جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: پزشکی مبتنی بر شواهد (EBM) که به عنوان یکی از 15 پیشرفت برتر در پزشکی در 150 سال گذشته رتبه بندی شده است، در پزشکی بسیار تاثیرگذار شده است. به زبان ساده، EBM یک اصل به ظاهر غیرقابل انکار را ترویج می کند: تصمیم گیری در عمل پزشکی باید تا حد امکان بر اساس به روزترین یافته های تحقیقاتی باشد. EBM به ویژه در روانپزشکی محبوب بوده است، رشته ای که توسط میراثی از مداخلات بحث برانگیز تسخیر شده است. برای مدافعان، عمل روانپزشکی anchoring_x000D_ در داده های تحقیقاتی، روانپزشکی را علمی تر و از نظر اخلاقی مشروع تر می کند. با این حال، تعداد کمی این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا EBM، مفهومی که توسط افرادی که در سایر زمینه‌های پزشکی کار می‌کنند، پیشگام شده است، می‌تواند برای اختلالات روانپزشکی به کار رود. _x000D_ _x000D_ در این کتاب پیشگامانه، مونا گوپتا، روانپزشک و اخلاق شناس کانادایی، مفروضات اساسی EBM را تجزیه و تحلیل می کند، و به طور انتقادی کاربرد آنها را در روانپزشکی بررسی می کند. نویسنده با برجسته کردن تنش‌های اخلاقی اساسی بین روان‌پزشکی و EBM به این سؤال اساسی و بحث‌برانگیز می‌پردازد - آیا اصلاً آیا روان‌پزشکان باید پزشکی مبتنی بر شواهد را انجام دهند؟ ادامه مطلب... چکیده: پزشکی مبتنی بر شواهد (EBM) که به عنوان یکی از 15 پیشرفت برتر در پزشکی در 150 سال گذشته رتبه بندی شده است، در پزشکی بسیار تاثیرگذار شده است. به زبان ساده، EBM یک اصل به ظاهر غیرقابل انکار را ترویج می کند: تصمیم گیری در عمل پزشکی باید تا حد امکان بر اساس به روزترین یافته های تحقیقاتی باشد. EBM به ویژه در روانپزشکی محبوب بوده است، رشته ای که توسط میراثی از مداخلات بحث برانگیز تسخیر شده است. برای مدافعان، عمل روانپزشکی anchoring_x000D_ در داده های تحقیقاتی، روانپزشکی را علمی تر و از نظر اخلاقی مشروع تر می کند. با این حال، تعداد کمی این سوال را مطرح کرده‌اند که آیا EBM، مفهومی که توسط افرادی که در سایر زمینه‌های پزشکی کار می‌کنند، پیشگام شده است، می‌تواند برای اختلالات روانپزشکی به کار رود. _x000D_ _x000D_ در این کتاب پیشگامانه، مونا گوپتا، روانپزشک و اخلاق شناس کانادایی، مفروضات اساسی EBM را تجزیه و تحلیل می کند، و به طور انتقادی کاربرد آنها را در روانپزشکی بررسی می کند. نویسنده با برجسته کردن تنش‌های اخلاقی اساسی بین روان‌پزشکی و EBM به این سؤال اساسی و بحث‌برانگیز می‌پردازد - آیا اصلاً آیا روان‌پزشکان باید پزشکی مبتنی بر شواهد را انجام دهند؟

ترجمه ماشینی: این کتاب به بررسی پرسش‌ها و مضامین اصلی می‌پردازد که در قلب یک حوزه پر جنب و جوش از تحقیقات فلسفی قرار دارند. با همسویی موضوعات اصلی در روانپزشکی با حوزه های فلسفی سنتی، مروری متمرکز بر مشکلات تاریخی و معاصر حاکم بر فلسفه روانپزشکی ارائه می دهد. این کتاب که با مقدمه‌ای بر فلسفه روانپزشکی آغاز می‌شود، به چیستی روان‌پزشکی می‌پردازد و آن را از سایر حوزه‌های عمل پزشکی، سایر حرفه‌های مراقبت‌های بهداشتی و روان‌شناسی متمایز می‌کند. با هر بخش از همراه با موضوع فلسفی، مشارکت کنندگان به طور سیستماتیک موضوعات مرتبط در فلسفه ذهن، فلسفه علم، اخلاق، فلسفه اجتماعی و سیاسی، متافیزیک، معرفت شناسی، پدیدارشناسی، و فلسفه پزشکی را پوشش می دهند. با نگاهی به مسیرهای تحقیقاتی جدید، فصل‌ها به موضوعات اخیر از جمله متافیزیک اختلالات روانی، جنسیت و نژاد در روانپزشکی و اخلاق روانپزشکی می‌پردازند. همراه بلومزبری برای فلسفه روانپزشکی، با پرسش‌های بحث، پیشنهادهایی برای مطالعه بیشتر و کتاب‌شناسی مشروح، نظرسنجی در دسترس از بحث‌ها و تحولات در این زمینه مناسب برای دانشجویان کارشناسی در فلسفه و فیلسوفان حرفه‌ای تازه وارد به فلسفه روان‌پزشکی است.

