جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: تشیع دومین شاخه پرتعداد اسلام در جهان مدرن است که بین 130 تا 190 میلیون پیرو در سراسر جهان دارد. اسلام شیعی در حال تبدیل شدن به یک نیروی قابل توجه و تجدید حیات در سیاست معاصر، به ویژه در خاورمیانه است. این امر باعث می شود که برخورد خوب و آگاهانه با اعتقادات و اعمال معنوی اساسی آن ضروری و به موقع باشد. محمدعلی امیرمعزی یکی از برجسته‌ترین دانشمندان تاریخ و کلام شیعی است که در حال حاضر مشغول به کار است و در این مجلد دقیقاً چنین بررسی گسترده و جذابی از متون اصلی اسلام شیعی ارائه می‌کند. نویسنده با بررسی منشأ و تحولات بعدی معنویت شیعی، ماهیت عمیقاً باطنی عقایدی را آشکار می‌سازد که در شخصیت‌های ائمه اطهار (ع) به وجود آمده و با تعامل آنها بین جهان مادی و معنوی مرتبط شده است. این عقاید غالباً توسط سایر مسلمانان به عنوان غلات یا «افراطی» معرفی می‌شدند، و در نتیجه چنین انتقاداتی از درون سنت، کمتر شناخته شده‌اند و بسیار مورد سوء تفاهم قرار گرفته‌اند. علاوه بر این، پژوهش‌های غربی به پیروی از منتقدان پیشین اسلامی تمایل داشته و این مفاهیم را انحرافی و حاشیه‌ای می‌دانند. در مقابل، نویسنده نشان می‌دهد که معنویت تخیلی و خلاقانه تا چه اندازه در توسعه اسلام شیعی و همچنین در کل تمدن کلاسیک اسلامی نقش محوری داشته است. در این درمان جامع، باطنی بودن معنویت شیعی عامل اساسی در شناخت تشیع است.

ترجمه ماشینی: این اولین کتابی است که نگارش منابع اصلی کتاب مقدس اسلام را در چارچوب درگیری های خونینی که جانشینی پیامبر را احاطه کرده است، ارزیابی می کند. محمدعلی امیر معزی درک شیعی از تاریخ اولیه اسلام و پیدایش متون مقدس آن را بازسازی می کند. در عین حال، او چارچوب تفسیری جدیدی را برای تاریخ اولیه اسلام پیشنهاد می‌کند و تناقضات بین منابع شیعه و سنی و سهم آنها در تنش‌هایی را که امروز این گروه‌ها را آزار می‌دهد، جدا می‌کند.

ترجمه ماشینی: امام، هادی الهی، نقطه مرکزی است که مذهب شیعه به دور آن می چرخد. قدرت تشیع ناشی از عملکرد امام است. این عنوان منحصراً مختص جانشینان پیامبران در بعثت است. مؤلف نشان می دهد که امام از آغاز اسلام شیعی تا قرن دهم، در درجه اول صاحب علم و دارای قدرت های ماوراء الطبیعه بوده است، نه متکلم فقیه. امام آستانه ای است که خدا و مخلوقات از طریق آن ارتباط برقرار می کنند. بنابراین او یک ضرورت کیهانی، کلید و مرکز اقتصاد جهانی امر مقدس است. نویسنده، تشیع را به عنوان دینی مبتنی بر ابعاد دوگانه ای معرفی می کند که نقش رهبر همواره محوری است: ابتکار دائمی در اسرار الهی و مقابله مداوم با نیروهای ضد تشیع. بدون باطن گرایی، برون گرایی معنای خود را از دست می دهد. امامیه اولیه یک آموزه باطنی است. پس از نظر تاریخی، در آغاز باطن گرایی در اسلام، آموزه ای مبتکرانه، عرفانی و غیبت گرایانه می یابیم. این اولین کتابی است که به طور سیستماتیک ادبیات عظیم منسوب به خود ائمه را بررسی می کند تا بینش اصلی واقعی را بازیابی کند. یک منبع اساسی از باطن گرایی را در جهان اسلام باز می گرداند.

ترجمه ماشینی: تحلیل مضامین مرتبط با یکدیگر در دین ایرانی، از جمله فرشته‌شناسی مزدائیسم و ​​مفاهیم شیعی اسلامی از هویت روح-جسم.

ترجمه ماشینی: سعید امیر ارجمند با نادیده گرفتن دیدگاه‌های ساده‌شده و دارای بار سیاسی بیش از حد در مورد سیاست اسلام شیعی، یک مطالعه جامعه‌شناختی و تاریخی پربار از تشیع و نظم سیاسی ایران پیشامدرن ارائه می‌کند که ریشه‌های آنچه به حکومت دینی [امام] خمینی تبدیل شد را آشکار می‌کند.

