشارکتی، 14 کاربر انتخاب شدند و اقداماتشان در فیسبوک مورد تحلیل قرار گرفت. سپس پرسش نامه آنلاین طراحی شد که بر اساس نتایج مشاهده مشارکتی تدوین شده بود. این پرسش نامه ازسوی 218 پاسخگو تکمیل و باز گردانده شد و بر آن اساس تحلیل ها را آغاز کردیم. تحلیل داده ها و یافته های تحقیق را در نهایت به کار بردیم تا در سایت فیسبوک، 10 شاخص سنجش سرمایه اجتماعی بسازیم.

امروزه سرمایه اجتماعی را یکی از اجزای ثروت ملت ها و توسعه پایدار، یکی از ابزارهای ظرفیت سازی در اجتماعات، تدبیری برای پیشگیری و کاهش مشکلات اجتماعی و عاملی برای موفقیت برنامه های رفاه اجتماعی و ارتقاء سلامت فردی واجتماعی می دانند و در ارتباط با توسعه مناطق روستایی سرمایه اجتماعی ابزاری برای ارتقاء درآمد، کاهش فقر، مدیریت پایدار منابع، ارتقاء انگیزش، مشارکت فعال در تصمیم گیری، ارتقاء شاخص های سلامت، توانمندسازی و ... محسوب می شود. هدف این مقاله تجزیه، تحلیل و بررسی اثرات سرمایه اجتماعی در توسعه مناطق روستایی می باشد. تحقیق حاضر از نوع کاربردی و روش تحقیق آن، از نوع تحقیقات توصیفی ـ تبیینی است؛ که در آن با استفاده از نمونه گیری تصادفی از طریق فرمول کوکران، 197 نفر از روستاییان ساکن در مناطق روستایی شهرستان مشگین شهر انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه است که برای تعیین روایی محتوای آن از نقطه نظرات کارشناسان مختلف نیز استفاده شد و پایایی آن با بهره گیری از فرمول کرونباخ ـ آلفا (a>0.83) محاسبه گردید. نتایج نشان می دهد مهم ترین متغیرهای تاثیرگذار سرمایه اجتماعی در توسعه مناطق روستایی شامل چهار مولفه (اقتصادی، مشارکتی، کنش متقابل و محیطی) است که مقدار واریانس و واریانس تجمعی تبیین شده توسط این چهار عامل 61.16 می باشد.

امروزه در ارتباط با موضوع توسعه اجتماعی و فرهنگی، مساله کیفیت زندگی و میزان رضایت افراد از ابعاد و جنبه های مختلف شان اهمیت فراوانی یافته است. توسعه اجتماعی از یک طرف میزان رفاه و برخورداری افراد را بالا می برد از سوی دیگر نقش بارزی در ارتقاء سطح زندگی شهروندان دارد. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر برخی عوامل اجتماعی بر کیفیت زندگی زنان بر اساس پرسشنامه سازمان جهانی بهداشت در شهر مشهد می باشد. پژوهش حاضر در سال 1393 بر اساس روش پیمایشی در بین زنان 15 تا 45 ساله کلان شهر مشهد با توجه به حجم نمونه 391 نفر بر اساس فرمول کوکران و نمونه گیری تصادفی ساده و خوشه ای در مناطق شهری مشهد به انجام رسیده است. آلفای کرانباخ (70%) می باشد. این تحقیق با توجه به تحقیقات انجام شده در این زمینه شاخص سلامت همگانی زنان کلان شهر مشهد بیشترین اهمیت را داشته، مشکلات روحی بیشترین دغدغه زنان بوده و متاسفانه میانگین مقیاس های مربوطه از حد متوسط پایین بوده است. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین کیفیت زندگی و سرمایه اجتماعی (r=0.54)، پایگاه اجتماعی (r=0.53)، سن (r=0.51)، وضعیت تاهل (r=0.40)، سطح تحصیلات (r=0.32)، وضعیت اشتغال (r=0.25) به ترتیب بیشترین اثر را بر کیفیت زندگی زنان جامعه مورد مطالعه دارد. بر این اساس تشویق به مشارکت اجتماعی، ارائه تسهیلات سلامت عمومی، روانی و اجتماعی،گسترش خدمات مشاوره ای، توانمندسازی خلاقیت ها، حمایت و ترویج کارگاه های خوداشتغالی خانگی، تشویق به تحصیلات عالیه، ارتقاء شاخص های سرمایه اجتماعی و امنیت اجتماعی، افزایش سرانه فضاهای فراغتی و ... را مورد برنامه ریزی قرار دهند.