ترجمه ماشینی: فلسفه و روانپزشکی موضوعات و مشکلات زیادی را به اشتراک می گذارند. محققان از هر دو رشته با هم بحث های فلسفی را که از دیدگاه روانپزشکی ظاهر می شود دنبال می کنند. مشارکت‌های میان رشته‌ای این نسخه توسعه یک «آسیب‌شناسی روانی فلسفی» جدید را ترویج می‌کند.

ترجمه فارسی: فلسفه چیزهای زیادی برای ارائه به روانپزشکی دارد، نه کم‌کم در مورد مسائل اخلاقی، بلکه مسائل مربوط به ذهن، هویت، ارزش‌ها و اراده. این امر تنها زمانی اهمیت بیشتری پیدا کرده است که شاهد رشد و قدرت صنعت داروسازی، همراه با تحولات در علوم اعصاب بوده ایم. با این حال، تعداد بسیار کمی از روانپزشکان شاغل با ادبیات این حوزه آشنا هستند. کتاب راهنمای فلسفه و روان‌پزشکی آکسفورد جامع‌ترین منبع مرجع را برای این حوزه ارائه می‌کند که تاکنون منتشر شده است. این مقاله مشارکت های چالش برانگیز و روشنگری را از فیلسوفان کلیدی و دیگران در زمینه های تعاملی فلسفه و روانپزشکی جمع آوری می کند. هر کمکی اصلی، محرک، کامل، و به وضوح و جذاب نوشته شده است - بدون هیچ سنگ فلسفی بالقوه قابل توجهی بر روی آن باقی نمانده است. این کتاب در گستره وسیع، شامل چندین حوزه از فلسفه، از جمله فلسفه ذهن، علم و اخلاق است. برای فیلسوفان و روانپزشکان، کتاب راهنمای فلسفه و روانپزشکی آکسفورد یک نشریه برجسته در این زمینه است - که هم برای دانشجویان و هم برای محققان در این حوزه به سرعت در حال رشد ارزشمند خواهد بود.

ترجمه ماشینی: سه مقاله تجدید چاپ شده در این کتاب برای اولین بار در سال 1963 به عنوان فصل های جداگانه یک رساله روانپزشکی با عنوان Psychiatrie der Gegen wart (روانپزشکی امروزی) منتشر شد. ویراستاران، W. H. GRUHLE (بن)، R. JUNG (فرایبورگ/برادر)، W. MAYER-GROSS (بیرمنگام، انگلستان)، M. MUL LER (برن، سوئیس)، یک ارائه دایره‌المعارفی برنامه‌ریزی نکرده بودند. آنها قصد نداشتند "راهنمای" را ارائه دهند که تا حد امکان از نظر جزئیات و مرجع کتابشناختی کامل باشد. قصد آن‌ها این بود که دیوارهای روان‌پزشکی قاره‌ای و آنگلوساکسون را از هم جدا کنند و خلاصه‌ای از تحولات روان‌پزشکی در دهه‌های گذشته را بر اساس بین‌المللی ارائه دهند. بنابراین ویراستاران از بسیاری از کشورهای خارجی، کوچک و بزرگ، در دو سوی اقیانوس اطلس درخواست همکاری کردند. بخشی با عنوان "مرزهای روانپزشکی" که در آن مارگارت مید (نیویورک) در مورد رابطه "روانپزشکی و قوم شناسی"، هانس هیمن (برن)، رابطه "دین و روانپزشکی" و رابرت ولمر (پاریس) بحث می کند. Art et Psychiatrie»، تصویر خوبی از شخصیت سه زبانه کل اثر است. دو تن از ویراستاران، GRUHLE و MAYER-GROSS، قبل از تکمیل انتشار درگذشتند. پروفسور یونگ و پروفسور مولر در نوعی مداحی پس از مرگ، ابتکار و دستاوردهای مایر-گروس را ستودند، "که در پنج سال آخر عمرش مقدار زیادی از وقت خود را صرف این کار کرده بود. ترکیبی از روانپزشکی آلمانی و آنگلوساکسون.