ترجمه ماشینی: جامعه شناسی اسلام شیعی مجموعه مقالات علمی یک جامعه شناس تاریخی است که از چارچوب جامعه شناختی وبری برای تحلیل تاریخی اسلام شیعی دوازده امامی استفاده می کند. این کتاب شامل تحلیل جامع تاریخی-اجتماعی اسلام شیعی دوازده امامی از شکل‌گیری فرقه‌ای آن در قرن هشتم تا تأسیس آن به عنوان دین ملی امپراتوری صفوی در قرن شانزدهم و تا انقلاب اسلامی و تشکیل تشیع است. دولت تئوکراتیک در ایران در اواخر قرن بیستم. این کتاب شامل نوزده مقاله است که در چهار بخش دسته بندی شده اند. بخش اول به شکل‌گیری تاریخی اسلام شیعی از قرن هشتم تا سیزدهم می‌پردازد. نویسنده سعید ارجمند چارچوب جامعه‌شناختی خود را بر اساس برخی ایده‌های وبری بنا می‌کند - به‌ویژه این ایده که ادیان جهانی راه‌حل‌هایی برای مسئله معنا ارائه می‌کنند. به طور خاص، ادیان راه‌حل‌های نجات‌بخشی برای این سؤال نگران‌کننده هستند که چگونه رنج‌های انسانی را می‌توان با عدالت خدا/الوهیت آشتی داد. راه حل منحصر به فرد شیعه اثنی عشری برای حل این مشکل معنا، ترکیب سه عنصر اصلی است: 1) امامت به عنوان هدایت دائمی الهی پس از رحلت حضرت محمد[ص]. 2) غیبت امام دوازدهم[عج]; و 3) الهیات رستگاری جهانی شهادت مبتنی بر مرگ[شهادت] غم انگیز نوه پیامبر، [حضرت]حسین[ع] در سال 680 میلادی. همه این عناصر در جریان اصلی اسلام سنی وجود نداشت. بخش دوم کتاب که شامل چهار مقاله است، به گسترش و استقرار تشیع دوازده امامی در ایران از صفویان (1501-1772) تا انقلاب اسلامی 1979 می‌پردازد. اسلام شیعی دوازده امامی در دوران صفویه به تدریج. از یک مذهب اقلیت فرقه ای به دین ملی اکثریت ایرانیان تبدیل شده است. همراه با این تحول، فقها به عنوان حاملان اسلام شیعی اثنی عشری نیز به تدریج به یک سازمان هیروکراتیک تبدیل شدند. در دوره قاجار و به دلیل از بین رفتن شبه مقدس بودن سلطنت، گذار از «سزاروپیزم» به دوگانه گرایی دولت- هیروکراسی رخ داد. اما با روح الله خمینی، نوعی بازگشت به «سزاروپاپیسم» صفویان، این بار در قالب سلطنت تئوکراتیک وجود دارد. بخش سوم کتاب با چهار مقاله به تحولات ساختاری در حاملان شیعه دوازده امامی اختصاص دارد. در حالی که در دوره شکل گیری تشیع دوازده امامی -قرن هشتم و نهم - حاملان تشیع خود ائمه مقدسه کاریزماتیک بودند. در زمان غیبت صغری، مبعوث امام غیبت شدند و در زمان غیبت[کبری] این وظیفه را ابتدا محدثان (محدثین) مانند محمد بن کلینی و ابن بابویه و بعداً متکلمان بر عهده گرفتند. به عنوان مفید و نصیر طوسی و در نهایت به فقها واگذار شده است. مقاله‌های بخش چهارم - بخش پایانی کتاب - حرکت رفت و برگشتی سیاسی-اجتماعی شیعه دوازده امامی بین انقلاب و مشروطه را مورد بحث قرار می‌دهد. اولین انقلاب شیعی تحولی بود که صفویان به وجود آوردند. دوم تغییرات انقلابی بود که در انقلاب اسلامی 1979 ایجاد شد و این تغییرات تأثیر عمیقی بر کلام سیاسی شیعه گذاشت. ارجمند با تمرکز بر انقلاب 1357 استدلال می کند که دگراندیشان روشنفکر غیر روحانی و غیر روحانی مانند مجتهد شبستری، محسن کدیور و عبدالکریم سروش، شالوده نظری ساخته شده توسط خمینی و پیروان انقلابی او را متزلزل می کنند. به جز فصل های 5 و 9، همه فصل های دیگر در جای دیگر به صورت فصل های کتاب یا مقالات مجلات منتشر شده بودند. با این حال، حداقل در یک مورد، به نظر می رسد مقاله اصلی بسیار دقیق تر از مقاله موجود در این کتاب ویرایش شده است. فصل 19 نتیجه می گیرد که «سیاست پیچیده قانون اساسی ایران در دوره رئیس جمهور خاتمی موضوع مقاله دیگری است که هفته گذشته در بوداپست ارائه کردم» (453). در اینجا مشخص نیست که «هفته گذشته» به چه مقاله ای اشاره دارد. با این حال، مقاله اولیه به اندازه کافی روشن بود، «سیاست پیچیده قانون اساسی ایران در دوره رئیس جمهور خاتمی موضوع مقاله دیگری است». علیرغم ادعای ارجمند مبنی بر اینکه اعطای لقب «امام» به آیت اللهی قبل از امام خمینی «در تاریخ شیعیان اثنی عشری که این لقب را منحصر به ائمه اطهار کرده‌اند، کاملاً بی‌سابقه بوده است» (187)، اما کاملاً بی‌سابقه نبود. خود نویسنده گزارش می دهد که حدود یک ربع قرن قبل از خمینی، محمد خالصی توسط پیروانش امام خوانده می شد (374). می توان به این موضوع موسی صدر را که پیش از خمینی از او به عنوان امام یاد می کردند، اضافه کرد. این کتاب همچنین دارای تعدادی غلط املایی، کلمات تکراری و تصادفی خط کشی شده و اشتباهات نگارشی است. جامعه شناسی اسلام شیعی: مقالات گردآوری شده، کتابی است که باید حتما بخوانید و سرشار از بینش هم برای متخصصان و هم برای علاقه مندان به تاریخ اسلام شیعی.

