جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهش حاضر با هدف ساخت و اعتباریابی آزمون شادکامی از دیدگاه اسلام انجام گرفته است. در این پژوهش سعی بر آن است که با استفاده از آموزه ها و تعالیم اسلام، پرسش نامه ای معتبر تهیه شود تا به عنوان یک مقیاس علمی، شادکامی افراد را بسنجد.بدین منظور، پرسش نامه ای 95 ماده ای بر اساس مولفه های شادکامی استخراج شده از قرآن کریم و روایت های معصومین (ع) تهیه و اعتباریابی شد و در سطح محدود به عنوان پیش آزمون اجرا گردید. تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده نشان داد که همه مواد 95 گانه آن با نمره کل، همبستگی بالایی دارد. سرانجام پرسش نامه یادشده، بدون هیچ گونه تغییری، در نمونه 620 نفری از جامعه آماری (دانشگاه قم، دانشگاه آزاد واحد پردیسان قم و حوزه علمیه قم) اجرا شد. پایایی درونی آن با استفاده از روش آلفای کرونباخ 0.921 و روش دونیمه سازی اسپیرمن ‐ براون، برابر با 0.906 به دست آمد. بنابراین فرضیه اول و دوم پژوهش مورد تایید قرار گرفت و آزمونی تهیه شد که شرایط علمی یک مقیاس روان شناختی را داراست. سپس به بررسی یکی از متغیرهای جمعیت شناختی پژوهش پرداختیم و بدین منظور از آزمون های تی، لوین، مقایسه های چندگانه شفه و تحلیل واریانس یک طرفه استفاده کردیم. در مقایسه بین میانگین ها، روشن شد که بین متاهل ها و مجردها تفاوت معناداری وجود دارد؛ میانگین نمره متاهل ها بیشتر از مجردها بود. در نتیجه این پژوهش نشان داد که متاهل ها خود را شادکام تر از مجردها گزارش نموده اند.

پژوهش حاضر به بررسی رابطه شرکت در کلاس های آموزشی تلاوت و تفسیر قرآن کریم با شادکامی پرداخته است. هدف اصلی این پژوهش بررسی این مساله است. که کدامیک از انواع ارتباط با قرآن (مدت زمان آموزش، نوع دوره آموزشی) پیش بینی کننده بهتری برای شادکامی می باشد. بدین منظور 328 نفر از افراد شرکت کننده در کلاس های آموزشی قرآن (مرد و زن) شهر رشت از طریق روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. افراد نمونه پرسشنامه شادکامی آکسفورد 29 گزاره ای (2001) و پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی را تکمیل نمودند. اطلاعات به دست آمده با استفاده ضریب همبستگی پیرسون، همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چند مرحله ای به روش گام به گام تحلیل شد. نتایج نشان داد که شرکت در دوره های آموزشی قرآن کریم بر اساس زمان دوره رابطه معنی داری با شادکامی دارد. در عین حال شرکت در دوره های آموزش قرآن بر اساس نوع دوره (تلاوت، تفسیر) رابطه معنی داری با شادکامی ندارد.

دین و دینداری تاثیر مهمی بر جنبه های جسمانی و روانی انسان دارد. یکی از جنبه های مهمی که ارتباط قابلتوجهی با دین داری دارد هویتی است که افراد در دوره نوجوانی وجوانی کسب می کنند. هدف از انجام پژوهش حاضرتعیین میزان دینداری در دانشجویان و بررسی ارتباط میان ابعاد مختلف دینداری با شادکامی و سطح سلامت روانی92 است. این پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی است. - دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی ارومیه در سال تحصیلی 93جامعه آماری این پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد ارومیه است و نمونه آماری شامل 364 نفر ( 195 زن و 169 مرد)میباشد که به روش تصادفی طبقهای و طبق جدول مورگان انتخاب و مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزارهای اندازهگیریبا 4 مولفه (نشانگان وضعیت جسمانی، اختلال اضطرابی، کارکرد (GHQ) شامل، پرسشنامه سلامت عمومی گلدبرگاجتماعی و نشانگان افسردگی)، پرسشنامه دینداری سراج زاده با الهام از الگوی کلارک و استارک که دارای 4 بعد (پیامدی،تجربی، پیامدی و مناسکی) است و نیز پرسشنامه شادمانی آکسفورد آرجیل و لو که توسط نوربالا و همکاران به فارسیترجمه شده مورد استفاده قرار گرفت، است. برای طبقهبندی دادهها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (ضریب همبستگیمستقل) استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نمره t پیرسون و آزمونهای مردان و زنان از حیث عمل به باورهای دینی مشاهده نشد و بین عمل به باورهای دینی و شادکامی رابطه ی معناداروجود دارد و نیز بین دینداری با سلامت روان رابطه ی مثبت معناداری وجود دارد.