ترجمه ماشینی: روانپزشکی و فلسفه علم به بررسی مسائل مفهومی در روانپزشکی از منظر فلسفه تحلیلی علم می پردازد. راشل کوپر از طریق بررسی آن دسته از ویژگی‌های روانپزشکی که آن را از سایر علوم متمایز می‌کند - به عنوان مثال، موضوع مورد بحث، شیوه‌های خاص توضیح آن، چارچوب‌های نظری مختلف آن، و پیوندهای تحقیقاتی آن با تجارت‌های بزرگ - برخی از بسیاری از علوم را بررسی می‌کند. مسائل مفهومی، متافیزیکی و معرفتی که در روانپزشکی مطرح می شود. او نشان می دهد که چگونه اینها چالش های جالبی را برای فیلسوف علم ایجاد می کنند و همچنین نشان می دهد که چگونه ایده های فلسفه علم می توانند به حل مشکلات مفهومی در روانپزشکی کمک کنند. بحث کوپر در مورد موضوعاتی مانند ماهیت بیماری های روانی، تصمیمات درمانی و مقوله های تشخیصی روانپزشکی، تاریخچه مورد به عنوان شکلی از توضیح، اینکه چگونه روانپزشکی ممکن است دارای ارزش باشد، این ادعا که روانپزشکی یک علم چند پارادایم است را شامل می شود. ، تحریف تحقیقات روانپزشکی توسط صنایع داروسازی و همچنین درگیر شدن با این سوال اساسی که آیا ذهن قابل تقلیل به چیزی در سطح فیزیکی است یا خیر. «روان‌پزشکی و فلسفه علم» نشان می‌دهد که ارتباط بین رشته‌ای بین فلسفه علم و روانپزشکی می‌تواند برای هر دو موضوع فوق‌العاده سازنده باشد و مطالعه آن برای متخصصان سلامت روان و فیلسوفان به طور یکسان ضروری است.

امیدوارم از این به بعد با حمایت معاونت های دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه تهران در آخرین چهارشنبه هر ماه بصورت پخش زنده در خدمت علاقمندان باشم. سلسله نشست هایی خواهد بود درباره توانمندسازی و رشد فردی که در جریان آنها به برخی مقوله های عملی و کاربردی در خودشناسی اشاره خواهم کرد. عناوین ختصاص یافته به هر جلسه برگرفته از سوالات و پیشنهادات شایع دانشجویان دانشگاه است. سعی خواهم کرد که این عناوین را به بحث بگذارم و به پرسش های خاص درباره هریک در حد توان خودم و با تکیه و استناد به یافته های علمی پاسخ دهم. اولین جلسه به مقوله اعتماد و به قولی عزت نفس اختصاص دارد. شکایت از کمبود اعتماد به نفس و به اصطلاح باور نداشتن به خود از جمله موارد بسیار شایع است. بسیاری بر این باورند که آنچه در زندگی آنها را از پیشرفت باز داشته است از همین مشکل بر می خیزد. اما آیا واقعا اینگونه است؟ چند دهه پژوهش و چالش نشان داده اند که جایگاه مطرح شده درباره اهمیت عزت/اعتماد بنفس اغراق شده و حتی گمراه کننده بوده است و این مفهوم بدلایلی که اشاره خواهم کرد از جمله بازاریابی گسترده روانی، جایگاهی خاص در گفتمان سلامت روان در بسیاری کشورهای صنعتی و بویژه غربی پیدا کرده است. اشتغال ذهنی زیاد با آن و تلاش برای افزایش آن حتی با توسل به شیوه های ایجاد خود کاذب به منظور موفقیت رهگشا نبوده و برعکس عده ی زیادی را دچار عوارض کرده است. شاید حتی بتوان گفت که جویندگان شادکامی و خوشبختی بخاطر همین تاکید بر اصلاح اعتماد بنفس در کلاف سردرگم و بی حاصلی گرفتار شده اند. در صحبت این جلسه اشاره خواهم کرد که پرداختن به و تمرکز بر مفاهیمی چون کمالگرایی مشکل آفرین، اضطراب اجتماعی، حساسیت مفرط به طردشدگی و خودشیفتگی شاید جایگزین های بهتری باشند تا اشتغال با مقوله خود و جایگاه آن. امیدوارم این مبحث مورد توجه شما قرار گیرد.

چرا بعضی افراد زود اعتماد می‌کنند یا ساده‌لوح‌اند و بعضی سخت اعتماد می‌کنند یا بدبینند؟ چه می‌شود ما به افرادی اعتماد می‌کنیم و به افراد دیگری اعتماد نمی‌کنیم؟ اعتماد فردی و اعتماد اجتماعی به تربیت خانوادگی بستگی دارد یا ژنتیکی است؟ آیا به هوش یا هورمون‌های مغزی ارتباط دارد؟ روانشناسی اعتماد چیست؟ اعتماد پایدار است یا سیال (از اول تا آخر عمر با انسان می‌ماند یا تغییر می‌کند)؟ آیا اعتماد مقوله اخلاقی/عقلانی است؟