ترجمه ماشینی: تاریخ قانع کننده ای از نفاق باستانی که همچنان جهان اسلام را از هم جدا می کند. هنگامی که محمد [ص] در سال 632 بدون وارث درگذشت، سنی ها معتقد بودند که انتخاب جانشین باید به نزدیک ترین یارانش باشد، اما شیعه معتقد بود که خداوند به پیامبر الهام کرده است تا پسر عمو و داماد خود، علی [ع] را به عنوان منصوب کند. رهبر. بنابراین انشعابی آغاز شد که قدمتی تقریباً به اندازه خود اسلام دارد. لورنس لوئر داستان این رقابت باستانی را روایت می کند و خوانندگان را از آخرین روزهای محمدی به درگیری های سیاسی و اعتقادی سنی ها و شیعیان امروز می برد. در یک روایت تاریخی گسترده که جهان اسلام را در بر می گیرد، لوئر نشان می دهد که چگونه شکاف بین سنی و شیعه هرگز فقط یک مناقشه بر سر جانشینی نبوده است - پرسش هایی درباره ماهیت اقتدار سیاسی اسلامی مورد بحث است. او تصور گسترده سنی‌ها و شیعیان را به‌عنوان دشمنان سرسختی که دائماً در حال جنگ با یکدیگر هستند، به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که چگونه آنها در دوره‌های مختلف در طول تاریخ اسلام با یکدیگر همزیستی مسالمت آمیز داشته‌اند. لوئر نشان می‌دهد که چگونه تنش‌های فرقه‌ای بسته به شرایط سیاسی آن لحظه، چه برای تحکیم حاکمیت نخبگان، چه برای اعمال کنترل روحانی بر دولت، یا سرپیچی از قدرت‌ها، شعله‌ور یا آرام شده است. سنی ها و شیعیان به موقع و تحریک آمیز، چشم انداز مورد نیاز را در مورد ریشه های تاریخی درگیری های امروزی ارائه می دهند و نشان می دهند که چگونه هر دو شاخه اسلام به شیوه های غیرمنتظره ای بر یکدیگر تأثیر گذاشته و از یکدیگر تقلید کرده اند. این کتاب جذاب و قابل دسترس همچنین زمینه های منطقه ای متنوع شکاف سنی و شیعه را بررسی می کند و بررسی می کند که چگونه جوامع و سیاست ها را در کشورهایی مانند عراق، پاکستان، عربستان سعودی، ایران، یمن و لبنان شکل داده است.

ترجمه ماشینی: مهدی و هزاره بحثی است درباره گروه‌های شیعی در قرن هشتم و نهم در عراق و ایران، که ایده‌های آن‌ها آمیزه‌ای از آموزه‌ها و شیوه‌های مذهبی غیرمسلمان بومی در عراق در قرن‌های اولیه حکومت اسلامی را منعکس می‌کرد. این سیال بودن مرزهای مذهبی دوره را نشان می دهد. توجه ویژه ای به انتظارات هزاره ای و فعالیت های سیاسی انقلابی این فرقه ها می شود. به طور خاص، به دنبال تعریف واژه «هزاره»، توضیح این است که چگونه این گروه ها این تعریف را منعکس می کنند، و نشان می دهد که چگونه باید در زمینه ای بسیار بزرگتر از تاریخ شیعه یا حتی مسلمان دیده شوند. بنابراین، نویسنده بر نقش تاریخی - جامعه شناختی این جنبش ها تمرکز می کند. تز این پژوهش این است که آنها اولین گروه‌های شیلیستی انقلابی در تاریخ اسلام بودند و به همراه تأثیرات بعدی برخی از آموزه‌های آنها، به تعالیم تعدادی از گروه‌های فرقه‌ای شیعی یا شبه شیعی بعدی کمک کردند.