سلامت روانی به دلیل اهمیتی که برای زندگی فردی و اجتماعی دارد و مخاطراتی که در عصر زندگی مدرن آن‌را تهدید می‌کند به یکی از موضوعات پژوهش جامعه ‌شناختی بدل شده و با توجه به خسارات افسردگی و فقدان سلامت روانی، به‌مثابه یکی از مسائل اجتماعی نیز مطرح است. سرمایه‌ اجتماعی نیز یکی از کانون‌های توجه جامعه‌ شناسی در بحث سلامت روانی بوده است. مقاله‌ حاضر با مرور منابع موجود در زمینه‌ رابطه سرمایه‌ اجتماعی و سلامت روانی، مناقشات جاری در این حوزه را طرح کرده و سپس با استفاده از داده‌های پیمایشی در سطح شهر تهران، رابطه‌ میان سلامت روانی با سرمایه‌ اجتماعی و سطح رفاه مادی را بررسی می‌کند. این مقاله رابطه‌ پیچیده‌ بیان شده بین رفاه مادی، سرمایه‌ اجتماعی و شادی را که در ادبیات به پارادوکس ایسترلین مشهور است، در عرصه‌ رابطه‌ رفاه، سرمایه‌ اجتماعی و سلامت روانی بررسی کرده و نشان می‌دهد رفاه مادی تبیین کننده‌ تغییرات سطح سلامت روانی در جامعه‌ ایران نیست، سرمایه اجتماعی دارای روابط نسبتا ضعیفی است و پارادوکس ایسترلین به نوعی درخصوص جامعه‌ ایران وضعیت پیچیده‌تری دارد.

این مقاله بررسی بین سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی را در سه مرحله مختلف شهر گنبد کاووس به نام های بلوار دانشجو، شریعتی و بدلجه - سیدآباد مورد توجه قرار داده است. شاخص های مورد استفاده برای سنجش کیفیت زندگی عبارتند از وضعیت سلامت و تغذیه، وضعیت آموزش، گذران اوقات فراغت، کیفیت مادی، کیفیت محیطی، بهزیستی روانی. برای سنجش سرمایه اجتماعی نیز از شاخص های اعتماد اجتماعی، ارتباطات، بده بستان، امنیت محلی و کیفیت دسترسی به خدمات عمومی استفاده شده است.تحلیل آماری داده های این بررسی نشان می دهند که رابطه بین دو سازه سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی در سطح اطمینان 99 درصد رابطه ای معنی دار است. علاوه بر این سرمایه اجتماعی بر مبنای چهارسنجه امنیت محلی، بده بستان، تصور نسبت به محله و عضویت انجمنی 36 درصد تغییرات کیفیت زندگی را تبیین نموده است. همچنین در مقیاس محله های مورد بررسی یافته های تحقیق نشان از تفاوت در سرمایه اجتماعی و به تبع آن تفاوت در کیفیت زندگی را دارند.

این مطالعه به منظور بررسی عوامل موثر بر مشارکت فرهنگی زنان در استان فارس انجام گرفته است. در این بررسی، از نظریه های کالینز، بوردیو، فمینیسم و هویت اجتماعی استفاده شده است. این پژوهش به روش پیمایشی انجام شده و اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسشنامه جمع آوری گردیده است. حجم نمونه 1340 نفر است که از بین زنان سه شهر (شیراز، آباده و فیروزآباد) در استان فارس، انتخاب شدند. برای سنجش عوامل موثر بر مشارکت فرهنگی زنان در استان فارس، از متغیرهای جامعه پذیری، خودپنداره، نقش های جنسیتی، سرمایه اجتماعی، سرمایه فرهنگی و ویژگی های جمعیتی (سن، وضعیت تاهل، وضعیت اشتغال، تحصیلات پدر و تحصیلات مادر پاسخگویان) استفاده شده است. نتایج حاصل از رگرسیون چند متغیره نشان داد که متغیرهای سرمایه فرهنگی، سرمایه اجتماعی، خودپنداره، نقش های جنسیتی و وضعیت تاهل، به ترتیب، بیشترین تاثیر را در مشارکت فرهنگی زنان داشته اند.